برنامه توسعه سازمان ملل و سازمان ابتکار توسعه انسانی دانشگاه آکسفورد، آخرین بهروزرسانی شاخص فقر چندبعدی را منتشر کردند که نشان میدهد کاهش فقر قابل دستیابی است، اما چالشها به دلیل کمبود دادهها باقی ماندهاند.
از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲، ۲۵ کشور از جمله کامبوج، چین، کنگو، هندوراس، هند، اندونزی، مراکش، صربستان و ویتنام، طی ۱۵ سال به پیشرفت سریعی در نصف کردن مقادیر جهانی فقر چندبعدی خود دست یافتند.
هند کاهش قابل توجهی از فقر را تجربه کرد و ۴۱۵ میلیون نفر طی ۱۵ سال از فقر خارج شدند، در حالی که چین و اندونزی نیز شاهد کاهش قابل توجهی از فقر در ابعاد مختلف بودند.
کشورها امکان اینکه تعداد فقرا در عرض ۱۵ سال نصف شوند را فراهم کردهاند. در ضمن، نیاز به شاخصهای فقر چندبعدی که منعکسکننده تعاریف ملی فقر هستند را برجسته کردهاند.
بهرغم این روندهای دلگرمکننده، فقدان دادههای پس از همهگیری برای اکثر ۱۱۰ کشور تحت پوشش فقر چندبعدی جهانی، درک ما را از اثرات همهگیری بر فقر محدود میکند.
پدرو کونسیسائو، مدیر دفتر گزارش توسعه انسانی، بر لزوم تشدید تلاشها برای درک تأثیر منفیترین ابعاد کاهش فقر، از جمله آموزش، برای اطمینان از توسعه پایدار تأکید کرد.
دادههای ناکافی؛ مانع اندازهگیری فقر
دادههای مربوط به سالهای ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ نشاندهنده کاهش قابل توجه فقر در مکزیک، ماداگاسکار، کامبوج، پرو و نیجریه است و کامبوج کاهش قابل توجهی در بروز فقر و نصف شدن تعداد افراد فقیر طی ۷.۵ سال، از جمله سالهای همهگیری را نشان میدهد.
با این حال، تأثیرات کامل در سطح جهانی باید اندازهگیری شود. با تأکید مجدد بر جمعآوری دادهها، باید دیدمان را گسترش دهیم تا تأثیرات همهگیری بر کودکان را نیز در برگیرد. در بیش از نیمی از کشورهای تحت پوشش، یا از نظر آماری کاهش معناداری در فقر کودکان وجود نداشت یا ارزش فقر چندبعدی در میان کودکان کندتر از بزرگسالان طی حداقل یک دوره کاهش یافت.
این نشان میدهد که فقر کودکان همچنان یک موضوع مبرم خواهد بود، بهویژه در رابطه با حضور در مدرسه و سوءتغذیه. درک کمبود شگفتانگیز دادهها در مورد فقر چندبعدی دشوار است، چه رسد به اینکه توجیه شود. سابینا آلکیره، مدیر سازمان ابتکار توسعه انسانی در دانشگاه آکسفورد گفت: با این حال، ما برای یک میلیارد نفر از ۱.۱ میلیارد مردم فقیر، خط دید پس از همهگیری نداریم.
فقر چندبعدی با تجزیه و تحلیل تجربیات روزانه فقر از جمله آموزش، بهداشت، مسکن و استانداردهای زندگی، با هدف از بین بردن این محرومیتهای مرتبط، بر کاهش فقر نظارت میکند و سیاستها را اطلاعرسانی میکند.
افراد فقیر در کدام کشورها ساکن هستند؟
طبق گزارش سال ۲۰۲۳، ۱.۱ میلیارد از ۶.۱ میلیارد نفر (کمی بیش از ۱۸ درصد) در ۱۱۰ کشور جهان در فقر حاد چندبعدی زندگی میکنند. کشورهای جنوب صحرای آفریقا (۵۳۴ میلیون) و آسیای جنوبی (۳۸۹ میلیون) خانه تقریباً پنج نفر از شش نفر فقیر هستند.
تقریباً دو سوم از کل افراد فقیر (۷۳۰ میلیون نفر) در کشورهای با درآمد متوسط زندگی میکنند و برنامه کاهش فقر جهانی در این کشورها حیاتی است. اگرچه کشورهای کمدرآمد تنها ۱۰ درصد از جمعیت موجود در فقر چندبعدی را تشکیل میدهند، اما ۳۵ درصد از کل افراد فقیر در این کشورها ساکن هستند.
کودکان زیر ۱۸ سال نیمی از افراد فقیر شاخص فقر چندبعدی (۵۶۶ میلیون) را تشکیل میدهند. نرخ فقر در میان کودکان ۲۷.۷ درصد و در میان بزرگسالان ۱۳.۴ درصد است. فقر عمدتاً مناطق روستایی را تحت تأثیر قرار میدهد و ۸۴ درصد از کل افراد فقیر در مناطق روستایی زندگی میکنند. مناطق روستایی در تمام مناطق جهان فقیرتر از مناطق شهری هستند.
شاخص فقر چندبعدی پیچیدگی فقر را روشن میکند؛ جایی که شاخصهای مختلف به طور متفاوتی به تجربه مردم از فقر کمک میکنند و از منطقهای به منطقه دیگر و از محلی به محل دیگر و همچنین در درون جوامع متفاوت است. اطمینان از بهروز بودن و جامع بودن دادههای فقر جهانی اولین گام مهم در رسیدگی به این چالشها و حفظ پیشرفت به سوی جهانی برابرتر است.