"پوئنته نوئوو" به معنای "پل جدید" جدیدترین و بزرگترین پل از سه پلی است که روی پرتگاهی به عمق ۱۲۰ متر و بر فراز رودخانه گوادلوین ساخته شده است. این پرتگاه شهر تاریخی روندا در جنوب اسپانیا را به دو قسمت تقسیم میکند.
پوئنته نوئوو در سال ۱۷۹۳ تکمیل شد. معمار این پل خوزه مارتین د آلدهوئلا و مهندس ارشد آن خوان آنتونیو دیاز ماچوکا بود.
ساخت این پل در سال ۱۷۵۹ و در ابتدا زیر نظر معمار معروف دومینگو لوئیس د مونته آگودو آغاز شد. وی تا سال ۱۷۷۸ بر روند ساخت پل نظارت داشت. اما برای چند سال ساخت و ساز پل متوقف شد و در سال ۱۷۸۵ یکی از برترین معماران اندلس به نام خوره مارتین د آلدهوئلا برای تکمیل پروژه انتخاب شد.
پل پوئنته نوئوو پس از ۳۴ سال در سال ۱۷۹۳ تکمیل شد. طول و ارتفاع این پل به ترتیب برابر با ۶۶ متر و ۹۸ متر است و سه قوس در طراحی قسمت بالای آن دیده میشود.
بالای قوس مرکزی این پل تالاری وجود دارد که برای مصارف مختلف از جمله زندان و حتی اتاق شکنجه استفاده شده است. طی جنگ داخلی اسپانیا بین سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ به نظر میرسد هر دو طرف جنگ از این تالار به عنوان زندان و اتاق شکنجه استفاده کرده اند.
ورود به این تالار از طریق ساختمانی مربعی شکل انجام میشود که زمانی ساختمان نگهبانی بود. اکنون در این قسمت نمایشگاهی وجود دارد که تاریخچه و روند ساخت پل را شرح میدهد.
پیش از ساخت پوئنته نوئوو، ساخت پلی برای اتصال دو قسمت شهر در سال ۱۷۳۵ آغاز شد. معماران این پروژه خوزه گارسیا و خوان کاماچو بودند و طرح پلی تک قوس را ارائه کردند. اگرچه این پل به سرعت ساخته شد، اما از استحکام کافی برخوردار نبود. کل پل در سال ۱۷۴۱ فرو ریخت و مرگ ۵۰ نفر را موجب شد که بیشتر آنها ساکنان شهر روندا بودند.