پرسپولیس در آخرین بازی خود در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا مقابل الدحیل شکست خورد؛ آن هم در حالی که یک صندلی خالی در جایگاه تماشاگران وجود نداشت و برای صعود به دور بعد میبایست برنده بازی میشد. حتی نتایج سایر بازیها هم طوری بود که کار پرسپولیس را برای صعود راحت میکرد.
پرسپولیس در این بازی نمایش نسبتا خوبی داشت و اگر اشتباه خط دفاعی هنگام گل تساوی و پنالتی از دست رفته گولسیانی را فاکتور بگیریم، در مجموع میتوان گفت که پرسپولیس در این بازی عملکرد نسبتا خوبی داشت.
دلایل مختلفی برای این باخت وجود داشت از جمله:
۱- استرس شدید بازیکنان و مربیان برای کسب پیروزی
۲- غافل شدن از بازی (خصوصا در خط دفاع پس از گل شهاب زاهدی)
۳- داوری بسیار ضعیف و
۴- وقتکشی کلافهکننده بازیکنان الدحیل
بدون شک تیم الدحیل به این مسئله آگاه بود که پرسپولیس برای صعود به سه امتیاز این بازی نیاز دارد و به همین دلیل بازیکنان این تیم در طول مسابقه به بهانه مصدومیت خود را روی زمین میانداختند تا هم از فشار روی دروازه خود رها شوند و هم بازیکنان پرسپولیس را به لحاظ بدنی سرد کنند. این موضوع تازهای نیست و تیمهای عربی از این روش برای گرفتن امتیاز و بر هم زدن تمرکز تیم حریف آنقدر استفاده کردهاند که آنها رابه این تاکتیک میشناسند. اما فاجعهبارتر از این رفتار بازیکنان الدحیل فقدان اقتدار و درایت داور مسابقه در این لحظات بود.
هر بیننده یا فوتبالدوستی میدانست که آنها در تمارض، وقتکشی و خطا کردن بسیار متبحرند؛ اما گویا داور این دیدار این موضوع را نمیدانست یا شاید میدانست و عامدانه جریان بازی را مختل میکرد. زیرا هر زمان که بازیکنان تیم قطری خود را به زمین میانداختند داور بلافاصله سراغ آنها میرفت تا وضعیت آنها را جویا شود.
جالب اینجاست که مدافعان و دروازهبان الدحیل چندینبار خطا کردند و خود را بیمورد بر زمین انداختند، اما داور مسابقه هیچ یک از آنها را با کارت قرمز جریمه نکرد. شاید عدهای معتقد باشند که پرسپولیس خوب بازی نکرد، اما به نظر میرسد که زورش به داور مسابقه نرسید.