عکس| شکار یک سیاره غول‌پیکر عجیب!
اخترشناسان سیاره‌ای عظیم را شناسایی کرده‌اند که به دور یک ستاره کوتوله قرمز، نوعی که معمولا در کهکشان راه شیری ما یافت می‌شود، می‌چرخد.
این سیاره که LHS ۳۱۵۴ b نام دارد، حداقل ۱۳ برابر جرم زمین است و به دور ستاره‌ای به اندازه تنها ۱۱ درصد جرم خورشید ما می‌چرخد، که دانشمندان را بر آن داشت تا در نظریه‌های چگونگی تشکیل سیارات در اطراف چنین ستاره‌های کوچکی تجدید نظر کنند.
این تحقیق که توسط سوورات ماهادوان، ستاره شناس ایالت پن، انجام شد و منتشر شد، نشان می‌دهد که نسبت جرمی بین این سیاره تازه کشف شده و ستاره آن بیش از ۱۰۰ برابر بیشتر از نسبت بین زمین و خورشید است.
این یافته، شگفت‌انگیز است زیرا کوتوله‌های قرمز، که بسیار کوچک‌تر و کمتر از خورشید ما هستند، قبلاً تصور می‌شد که قادر به میزبانی سیارات بزرگ نیستند.
LHS ۳۱۵۴، ستاره میزبان این سیاره مرموز، تنها ۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. علیرغم اینکه بسیار نزدیک است، با جرمی درست بالاتر از آستانه لازم برای پشتیبانی از همجوشی هیدروژن، به سختی آنقدر درخشان است که بتوان آن را به عنوان یک ستاره طبقه بندی کرد.
سیاره LHS ۳۱۵۴ b در فاصله تنها ۲.۳ درصد از فاصله زمین از خورشید به دور ستاره خود می‌چرخد و هر ۳.۷ روز یک بار به دور ستاره خود می‌چرخد، این فاصله حتی نزدیکتر از عطارد به خورشید ما در منظومه شمسی است.
ظاهراً ترکیب و اندازه LHS ۳۱۵۴ b شبیه نپتون، کوچکترین غول گازی منظومه شمسی است که قطری تقریباً چهار برابر زمین دارد.
با این حال، به دلیل مدار نزدیک آن به ستاره میزبان و طبیعت احتمالی گازی آن، بعید به نظر می‌رسد که از حیات پشتیبانی کند.
وجود چنین سیاره بزرگی در اطراف یک کوتوله قرمز سوالات قابل توجهی را در مورد روند شکل گیری سیاره به ویژه در اطراف ستاره‌های کم جرم ایجاد می‌کند.
درک سنتی این است که قرص تشکیل‌دهنده سیاره در اطراف یک ستاره با جرم ستاره متناسب است، و نشان می‌دهد که یک ستاره کم‌جرم دارای قرصی مشابه با جرم کم است که احتمالاً قادر به تولید سیاره‌ای به بزرگی LHS ۳۱۵۴ b نیست.
این سیاره فراخورشیدی خارق‌العاده با استفاده از ابزاری بر روی تلسکوپ Hobby-Eberly در رصدخانه مک‌دونالد دانشگاه تگزاس شناسایی شد.
HPF برای کشف سیاراتی در اطراف ستارگان نسبتاً خنک با پتانسیل وجود آب مایع در سطح آنها طراحی شده است.
تشخیص LHS ۳۱۵۴ b با مشاهده یک لرزش ظریف در ستاره میزبان، ناشی از اثرات گرانشی مدار سیاره ممکن شد.
ماهادوان خاطرنشان کرد که با ساخت ابزارهای جدید و بهبود دقت اندازه‌گیری، جهان همچنان ما را شگفت‌زده می‌کند و نشان می‌دهد که هنوز در مورد سیارات و شکل‌گیری آنها چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.
این کشف نه تنها به دانش ما می‌افزاید، بلکه راه‌های جدیدی را برای درک تنوع سیستم‌های سیاره‌ای در کیهان باز می‌کند.
