والدینی که مدت زیادی در اینترنت هستند الگوی خوبی برای فرزندان نیستند
دکتر مریم شیری اظهار کرد: باید به فرزندانمان سواد و مهارت‌های رسانه‌ای را یاد بدهیم. مهارت‌های رسانه‌ای مثل محافظت از حریم خصوصی و اینکه بدانند هر اقدامی که در فضای مجازی داشته باشند ممکن است یک ردپایی از آنها به جا بگذارد که توسط دیگران قابل سوءاستفاده و به اشتراک گذاشتن باشد. کودکان ما باید بدانند به حریم خصوصی دیگران احترام بگذارند و در این فضا رفتار شهروندی درست داشته باشند، یعنی همانطور که در فضای عمومی و مراودات عادی اجازه رفتار ناشایست را به آنها نمی‌دهیم، در فضای مجازی هم باید درست رفتار کنند.
دکتر شیری یادآور شد: بنابراین والدین باید الگوی مناسبی در استفاده از ابزار و رسانه های دیجیتال برای کودکان خود باشند و بیشتر به تعاملات خانوادگی با کودکان خود بپردازند؛ چیزی که شاید حلقه مفقوده در خانواده‌ها باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز گفت: برخلاف تصور عامه، تماشای تلویزیون باعث یادگیری و کمک به تکلم کودک نمی‌شود. خیلی از کودکان ممکن است دچار ضعف در پیدا کردن و چینش واژه‌ها شوند و نتوانند ارتباط کلامی خوبی برقرار کنند و گاهی دچار ضعف در هوش کلامی شان می‌شوند. تاخیرهای حرکتی و ضعف در دامنه واژگان، به خصوص اگر در سنین پایین استفاده از این وسایل برای کودک فراهم و به مقدار زیاد باشد، دور از ذهن نیست. لذا برای کودکان زیر دو سال تماشای تلویزیون اصلا توصیه نمی‌شود و در مورد کودکان بزرگتر حداکثر یک یا دو ساعت در طول روز تماشای تلویزیون کافی است.
کارشناس ارشد آموزش پرستاری افزود: البته با توجه به تغییر سبک زندگی امروزی شاید مواقعی لازم باشد که از مزایای این وسایل با کودکان صحبت کرده و با توجه به نیاز از آنها استفاده کنیم. این مزیت‌ها مثل سرگرمی، ایجاد دوستی‌های سالم و به اشتراک گذاشتن علایق مشترک با همسالان از طریق فضاهای مجازی است که حتما باید با آموزش به کودک همراه باشد. کودکان حتی می‌توانند از این طریق کسب هویت کنند و وقتی سبک زندگی سالمشان را به اشتراک می‌گذارند، به این ترتیب می‌توانند هویت درستی را هم به دست بیاورند.
وی ادامه داد: گاهی یادگیری‌های مشارکتی، به خصوص اگر در فضاهای مجازی کنترل شده اتفاق بیافتد، می‌تواند برای کودکان مفید باشد. بنابراین با آموزش دادن باید این مزایا را افزایش داده و از اتفاقات احتمالی که ممکن است به تهدید و عوارض تبدیل شوند، جلوگیری کنیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی درباره راهکارهای مدیریت استفاده از لوازم دیجیتال گفت: بهتر است برای ساکت کردن کودکان به جای اینکه گوشی و یا تبلت در اختیارشان قرار دهیم، با آنها بازی کنیم. کودکان به شدت از اینکه پدر و مادر با آنها بازی کنند، استقبال کرده و این تعامل بسیار برای آنها سازنده است. برای اینکه روی محتوایی که تماشا می‌کنند نظارت داشته باشیم، باید حتما در فضای مشترک خانه این موضوع اتفاق بیافتد. در اتاق خواب کودک نباید تلویزیون و کامپیوتر اختصاصی قرار دهیم تا بتوانیم بر آن نظارت کرده و زمان صرف شده را کنترل کنیم.
وی تاکید کرد: راهکار بعدی این است که قوانین خاصی برای قبل از خواب و یا در زمان صرف غذا تعیین کرد و یا وقتی که مهمانی می‌روید و یا مهمان داریم، در این زمان‌ها هیچ کس حق ندارد از این وسایل استفاده کند و در هر صورتی روی قانون خودمان پایبند باشیم. نباید از گوشی به عنوان یک وسیله تفریحی و یا رشوه برای ساکت کردن یا غذا خوردن یا یادگیری رفتار اجتماعی کودک استفاده کنیم.
وی ادامه داد: راهکار دیگر این است که کودکان به صورت محدود از این وسایل استفاده کنند. به بچه‌ها بیاموزیم که کتاب بخوانند، روش‌های تفریحی جایگزین مثل ورزش، بازی‌های فکری و هنری را برایشان فراهم کنیم. کار دیگر این است که اثرات بد استفاده از این وسایل را برایشان توضیح دهیم، به این ترتیب به فرزندانمان آموزش دهیم که برای استفاده از این ابزار و رسانه‌ها خودتنظیمی و برنامه‌ریزی داشته باشند.
