چه چیزی باعث سنکوپ می‌شود؟

براساس گزارش کلولندکلینیک، سنکوپ به عنوان غش نیز شناخته می‌شود و یک از دست دادن موقت هوشیاری با بهبودی سریع است. معمولا سنکوپ دلیلی برای نگرانی ایجاد نمی‌کند و اکثر مردم نیازی به درمان بعدی ندارند. با این حال، به دلایل خاصی مانند مشکلات قلبی نیاز به درمان دارید.

سنکوپ زمانی اتفاق می‌افتد که مقدار خونی که به مغز شما می‌رود، ناگهانی و موقتی کاهش پیدا کند. اغلب اوقات، یک علت بی ضرر و کوتاه مدت میتواند علت آن باشد.

سنکوپ ممکن است اتفاق بیفتد اگر موارد زیر را داشته باشید:

افت ناگهانی فشار خون
افت ضربان قلب شما
تغییرات در مقدار خون در نواحی بدن شما

اگر بیهوش شوید، احتمالاً بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه هوشیار خواهید شد. با این حال، ممکن است برای مدتی احساس سردرگمی یا خستگی کنید. می‌توانید در عرض چند دقیقه یا چند ساعت به طور کامل بازیابی کنید.

سنکوپ می‌تواند نشانه یک بیماری جدی‌تر باشد. مهم است که بلافاصله پس از یک دوره سنکوپ، درمان راآغاز کنید. اکثر افراد پس از تشخیص دقیق و درمان مناسب می‌توانند از مشکلات سنکوپ جلوگیری کنند.

انواع سنکوپ

انواع مختلفی از سنکوپ وجود دارد. آن‌ها شامل موارد زیر هستند:

سنکوپ وازوواگال (که سنکوپ نوروکاردیوژنیک نیز نامیده می‌شود). این شایع‌ترین نوع سنکوپ است. تقریبا نیمی از موارد سنکوپ از نوع وازوواگال هستند.
سنکوپ موقعیتی (نوعی سنکوپ وازوواگال)
سنکوپ وضعیتی یا ارتواستاتیک (که افت فشار خون وضعیتی نیز نامیده می‌شود)
سنکوپ قلبی
سنکوپ عصبی
سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS)
سنکوپ با علت ناشناخته

سنکوپ چقدر شایع است؟

سنکوپ یک بیماری شایع است. ۳ درصد از مردان و ۳.۵ درصد از زنان در برخی از مراحل زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سنکوپ با افزایش سن شایع‌تر می‌شود و تا ۶ درصد از افراد بالای ۷۵ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این عارضه می‌تواند در هر سنی رخ دهد و در افراد با و بدون سایر مشکلات پزشکی رخ می‌دهد.

علائم سنکوپ چیست؟

شایع‌ترین علائم سنکوپ عبارتند از:

سیاه شدن دید
احساس سبکی سر
بی دلیل افتادن
احساس سرگیجه داشتن
احساس خواب آلودگی یا گیجی
غش، به خصوص بعد از خوردن غذا یا ورزش
احساس بی ثباتی یا ضعف در هنگام ایستادن
تغییرات در بینایی، مانند دیدن لکه‌ها یا داشتن دید تونلی
سردرد

چه چیزی باعث سنکوپ می‌شود؟

سنکوپ یا غش کردن، زمانی اتفاق می‌افتد که خون کافی در مغزتان جریان نداشته باشد. دلایل زیادی برای این وجود دارد که بستگی به نوع سنکوپ دارد. بسیاری از افراد یک بیماری پزشکی دارند که ممکن است در مورد آن ندانند که بر سیستم عصبی یا قلب آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

بیشتر بدانید: زمان سنکوپ چه باید کنیم

همچنین ممکن است شرایطی داشته باشید که بر جریان خون در بدن شما تأثیر بگذارد و فشار خون شما هنگام تغییر وضعیت کاهش یابد (به عنوان مثال، از دراز کشیدن به حالت ایستاده).

