محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی تلگرامی با انتقاد از غیرعلنی شدن جلسه استعفای الیاس نادران نوشت: طبق اصل ۶۹ قانون اساسی مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و در شرایط اضطراری، در صورتی که رعایتر امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزراء یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیر علنی تشکیل میشود. مصوبات جلسه غیر علنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برسد.
آیین نامه داخلی مجلس نیز در ماده ۱۰۲ بیان میدارد در صورت اضطرار که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای کتبی رئیسجمهور یا یکی از وزرا یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل میشود.
دیروز برای مطرح شدن استعفای آقای الیاس نادران از نمایندگی مرم تهران، در اقدامی ناباورانه، مجلس بطورغیرعلنی تشکیل شد و کسی توضیح نداد استعفای یک نماینده که دلیل کار خود را "مدیریت پادگانی قالیباف " عنوان کرده، کجایش شرایط اضطراری و امنیتی در کشور است؟ مگر اینکه فرض کنیم نماینده متقاضی استعفا میخواسته حرفهایی بزند که رئیس مجلس با علنی شدن محتوای آن دچار اضطراب و اضطرار میشده و امنیتش به خطر میافتاده است!
جا داشت آقای قالیباف که قسم خورده در جایگاه رئیس مجلس از قانون پاسداری کند، درخواست نمایندگان برای غیرعلنی کردن جلسه را خلاف قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس اعلام میکرد و این فرصت را پدید میآورد که آقای نادران هرچه دلش میخواهد بگوید و سپس از اتهامات احتمالی او علیه خود دفاع میکرد.
آیا آقای قالیباف، در آستانه انتخابات، آنقدر برای لرزان شدن کرسی ریاستش به اضطرار افتاد که زیر بار رفتار غیرقانونی برود و روال یک استعفای مضحک را با یک جلسه غیرعلنی مضحک تر، به کارنامه ناموفق خود در مجلس یازدهم اضافه کند؟
مگر آقای قالیباف تا حالا به اندازه یک دور تسبیح، از شفافیت مجلس دفاع نکرده؟ چرا وقتی نوبت به خودش میرسد، از کنار آن لیز میخورد؟
انگار سهراب سپهری این قطعه از شعر معروفش را برای آقای قالیباف گفته که: من قطاری دیدم که سیاست میبرد و چه خالی میرفت!