بیمارانی که از حمله جان سالم به در میبرند ممکن است در معرض خطر عود سندرم حاد کرونری در طی یک ماه یا یک تا دو سال باشند.
خطر عود زودرس زمانی بیشتر است که پلاک "مسبب" هنوز انسداد جزئی قابل توجهی در شریان کرونر ایجاد میکند. اگر حمله قلبی حاد شما با روش تهاجمی (یعنی با آنژیوپلاستی و استنتگذاری فوری) درمان شده باشد، احتمالاً پلاک مسبب قبلاً درمان شده است. ولی اگر در عوض با داروهای ترومبولیتیک به صورت غیرتهاجمی درمان شدید، داستان متفاوت است.
این داروها که به آنها "لختهشکن" نیز گفته میشود، شریان مسدود شده را با حل کردن لخته خون حاد ناشی از سندروم حاد کرونری باز میکنند.
با این حال، پلاک مسبب همچنان یک مشکل است و اگر مشخص شود که انسداد قابل توجه باقی مانده است، پزشک گزینههای درمانی را با هدف جلوگیری از عود زودرس سندروم حاد کرونری از جمله درمان پزشکی برای بیماری عروق کرونر، آنژیوپلاستی و استنتگذاری یا پیوند عروق کرونر مورد بحث قرار میدهد.
اغلب پس از حمله قلبی بیماران این تصور را دارند که مشکل پزشکی قابل توجهی داشتهاند، اما اکنون با آن برخورد شده است و آنها میتوانند به زندگی خود ادامه دهند، گویی چیز زیادی تغییر نکرده است.
اما آترواسکلروز یا تصلب شرایی یک بیماری مزمن پیشرونده است که اغلب چندین مکان را در داخل عروق کرونر تحت تاثیر قرار میدهد. هر پلاک آترواسکلروتیک، صرف نظر از اندازه آن، میتواند پاره شود و سندروم حاد کرونری ایجاد کند.
برای کمک به جلوگیری از سکته قلبی در آینده، باید داروهای خاصی مانند استاتین و آسپرین به شما داده شود که نشان داده شده است یا پیشرفت بیماری عروق کرونر را کاهش میدهند یا از انسداد ناگهانی یک شریان کرونر بیمار جلوگیری میکند.
به همان اندازه که دارو درمانی مهم است، تغییرات سبک زندگی است که خطر طولانی مدت شما را پس از حمله قلبی کاهش میدهد. اینها شامل دستیابی و حفظ وزن مطلوب، شروع یک رژیم غذایی سالم برای قلب، پایان دادن به مصرف دخانیات، دستیابی به کنترل عالی دیابت و فشار خون (در صورت وجود) و انجام ورزش منظم است.
همه میدانند که ایجاد این تغییرات در سبک زندگی بسیار دشوارتر از مصرف یک قرص است. اما به یاد داشته باشید که شما بیماری دارید که با گذشت زمان بدتر میشود. درمان آسان نیست، اما معمولاً کاملاً موثر است؛ بنابراین آرامش خود را حفظ کنید، تمرکز کنید و تغییراتی را که باید در سبک زندگی خود ایجاد کنید.