بعد از سی‌وپنج سال کار در سینما امروز هیچ‌گونه امنیت شغلی ندارم
امیر عابدی عکاس نام آشنای سینما می‌گوید: پیش از کرونا شرایط کاری بهتر بود اما در چند سال اخیر استفاده از افراد حرفه ای و با تجربه در کار های سینمایی کمتر شده است علت هم کاملا واضح است !
عکاس فیلم «چهارشنبه سوری» با بیان اینکه بعد از سی وپنج سال که در سینما کار می کنم امروز هیچ گونه احساس امنیت شغلی ندارم توضیح می دهد: متاسفانه باید اذعان داشت که سینما به پیشکسوت ها اهمیت لازم را نمی دهد شاید در بازیگری این موضوع فرق کند اما برای عوامل پشت دوربین و صحنه و حداقل رشته عکاسی فیلم اینگونه نیست.
عابدی در ادامه به مشکلات حرفه عکاسی اشاره می کند و درباره تجهیزات گران قیمت آن بیان می کند: ابزار کار یک عکاس رقمی معادل چند صد میلیون تومان است، این سرمایه وقتی تبدیل به دوربین و تجهیزات می شود به مرور زمان دچار یک استهلاک میشود، خصوصا دوربین های دیجیتال که با هر شاتی از عمر و ارزش آن کاسته و کم می شود، ما سال ها از یک دوربین مکانیکی آنالوگ استفاده می‌کردیم بدون استهلاک چشمگیری. اما دوربین های دیجیتال سیستم ضعیف و متفاوتی دارند و به سرعت کند می شوند متاسفانه مکانیزم تهیه کنندگی هیچ توجهی به این مقوله نمی کند و در دستمزد عکاسان تفاوتی قائل نمی شوند، باور کنید با این همه سختی ها فقط عشق باعث می شود که ما در این حرفه دوام بیاوریم و به کارمان ادامه دهیم.
عکاس فیلم «قرمز» به کارگردانی فریدون جیرانی معتقد است: مدیریت کلان سینما باید به گونه‌ای عمل کند تا افزایش دستمزد حرفه‌های مختلف در سینما متناسب با یکدیگر رشد داشته باشد.
عابدی با بیان اینکه اگر هزینه بالای تجهیزات عکاسی را در کاری دیگر سرمایه‌گذاری کنیم قطعا درآمد بیشتری از آن به دست می‌آوریم می‌گوید: امروزه جوان‌های زیادی وارد این حرفه شدند که باید آنها را متوجه شأن حرفه‌ای خود کنیم تا با دستمزدهای پایین در پروژه ها کار نکنند چون این رقابت غیر منصفانه ای را به وجود می آورد و همین نکته باعث می شود تا برخی ها به تخصص اهمیت ندهند و بسیاری از پروژه ها با بحران عکس خوب مواجه باشند.
عکاس فیلم «مزرعه پدری» با اشاره به اهمیت عکس در معرفی و تشخص یک فیلم می‌گوید: طبق یک نظریه کارشناسی خارجی سالها پیش خواندم اگر فیلمی عکس و عکاس خوبی داشته باشد میتواند 30 تا 40 درصد در فروش فیلم تاثیر داشته باشد، امروزه مدیاهای مختلفی در اختیار داریم که پایه اصلی آن عکس است و در فضاهای مجازی بسیار موثر عمل میکند، ولی تنها و تنها یک تهیه کننده خوب می داند که عکاس چه نقش مهمی در برجسته نشان دادن یک فیلم دارد و تا چه میزان در فروش تاثیر گذار است. اما متاسفانه چون امروزه برخی سود شان در تولید است هیچ انگیزه‌ای برای اکران عمومی فیلمشان ندارند در حالیکه در گذشته مقوله عکس در فیلمها جایگاه و اعتبار خاصی داشت.
عابدی با بیان اینکه انتخاب عکاس خوب بهترین متر برای تشخیص یک تهیه کننده با سواد و حرفه‌ای است می‌گوید: تهیه کننده ای که در زمان تولید به تبلیغات اکرانش فکر می کند قطعا هنگام ساخت فیلم از عکاس ماهر و کاربلد استفاده می کند.
او همچنین درباره امنیت شغلی عکاسان توضیح داد: وقتی افراد برای شرکتی کار می کنند چه خصوصی و چه دولتی طبق ساعتی مشخص کار می کنند و طبق آن ساعت مشخص بیمه و مزایا به آنان تعلق می گیرد اما شغل ما به گونه ای ست که بیشتر از دوازده ساعت در شرایط بسیار سخت در پروژه ها مشغول به کار هستیم اما نه بیمه بیکاری داریم و نه حتی سختی کارو باز نشستگی پیش از موعد !
عابدی در پایان می گوید: هنرمندان سینما هم انسان هستند و بدنشان از گوشت و پوست و استخوان شکل گرفته گرما و سرمای بسیار متفاوت و ساعت کار طولانی جسم و روح انها را به سرعت فرسوده می کند. پس باید به وجود آن ها هم اهمیت داد و در قبال کار سخت مزایایی برای آن ها در نظر گرفت. حالا خبر خوش اینکه بزودی مکانیزمی طراحی میشود تا همانگونه که یک پروژه برای یک کابل چند ده هزار تومانی اجاره پرداخت میکند بابت تجهیزات عکاسی هم اجاره در نظر گرفته شود. این باعث می شود تهیه کننده ها به اهمیت شغل عکاسی واقف شوند.