سنکوپ وازوواگال

سنکوپ وازوواگال زمانی اتفاق می‌افتد که فشار خون شما به طور ناگهانی کاهش می‌یابد که باعث کاهش جریان خون به مغز می‌شود. اغلب پس از مدتی ایستادن یا تحت فشار عاطفی رخ می‌دهد. به طور معمول، هنگامی که ایستاده اید، جاذبه باعث می‌شود خون در قسمت پایین بدن شما، زیر دیافراگم شما بنشیند. وقتی این اتفاق می‌افتد، قلب و سیستم عصبی خودمختار برای ثابت نگه داشتن فشار خون شما کار می‌کنند.

در سنکوپ وازوواگال، ضربان قلب و فشار خون شما به طور نامناسبی به شدت کاهش می‌یابد. این باعث کاهش جریان خون به مغز شما شده و منجر به غش می‌شود. به طور معمول، سنکوپ وازوواگال خوش خیم است.

سنکوپ موقعیتی علل

سنکوپ موقعیتی فقط در شرایط خاصی اتفاق می‌افتد که بر سیستم عصبی شما تأثیر می‌گذارد و منجر به سنکوپ می‌شود. برخی از این موقعیت‌ها عبارتند از:

کم آبی بدن
استرس عاطفی شدید
اضطراب
ترس
درد
گرسنگی
استفاده از الکل یا مواد مخدر
Hyperventilation (تنفس بیش از حد اکسیژن و خلاص شدن از شر دی اکسید کربن بیش از حد با سرعت)
سرفه‌های شدید، چرخاندن گردن (حساسیت بیش از حد سینوس کاروتید).
ادرار کردن (سنکوپ ادراری)

سنکوپ وضعیتی

سنکوپ وضعیتی (همچنین افت فشار خون وضعیتی یا افت فشار خون ارتواستاتیک نیز نامیده می‌شود) زمانی اتفاق می‌افتد که فشار خون شما به‌دلیل تغییر سریع موقعیت، مانند ایستادن پس از دراز کشیدن، ناگهان کاهش می‌یابد.

برخی دارو‌ها و کم آبی بدن می‌تواند منجر به این وضعیت شود.

افراد مبتلا به این نوع سنکوپ معمولاً تغییراتی در فشار خون خود دارند که باعث می‌شود هنگام ایستادن در آن‌ها حداقل ۲۰ میلی متر جیوه (عدد سیستولیک/بالا) و حداقل ۱۰ میلی متر جیوه (عدد دیاستولیک/پایین) کاهش یابد.

سنکوپ قلبی

سنکوپ قلبی می‌تواند در صورتی رخ دهد که بیماری قلبی یا رگ خونی دارید که بر جریان خون به مغز شما تأثیر می‌گذارد. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی)
انسداد جریان خون در قلب به دلیل ساختار قلب شما (کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک)
انسداد در رگ‌های خونی قلب شما (ایسکمی میوکارد)
بیماری دریچه قلب
تنگی آئورت
لخته خون
نارسایی قلبی

اگر دچار سنکوپ قلبی هستید، مهم است که برای درمان مناسب به متخصص قلب مراجعه کنید.

بیشتر بدانید: بیماری‌های دریچه قلب منجر به سنکوپ می‌شوند

علل سنکوپ عصبی

سنکوپ عصبی می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که شما یک بیماری عصبی مانند تشنج، سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) دارید. سایر شرایط کمتر شایع که منجر به سنکوپ عصبی می‌شود عبارتند از میگرن و هیدروسفالی فشار طبیعی

سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS)

اگر سندرم تاکی کاردی ارتواستاتیک وضعیتی دارید، ممکن است ضربان قلب بسیار سریع (تاکی کاردی) داشته باشید که وقتی بعد از نشستن یا دراز کشیدن می‌ایستید اتفاق می‌افتد. ضربان قلب شما می‌تواند ۳۰ ضربه در دقیقه یا بیشتر افزایش یابد. این افزایش معمولاً در عرض ۱۰ دقیقه پس از ایستادن اتفاق می‌افتد. این بیماری در زنان و افراد AFAB شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان و افراد AMAB نیز رخ دهد.

