رقابت سپاهان و پرسپولیس در تاریخ فوتبال ایران، به ویژه پس از حرفهای شدن رقابتهای لیگ برتر همیشه وجود داشته و این یک ماجرای قابل انکار نیست.
بازیهای این دو تیم نیز هیچ وقت شبیه بقیه مسابقات لیگ نبوده و نیست. در این رابطه عوامل زیادی، منهای بازیکنان و مربیان سهم دارند که گاهی وقتها به مدیریت باشگاهها مربوط میشود. منظورمان همان بیانیههای کسالت باری است که هر از چندی و به مناسبتهای مختلف منتشر میشوند که ما هیچ وقت نفهمیدیم این بیانیهها چه حاصلی داشته اند، به جز همان کل کلهای همیشگی که به اعتبار فوتبال کشور، خدشه وارد کرده است.
در هر حال امروز سپاهان و پرسپولیس در یک وضعیت متفاوت مقابل هم به میدان میروند که یک سو، گوشه چشمی به حساسیتهای موجود در این بازی دارند و از سوی دیگر به شرایط خاص استقلال مینگرند و باید نگران اوضاع و احوالِ تیم جواد نکونام باشند.
استقلال با روند سرعتی در امتیارگیری، مجموع امتیازاتش را به عدد ۲۲ رسانده و پرسپولیس ۱۷ امتیازی، اگر باز هم امروز کاری انجام ندهد، اختلافش با استقلال زیاد میشود.
این در حالی است که وضعیت سپاهان هم تعریف چندانی ندارد. سپاهان با این همه بازیکن و نیرو و امکاناتِ سخت افزاری، فقط ۱۲ امتیاز جمع کرده و در کمرکش جدول لیگ حضور دارد. در نتیجه این تیم هم چارهای ندارد، مگر اینکه از این بازی خانگی با دست پر از میدان بیرون برود.