طرزی در دو نمایشنامه خود جان مایه روایت را بر افسانهها و داستانهای کهن ایرانی قرار داده است و سعی کرده از زاویه این حکایتها نمایشنامهای حکمی و با جهتگیری دینی خلق کند.
این دو نمایشنامه به ویژه در بخش محاکات زبانی ابلیس و عالم و معامله آنها با یکدیگر به خلق متن نمایشی جذابی منتهی شده است که در درون خود برای مخاطب انبانی از توجه و معرفت به ذات انسانیت و حکمت را داراست. سیروس همتی این کتاب را به شما معرفی می کند.