به گفته رامین عباسیزاده، گروه سازنده در حال حاضر در لوکیش شهرک سینمایی غزالی مستقر هستند و فیلمبرداری حدودا تا اواسط مهر ادامه خواهد داشت.
تهیهکننده و طراح سریال «رحیل» با بیان این مطلب، به ایسنا گفت: برای آنکه سریال بتواند در کنار نماهای داخلی، نماهای بیرونی متنوعی داشته باشد، سعی کردیم نماهای بیرونی را تکه تکه کنیم و منطبق بر هر نما، لوکیشن مربوطه را پیدا کنیم؛ لوکیشنهایی که از نقاط مختلف تهران و حومهاش تا سمت گچسر در دل کوههای گچسر و ... را شامل میشود.
مسیری غیرمنتظره
عباسیزاده درباره خط داستانی فصل دوم «رحیل» بیان کرد: داستان فصل دوم در امتداد فصل اول هست، ولی پر از لحظهها و پیچهای داستانی غیرمنتظره و شرایط کاراکترهای اصلی سریال یعنی بیتاج و محا و سرگرد زمان خان، به مسیری میرود که واقعا غیرمنتظره است. باید سریال را دید تا درک کرد و اگر بخواهیم بیشتر توضیح دهیم، داستان لو میرود.
تهیهکننده سریال «رحیل» درباره ترکیب بازیگران فصل دوم گفت: شاکله بازیگران فصل دوم «رحیل» همین بازیگران فصل اول هستند، ولی ممکن است نقشهای خُردی به کار جهت تکمیل داستانکهای سریال اضافه شود. وی تاکید کرد: البته، چون بین دو فصل وقفه میافتد حتما قبل از پخش فصل دوم، چکیدهای از فصل اول را پخش میکنیم و سپس فصل دوم را شروع خواهیم کرد.
چرایی داستانپردازیها در دوره قاجار
این تهیهکننده درباره دلیل تمایل سازندگان سریالها به روایت قصه در دوره قاجار هم گفت: واقعیتش آن است که هسته اصلی داستانی سریال «رحیل»، مقطعی در حال گذار است که از اواخر قاجار تا ابتدای پهلوی، جریان دارد. حالا هرچه داستان جلوتر برود، تصاویری تازه از فصل دوم و شروع پهلوی را هم میبینیم؛ تصاویری عمدتا متمرکز بر نقش زنان در آن دوره که اغلب مابهازای تاریخی هم دارند. به جز این در سریال «رحیل» برخلاف سریالهای مشابه تصویرگری از اجتماع غیردرباری و ارتباط دربار و مردم هم هست که به نوعی مردمشناسی آن دوره کمک میکند.
ریسک بازیگران جدید در سریال تاریخی
عباسیزاده پیرامون انتخاب بازیگران سریال گفت: هم بازیگران مطرح و باسابقه در سریال حضور دارند و هم بازیگران جوان و نوجویی که کاملا تحت کنترل قرار گرفتهاند تا بتوانند همگن با بازیگران مطرح ایفای نقش کنند. هدفمان این بود که در این سریال در کنار سرگرمکنندگی مخاطب، نوعی معرفی استعدادهای تازه بازیگری هم داشته باشیم تا انشاءالله در سالهای آینده باز از چنین استعدادهایی استفاده شود.
این تهیهکننده با اشاره به استفاده همزمان از نماهای رئال و سیجیآی (جلوههای ویژه رایانهای) و حتی تکنیک هوش مصنوعی در سریال توضیح داد: سعی کردیم کمفروشی نکنیم و سریالی تولید کنیم که از منظر تصویربرداری برای مخاطب روز، قابل قبول باشد و برای همین به غیر از استفاده از نماهای رئال و نماهای رایانهای، بخشهایی از کار را از هوش مصنوعی استفاده کردیم. برای مثال بعد از فوت حسام محمودی، بازیگر مشابه کاراکتر را با هوش مصنوعی پیدا کردیم یا در طراحی و اجرای تیتراژ اولیه که بازنمایی عاشوراست از هوش مصنوعی استفاده شده و با نظارت انسانی، کار به کمال رسید. البته باید تاکید کنم که هیچ ابزار رایانهای بدون وجود طراحی انسانی خلاقانه به باروری نمیرسد.
شخصیتهای «رحیل» واقعی هستند
این تهیهکننده درباره مابهازای تاریخی برخی کاراکترهای رحیل که در میان مخاطبان هم فراگیر شده است، اظهار کرد: سعی کردیم چه در داستانپردازی و چه شخصیتپردازی بر اساس منابع تاریخی موجود پیش برویم و مثلا در شخصیتهای تاریخیمان، عکسهای تاریخی شخصیت شازده محمدحسن را پیدا کردیم و همچنین تصویر کاراکتر بدرالملوک را در منابع یافتیم و تلاش کردیم بازیگرانی مشابه از نظر ظاهر پیدا کرده و با گریم، شباهت را کامل کنیم.
عباسیزاده درباره دورنمای خود از تولید سریالهای متنوع برای تلویزیون و در عین حال رقابت با شبکه خانگی و سریالهای روز خارجی گفت: به هر حال هر سریالساز و فیلمسازی باید محصولات روز همکاران داخلی و خارجی را ببیند و بعد حین تولید به دنبال حفظ یا ارتقای استانداردها باشد. باید چه در طراحی داستان، چه انتخاب بازیگر، چه کیفیت تولید و بهخصوص تصویربرداری باید نگاه مان بهروز باشد تا بتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم.