کد خبر: ۸۶۷۸۸۴
تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱۴۰۲ - ۱۴:۱۷
امیرحسین اسفندیار:

آمریکا بودم، اما نمی‌دانم آنجا چه شده/ به بازیکنان فحش ناموسی می‌دادند

قدرتی زن تیم ملی والیبال در مورد اتفاقات مختلفی که تیم ملی در یک سال اخیر پشت سر گذاشت، صحبت کرد.
آمریکا بودم، اما نمی‌دانم آنجا چه شده/ به بازیکنان فحش ناموسی می‌دادند
آفتاب‌‌نیوز :

تیم ملی والیبال ایران امسال در لیگ ملت‌ها، قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک شرکت کرد، اما عملکرد قابل قبولی نداشت تا از جایگاه دهم رنکینگ جهانی به رتبه پانزدهم سقوط کند و امتیازات حساس و مهمی را در راستای صعود به المپیک از دست دهد.

امیرحسین اسفندیار در قهرمانی آسیا حضور نداشت، اما همراه با تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌های ۲۰۲۳، بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک حضور داشت و جزو بازیکنان اصلی تیم بود.

این بازیکن با ایسنا به گفتگو نشست و در مورد اتفاقات مختلفی که در تیم ملی افتاد و نتایجی که کسب شد و همچنین حواشی این روز‌های والیبال صحبت کرد که مشروح آن را در ادامه می‌گرفت. 

از رقابت‌های باشگاهی شروع کنیم، با کدام تیم قرارداد دارید و چه زمانی کار خود را شروع می‌کنید؟

با تیم تیان‌جین قرارداد دارم و دنبال کار‌های مربوط به ویزا هستم تا به تیم اضافه شوم. برای اولین بار قرار است در چین بازی کنم و برایم تجربه جدیدی است. این تیم سال گذشته در میانه جدول بود و امسال دنبال این است که به جمع چهار تیم صعود کند.

گزینه‌های مختلفی برای سرمربیگری تیم ملی مطرح شده است، دوست دارید با کدام مربی کار کنید؟

بین مربیانی که مطرح شده است فقط با آقای آلکنو کار کرده‌ام و فکر می‌کنم بقیه بچه‌هایمان هم تنها این تجربه را داشته باشند، اما الان به یک مربی نیاز داریم که طولانی مدت کنارمان باشد تا تیم را بازسازی کند و بتوانیم حتی اگر سهمیه المپیک پاریس را نگرفتیم تا المپیک لس‌آنجلس کنار تیم باشد تا تیم را جا بیندازد.

به نظرتان شانس ایران برای صعود به المپیک پاریس چقدر است؟

شرایط خیلی سخت است و در رنکینگ جهانی تقریبا ۴۳ امتیاز با آخرین تیمی که سهمیه می‌گیرد (صربستان در حال حاضر رتبه نهم را دارد) فاصله داریم، اما ورزش است و نمی‌شود پیش‌بینی کرد. باید مسابقات شروع شود تا ببینیم چکار می‌کنیم. امسال قطعا با صربستان بازی رودررو داریم و ممکن است در جریان رقابت‌ها نتایجی رقم بخورد که اختلافات جبران شود.

کدام یک از مربیانی که مطرح شده‌اند بیشتر می‌توانند به تیم ملی کمک کنند؟

به نظرم یک مربی ایتالیایی می‌تواند. منظورم شخص آقای بلنجینی نیست بلکه به طور کلی یک مربی سطح بالای ایتالیایی و لهستانی می‌تواند کمک کند.

تیم ملی امسال نتایجی گرفت که از طرف بازیکنان تیم هم قابل قبول نبود، شما دلیل این نتایج را چه می‌دانید؟

قطعا از عملکرد راضی نبودیم، اما نمی‌توان فقط یک دلیل را مطرح کرد. همه چیز دست به دست هم داد. وقتی می‌خواهیم نتیجه بگیریم باید از حواشی دوری کنیم تا تیمی منسجم، آرام، بدون حاشیه و جر و بحث داشته باشیم که تمرکز و تفکر فقط روی هدف باشد. به نظرم کمی از هدفمان دور شده بودیم.

به نظر شما امسال حاشیه‌های تیم ملی زیاد نبود؟

نمی‌توان گفت حاشیه‌ها زیاد بود. شرایط بدی به وجود آمد و باعث شد هم بازیکنان تمرکزشان را از دست بدهند و هم تیم نتیجه نگیرد. بازگو کردن اتفاقات گذشته شرایط را بدتر می‌کند. فدراسیون در جریان همه چیز قرار دارد و باید جلوی این اتفاقات را بگیرد.

قبل از قهرمانی آسیا از ترکیب تیم خط خوردی و قرار شد به اردوی تیم ملی ب اضافه شوی، اما نرفتی. این اعتراض به تصمیم آقای عطایی بود؟

اصلا چنین چیزی نبود. با آقای داورزنی صحبت کرده بودم. اصلا خبر نداشتم که اردوی تیم ملی ب شروع شده و باید به اردو بروم. به مسافرت یک روزه رفته بودم و اینترنت نداشتم. دوستم زنگ زد و گفت اردوی تیم ملی ب است. گفتم مگر تیم ملی ب داریم. با آقای داورزنی صحبت کردم و یک یا دو روز بعد به تمرین رفتم. این‌ها چیز‌هایی است که ما نگفتیم، اما برایمان حرف درآوردند (می‌خندد).

