خشکسالی شدید در بخشهایی از آمازون منجر به کاهش چشمگیر سطح آب رودخانهها شدهاست و دهها سنگ غوطهور در زیر آب را با کندهکاریهایی از اشکال انسانی که ممکن است قدمت آنها به حدود ۲۰۰۰ سال قبل بازگردد، در معرض دید قرار داد.
یکی از ساکنان قدیمی مانائوس، بزرگترین شهر آمازون، گفت که درباره حکاکیهای صخرهای از دوستانش شنیده و میخواهد آنها را بررسی کند. او پس از مشاهده آثار خیره کننده، گفت:«فکر میکردم دروغ است، من ۲۷ سال در مانائوس زندگی کردهام و هرگز این مورد را ندیده بودم.
حکاکیهای صخرهای معمولاً قابل مشاهده نیستند زیرا توسط آبهای رودخانه پوشانده شدهاند، اما جریان آبهای این رودخانه در هفته گذشته پایینترین سطح خود را در ۱۲۱ سال گذشته ثبت کرد.
سطح حکاکیها در ساحل رودخانه دانشمندان و عموم مردم را خوشحال کرد، اما سوالات نگران کنندهای را نیز ایجاد کرده است.
یکی از ساکنان این منطقه گفت:«ما میآییم، به نقشها نگاه میکنیم و فکر میکنیم زیبا هستند. اما در عین حال، این موضوع نگران کننده است؛ من به این فکر میکنم که آیا این رودخانه ۵۰ یا ۱۰۰ سال دیگر وجود خواهد داشت.»
خشکسالی در آمازون در هفتههای اخیر سطح رودخانهها را به شدت کاهش داده و منطقهای را تحت تأثیر قرار داده است که برای حمل و نقل و آذوقه به پیچ و خم آبراهها وابسته است.
دولت برزیل کمکهای اضطراری را به این منطقه، جایی که معمولاً سواحل رودخانههای شلوغ و پر از قایقهای سرگردان است، فرستاده است.
به گفته کارشناسان، فصل خشک امسال به دلیل پدیده «ال نینو» بدتر شده است. ال نینو، الگوی آب و هوایی نامنظم بر روی اقیانوس آرام است که آب و هوای عادی را مختل میکند و بر تأثیر تغییرات آب و هوایی می افزاید. یک کارشناس از موسسه میراث تاریخی برزیل گفت:«این حکاکیها نشان دهنده یک سایت باستانشناسی هستند.
آنها در محلی به نام Praia das Lajes قرار دارند و اولین بار در سال ۲۰۱۰، در دوره خشکسالی دیگری که به شدت خشکسالی فعلی نبود، دیده شدند.»
حکاکیهای صخرهای در پسزمینهای از جنگلهای انبوه و در نزدیکی آبهای قهوهای کمرنگ رودخانه، ظاهر شدند.
بیشتر حکاکیها از چهرههای انسان است، برخی از آنها مستطیلی و برخی دیگر بیضی شکل، با لبخند یا حالتهای ترسناک هستند.