علل ناشناخته سنکوپ

علت سنکوپ در حدود ۳۳ درصد افراد مبتلا ناشناخته است. با این حال، افزایش خطر سنکوپ یکی از عوارض جانبی برخی دارو‌ها است. اگر نمی‌دانید چه چیزی باعث سنکوپ شما شده است، حتماً با یک پزشک مشورت کنید.

سنکوپ چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر سنکوپ دارید، باید به یک پزشک مراجعه کنید که می‌تواند شما را برای ارزیابی کامل به متخصص ارجاع دهد.

متخصص یک معاینه فیزیکی و بررسی دقیق برروی سابقه پزشکی شما انجام می‌دهد. آن‌ها سؤالات مفصلی در مورد علائم و دوره‌های سنکوپ از شما می‌پرسند، از جمله اینکه آیا قبل از غش علائمی دارید یا نه و چه زمانی و کجا غش می‌کنید.

آن‌ها ممکن است ضربان قلب و فشار خون شما را در حالت‌های مختلف از جمله دراز کشیده، نشسته و ایستاده اندازه گیری و ثبت کنند.

سپس ممکن است یک یا چند آزمایش برای کمک به تعیین علت سنکوپ خود انجام دهید. این تست‌ها مواردی مانند گزینه‌های زیر را بررسی می‌کنند:

وضعیت قلب شما
سرعت ضربان قلب شما
مقدار خون در بدن شما
جریان خون زمانی که بدن شما در موقعیت‌های مختلف قرار دارد

چه آزمایشاتی برای تشخیص سنکوپ انجام خواهد شد؟

آزمایشات برای تعیین علل سنکوپ عبارتند از:

آزمایشات آزمایشگاهی: آزمایش خون برای بررسی کم خونی یا تغییرات متابولیک
الکتروکاردیوگرام (EKG): آزمایشی که فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند
تست استرس ورزش: انواع مختلفی از تست‌های استرس وجود دارد که شامل ورزش یا استفاده از دارو برای استرس قلب می‌شود. برخی از انواع تست استرس تغییرات EKG را بررسی می‌کنند یا سونوگرافی از قلب شما انجام می‌دهند. تست استرس را می‌توان با تصویربرداری هسته‌ای نیز انجام داد.
مانیتورینگ: مانیتوری که می‌پوشید و از الکترود برای ثبت اطلاعات در مورد ضربان و ریتم قلب استفاده می‌کند.
اکوکاردیوگرافی: آزمایشی که از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از ساختار قلب شما استفاده می‌کند.
تست شیب (تست شیب سر به بالا): آزمایشی که فشار خون و ضربان قلب شما را به صورت دقیقه به دقیقه یا ضربان به ضربان ثبت می‌کند، در حالی که یک پزشک میز را به سطوح مختلف کج می‌کند. این آزمایش می‌تواند رفلکس‌های قلبی عروقی غیرطبیعی را نشان دهد که باعث سنکوپ می‌شود.
تست رفلکس اتونومیک: مجموعه‌ای از تست‌های مختلف فشار خون، جریان خون، ضربان قلب، دمای پوست و تعریق شما را در پاسخ به محرک‌های خاص کنترل می‌کند. این اندازه‌گیری‌ها می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا سیستم عصبی خودکار شما به طور طبیعی کار می‌کند یا آسیب عصبی دارید.

ممکن است به آزمایش‌های دیگری از جمله مطالعات الکتروفیزیولوژی، آزمایش سیستم عصبی خودمختار، ارزیابی عصبی و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) نیاز داشته باشید. ممکن است برای رد کردن مشکلات گوش داخلی به آزمایش عملکرد دهلیزی نیاز داشته باشید.

درمان مناسب سنکوپ

اگر کسی غش کرد، این مراحل را دنبال کنید:

بررسی کنید تا مطمئن شوید که آن‌ها نفس می‌کشند.
مطمئن شوید که حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دراز بکشند یا بنشینند و سرشان بین زانوهایشان باشد.
به فرد آب سرد بدهید تا بنوشد.

گزینه‌های درمانی به علت سنکوپ شما و نتایج ارزیابی و آزمایش شما بستگی دارد. هدف از درمان این است که شما را از اپیزود‌های سنکوپ دور نگه دارد.

