تصاویر| دیپلماسی «پینگ پنگ»
بخش اعظم موفقیت بازیکنان پینگ پنگ چین به رویکرد سیستماتیک این کشور برمیگردد که سبب شده کودکان از سنین ۵ - ۶ سالگی در سیستمی با روش شوروی، پینگ پنگ را آموخته و تا رسیدن به تیم ملی دنبال کنند.
بازیکنان تیم ملی با نزدیک شدن به هر رقابت خود را آماده می‌کنند تا بتواند انتظارات مردم را که تنها به قهرمانی فکر می‌کنند بر آورده نماید.
چین هر سال فقط ۴۲۰ هزار یوآن برای برگزاری مسابقات دارد که تمام این مبلغ به برگزاری مسابقات رده های پایه اختصاص داده می‌شود و مسابقات لیگ این کشور که با حضور ستارگان پینگ پنگ برگزار می‌شود، سرمایه‌های زیادی از پشتیبانی کنندگان جذب می‌کند و به سرمایه اختصاصی این فدراسیون نیاز ندارد.
تاریخ در محبوبیت پینگ پنگ در چین نقش برجسته ای ایفا می کند چرا که این رشته ورزشی توانست چین را بعد از بیست سال انزوای بین المللی بار دیگر در جهان مطرح کند.
دیپلماسی پینگ پنگ در سال ۱۹۷۱ میلادی سبب شد رهبران حزبی کمونیست بار دیگر کشور را به شکوفایی برسانند.
در دهه ۷۰ میلادی پینگ پنگ به نماد روابط دیپلماتیک بین چین و ایالات متحده تبدیل شد. در سال ۱۹۷۱، تیم تنیس روی میز ایالات متحده برای یک سری مسابقات نمایشی به چین دعوت شد که اولین باری بود که آمریکایی ها پس از انقلاب کمونیستی در سال ۱۹۴۹ میلادی اجازه بازدید از چین را پیدا کردند.
این رویداد که به عنوان “دیپلماسی پینگ پنگ” شناخته می شود، به عادی سازی روابط دیپلماتیک دو کشور منجر شد. موفقیت این کشور در مسابقات بین المللی بخش مهمی از سیستم آموزشی چین نیز به شمار می رود.
بسیاری از مدارس میزهای تنیس روی میز را در محوطه های خود دارند و دانش آموزان به عنوان بخشی از برنامه درسی تربیت بدنی به انجام این ورزش تشویق می شوند. دولت چین پینگ پنگ را راهی برای ارتقای سلامت و تناسب اندام در بین جوانان و القای ارزش هایی مانند نظم و استقامت می داند.
این ورزش در شکل گیری هویت ملی چین نیز نقش داشته است. پینگ پنگ راهی برای نشان دادن توانایی های فنی و ورزشی چین و نمایش میراث فرهنگی آن به سایر نقاط جهان شده است.
این مجموعه در ایام برگزاری نوزدهمین دوره بازی های آسیایی در شهر هانگژو چین تهیه شده است.
