در استقلال یک مربی برای کسب قهرمانی باید روحیه سرسختانهای داشته باشد، باید به هیچ حاشیهای محل نگذارد و تمام تمرکز خود را به مسائل فنی و تیم معطوف کند. نه میخواهیم نکونام را با فرد دیگری مقایسه کنیم و نه میخواهیم به او توصیه کنیم که برای قهرمانی با استقلال باید از چه فردی الگوبرداری کند. فقط میخواهیم به نکونام گوشزد کنیم که برای قهرمانی در استقلال باید سرسخت بود. در مقابل هر اتفاقی، در برابر هر حاشیهای و این امکان پذیر نیست جز اینکه همه تیم با یکدیگر یکدل و متحد باشند.
خود نکونام هم خوب میداند که به تنهایی نمیتواند موفق باشد، باید این روحیه سرسختانه را به تمام تیم تزریق کند. آنگاه به خوبی خواهد دید که چطور برابر هر ناملایمتی هم میتوان بی اعتنا بود، مهم نتیجهای است که به سود تیمش بدست میآید. بقیه اتفاقات همه حاشیههایی هستند که میخواهند ذهن سرمربی و بازیکنان را از هدفی که دارند، غافل و منحرف کنند. در هفته یازدهم نمیتوان تیمی را با قاطعیت قهرمان نامید، اما میتوان تا چند هفته آینده مثلث قهرمانی را شناخت. مثلثی که نام قهرمان تنها از جمع آنها مشخص خواهد شد و استقلال رقیبان اصلی خود را خواهد شناخت.
جواد نکونام خوب میداند که پس از دربی عیار واقعی تیمش کامل مشخص خواهد شد. تا دربی که تنها یک بازی باقی مانده، استقلال جواد نکونام را میتوان یک تیم سزاوار قهرمانی دانست، تیمی که معنای بازی با روحیه سرسختانه را آموخته شده باشد.