گزینه‌های درمانی سنکوپ عبارتند از:

مصرف دارو‌ها یا ایجاد تغییراتی در دارو‌هایی که قبلا مصرف کرده اید.
پوشیدن لباس‌های حمایتی یا جوراب‌های فشرده برای بهبود گردش خون
ایجاد تغییرات در رژیم غذایی پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که وعده‌های غذایی کوچک و مکرر بخورید، نمک بیشتری بخورید (سدیم)، مایعات بیشتری بنوشید، میزان پتاسیم را در رژیم غذایی خود افزایش دهید و از کافئین و الکل خودداری کنید.
هنگام ایستادن بیشتر محتاط باشید.
هنگام خواب سر تخت خود را بالا ببرید. برای این کار می‌توانید از بالش‌های اضافی استفاده کنید یا رایزر را زیر پا‌های سر تخت قرار دهید.
اجتناب یا تغییر موقعیت‌ها یا «محرک‌هایی» که باعث سنکوپ می‌شوند (اجتناب از ایستادن طولانی مدت، گرما یا استرس‌های هیجانی).
آموزش بیوفیدبک برای کنترل ضربان قلب سریع
دریافت درمان برای بیماری ساختاری قلب
گرفتن ضربان ساز برای منظم نگه داشتن ضربان قلب (فقط برای برخی شرایط پزشکی)
دریافت دفیبریلاتور کاردیوورتر (ICD) قابل کاشت. این دستگاه به طور مداوم ضربان و ریتم قلب شما را کنترل می‌کند و یک ریتم سریع و غیر طبیعی (فقط برای برخی شرایط پزشکی خاص) را اصلاح می‌کند.

برای درمان سنکوپ چه دارو‌هایی استفاده می‌شود؟

دارو‌های سنکوپ عبارتند از:
میدودرین.
فلودروکورتیزون (Astonin® یا Florinef®)

عوارض جانبی درمان

عوارض جانبی دارو‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سوزش سردل
حالت تهوع
سرگیجه
مسائل ادراری
مشکلات معده
لرز

چگونه می‌توان از سنکوپ جلوگیری کرد؟

برای کاهش خطر سنکوپ، باید بدانید که چه چیزی باعث آن شده است. کاهش خطر ممکن است به آسانی هیدراته ماندن باشد، اگر مشکل کمبود آب بدن باشد. اگر بیماری قلبی دارید که باعث آن شده است، ممکن است به دارو یا دستگاهی برای درمان ریتم غیر طبیعی قلب نیاز داشته باشید.

بسیاری از اوقات، افراد احساس می‌کنند که یک دوره سنکوپ در حال وقوع است. آن‌ها احساس سبکی سر، حالت تهوع و تپش قلب دارند اگر احساس سنکوپ دارید:

بنشینید یا دراز بکشید و پا‌های خود را بالا بگذارید.
با دستان خود یک مشت بسازید.
بازو‌های خود را منقبض یا سفت کنید.
پا‌های خود را روی هم قرار دهید یا ران‌های خود را روی هم فشار دهید.

اگر سنکوپ داشته باشم چه انتظاری دارم؟

با تشخیص و درمان مناسب، می‌توانید سنکوپ را مدیریت و کنترل کنید. اگر یک اپیزود سنکوپ داشته اید، تقریباً ۳۰ درصد احتمال دارد که یک دوره دیگر سنکوپ داشته باشید. خطر ابتلای شما به یک دوره دیگر و چگونگی تأثیر این بیماری به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله علت، سن، جنسیت و سایر مسائل پزشکی که دارید. اگر در مورد خطرات خود سؤالی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

آیا سنکوپ تهدید کننده زندگی است؟

اگر چه بیشتر اپیزود‌های سنکوپ خطرناک نیستند، اما در صورت داشتن ریتم غیرطبیعی قلب یا علت عصبی، می‌توانند تهدید کننده زندگی باشند. افرادی که مشکل قلبی یا عصبی دارند باید با پزشک که می‌تواند کمک کند، مشورت کنند.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کرد؟

هر کسی که سقوط می‌کند و در ایست قلبی است به CPR و آمبولانس نیاز دارد. افراد اغلب برای سنکوپ نیز به اورژانس مراجعه می‌کنند.