تقریبا همه اتفاقات مربوط به تیم ملی با واکنش‌های مختلفی همراه بود. انتقاد‌هایی که می‌شد بیشتر متوجه کادر فنی بود یا بازیکنان؟

یک صفحه اجتماعی از بازیکنی مطلبی می‌گذارد و مردم زیر آن پست به بازیکن و خانواده‌اش فحش ناموسی می‌دهند و انتظار دارند آن بازیکن فردا در زمین ۲۵ امتیاز بگیرد. بعد می‌گویند هدف ما نتیجه‌گیری است. اگر دنبال نتیجه هستید، با انتقاد‌هایی که قبل از تورنمنت مطرح می‌کنید، چه کمکی انجام می‌دهید. زمانی می‌توانید انتقاد کنید که دائم سر تمرینات باشید و بگویید فلان بازیکن بد است چرا می‌برید. یکی از دلایلی که باعث شد ذهن بازیکنان آرام نباشد، برخی از همین پیج‌ها و صفحات بود. یکسری از بازیکنان دائم سرشان توی موبایل است و کامنت‌های منفی را می‌خوانند که این اثرگذار است.

سال گذشته هم به تیم انتقاد می‌شد، اما امسال خیلی بیشتر شد.

هفته اول و دوم لیگ ملت‌های سال گذشته هر کدام دو برد و دو باخت داشتیم. فشار آوردند که نتیجه نمی‌گیرند، اما بعد از اینکه لهستان را در کشورش شکست دادیم شرایط تغییر کرد و دیگر کاری نداشتند. تیم ملی برای ۸۵، ۹۰ میلیون ایرانی است و نمی‌توانید این قضیه را شخصی ببینید. درست است که مردم امسال کمی از ما ناامید شده‌اند، اما والیبال به جایی رسیده که هر رسانه‌ای اسمی از این رشته می‌آورد همه نگاه‌ها به سمتش می‌رود.

 تا قبل از بازی‌های آسیایی شرایط خوبی نداشتم و به کادر فنی هم اعلام کرده بودم که به لیگ ملت‌ها نیایم، چون شرایط بدنی‌ام خوب نیست. کادر فنی گفتند فقط ۴، ۵ بازیکن قدرتی‌زن داریم، میلاد هم گفته می‌خواهم پدر شوم و نیستم، به همین دلیل تو کنار تیم باش. شرایطم خوب نبود، اما به خاطر تیم ملی ماندم. تمام تلاش‌مان را کردیم، اما خیلی قضاوت شدیم. روزی که بد باشم قبول می‌کنم که بد بودم، اما فشار‌های متعددی به تیم و بازیکنان وارد شد که نمی‌توانستند کارشان را درست انجام بدهند.

در انتخابی المپیک در بازی با کوبا در ترکیب ابتدایی نبودی، اما وقتی به زمین آمدی، روند بازی تا حدودی تغییر کرد.

همیشه حتی اگر شرایط بدنی‌ام خوب نباشد تمام توانم را می‌گذارم. در بازی با کوبا هم دردی جزئی داشتم که پزشک تیم گفت فشار نیاور، چون ممکن است آسیب جدی شود، اما وقتی دیدم تیم نیاز دارد یک مسکن خوردم و به زمین رفتم.

نایب قهرمانی در آسیا، قهرمانی در بازی‌های آسیایی را هم تحت تاثیر قرار داد و خیلی‌ها گفتند، چون ژاپن با تیم اصلی شرکت نکرد، ایران قهرمان شد. چقدر این نگاه به شما هم منتقل می‌شد؟

سعی کردیم با قهرمانی در بازی‌ها فشاری که روی تیم بود را کمتر کنیم، اما اینکه می‌گویید درست است، حتی در دهکده هم به ما می‌گفتند ژاپن با تیم اصلی آمده یا نه، چون نگران هستیم. گفتیم ما اینجا آمده‌ایم بازی کنیم. البته در دیدار فینال هم با چین کار راحتی نداشتیم و گاهی عقب افتادیم که جبران کردیم.

آقای عطایی اخیرا گفته از بیرون زد و بند‌ها و باند‌هایی به دنبال این بودند که تیم ملی موفق نشود، نظر شما چیست؟

به عنوان بازیکن چنین چیزی حس نکردم. شاید آقای عطایی به عنوان سرمربی چیز‌هایی دیده است که من ندیده‌ام.

بعد از قهرمانی آسیا هم گویا این نگاه را داشتند که بازیکنان بازی نکردند تا کادر فنی تغییر کند.

بازیکن وقتی به اردو می‌آید تمام توانش را می‌گذارد. بحث باشگاهی نیست که بگویند پولمان را می‌گیریم و مهم نیست بازی کنیم یا نه. وقتی وارد تیم ملی می‌شویم نماینده یک کشور هستیم و تمام توانمان را می‌گذاریم. در قهرمانی آسیا نبودم و نمی‌دانم آنجا چه شرایطی پیش آمد، اما در بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک بودم و تمام حرفمان این بود که حتی می‌توانیم در برزیل هم سهمیه مستقیم بگیریم و به المپیک برویم، چون تونایی داریم، اما بعد از باخت به آلمان که شروع کارمان بود، تیم انگار وا رفت و دیگر جمع نشد. بعد از آن هم باخت‌هایمان شروع شد. بازی با قطر را بردیم، اما به برد مقابل یک تیم خوب نیاز داشتیم تا دوباره روحیه و انگیزه به تیم برگردد.

آقای عطایی گفتند اتفاقاتی در آمریکا افتاده که چهار ستون بدن آدم می‌لرزد، شما هم همراه با تیم در آمریکا بودید، آقای عطایی در مورد چه اتفاقاتی صحبت می‌کنند؟

به خدا از این اتفاقات هیچ خبری ندارم. در آمریکا با تیم بودم، اما نمی‌دانم چه اتفاقاتی افتاده است و اگر چیزی بود من بی‌خبر هستم.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین