ارتباط شب‌کاری با خطر از دست دادن حافظه
افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند در مقایسه با افرادی که در طول روز مشغول کار هستند، بیشتر در معرض خطر از دست دادن حافظه قرار می‌گیرند.
به گزارش نیویورک پست، متخصصان دانشگاه «یورک» در کانادا دریافتند افرادی که در شیفت کاری خارج از محدوده ۹ صبح تا پنج بعدازظهر کار می‌کنند، بیشتر مستعد دچار شدن به اختلالات شناختی مانند ناتوانی در تفکر واضح، زوال مغز و تغییرات رفتاری هستند.
این پژوهش بر مبنای داده‌های جمع‌آوری‌شده از ۴۷ هزار و ۸۱۱ بزرگسال صورت گرفت و طی آن، شرکت‌کنندگان اطلاعات مربوط به شغل و ساعات کاری خود را گزارش دادند، سپس متخصصان این داده‌ها را در کنار نتایج آزمون‌های عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان تجزیه و تحلیل کردند.
یافته‌های متخصصان از ارتباط احتمالی بین ساعات کاری و اختلال عملکرد شناختی خبر داد.
بنا به این پژوهش، کار شبانه به از دست دادن حافظه در افراد میانسال و مسن منجر می‌شود، زیرا افرادی که تا دیروقت کار می کنند ۷۹ درصد بیشتر با اختلالات شناختی مواجه هستند.
داده‌های شرکت‌کنندگان در این پژوهش نشان می‌دهد افرادی که به کار شبانه اشتغال داشتند، بیشتر به مشکلات حافظه دچار می‌شدند؛ در حالی که کسانی که ساعات کاری منظم‌تری داشتند، بیشتر با توانایی مدیریت افکار، احساسات و اعمال خودشان دست و پنجه نرم می‌کردند.
بنابر گزارش ایندیپندنت، تقریبا یک نفر از هر پنج نفر [در جوامع انسانی] معادل ۲۱ درصد، در طول زندگی شغلی خود، احتمالا در شیفت‌های مختلف کار می‌کنند.
هر سلول در بدن انسان، بر اساس ساعتی شبانه‌روزی کار می‌کند؛ گونه‌ای ضرباهنگ درونی که اغلب بیش از ۲۴ ساعت طول می‌کشد. این ریتم هر روز با چرخه [طلوع و غروب] خورشید دوباره تنظیم می‌شود اما با بسیار یا اندک قرار گرفتن بدن در معرض نور خورشید، مختل می‌شود. این مسئله، یکی از مشکلات افرادی است که در شیفت‌های مختلف کار می‌کنند.
ساعت درونی بدن افراد، زمان بسیاری از عملکردهای مهم بدن را از جمله دمای آن، چرخه خواب، فعالیت هورمونی، غذا خوردن و روند هضم آن را تعیین می‌کند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) توصیه می‌کند که هر فرد بزرگسال باید دست‌کم هفت ساعت در شب بخوابد، اما بنا به برخی تخمین‌ها، نزدیک به نیمی از آمریکایی‌ها با مشکل کم‌خوابی دست به گریبان هستند.
پژوهش‌های پیشین نشان داده است که برهم خوردن ضرباهنگ شبانه‌روزی بدن، افزایش خطر ابتلا به بسیاری از مشکلات سلامتی از جمله بیماری‌های مزمن، افسردگی، چاقی، دیابت نوع ۲، مشکلات قلبی عروقی و اختلالات سردرد را در پی خواهد داشت.
