بوژیدار رادوشوویچ که در زمان برانکو از کرواسی به عنوان گلر دوم به پرسپولیس آمد بعد از چند فصل حضور در جمع سرخپوشان و درست پس از اینکه رقم قراردادش به طرز تصاعدی افزایش پیدا کرد با نخستین دیرکرد اقدام به فسخ یکطرفه کرد و در نهایت بیش از یک میلیون یورو خرج روی دست سرخپوشان گذاشت. شخصی که اقدام به بستن قرارداد سنگین با گلر ذخیره تیم کرد محمدحسن انصاریفرد مدیرعامل پیشین پرسپولیس بود که البته مدتهاست از او خبری نیست. در ادامه نگاهی متفاوت میاندازیم به این پرونده جنجالی.
در نگاه نخست بدهی پرسپولیس به رادو مثل تمام پروندههایی به نظر میرسد که در چند سال اخیر گریبانگیر فوتبال ایران بوده است. اینکه باشگاه نمیتواند تعهدات مالی خود را به یک بازیکن بپردازد، بعد آن بازیکن به باشگاه نوتیس میدهد و پس از اینکه مجددا مطالباتش را دریافت نمیکند اقدام به فسخ یکطرفه قرارداد میکند و در نهایت با شکایت در فیفا تمام طلب خود را میگیرد. در پرسپولیس خود برانکو، ماریو بودیمیر، گابریل کالدرون و دیگران همین مسیر را طی کردند. ویلموتس، استراماچونی، سیلوا و چند نفر دیگر هم در سایر باشگاهها از جمله استقلال و البته تیم ملی نیز به همین شکل مطالبات میلیون دلاری خود را از فوتبال ایران یا به عبارت دیگر از جیب مردم گرفتند.
با این حال در پرونده رادوشوویچ موردی وجود دارد که ابهامبرانگیز است. رادو در ابتدای پیوستن به پرسپولیس با توجه به اینکه به عنوان گلر دوم جذب شده بود و رزومه قوی هم نداشت رقم نسبتا پایینی نسبت به بازیکنان خارجی که وارد فوتبال ایران میشوند دریافت میکرد. بعد از رفتن برانکو و آمدن کالدرون او همچنان نیمکتنشین تیم بود تا اینکه مربی وقت آرژانتینی با بیرانوند به مشکل خورد و با توجه به احتمال حضور گلر تیم ملی در اروپا به رادو بیشتر فرصت داد. گلر کروات که تا پیش از این شانس چندانی برای بازی کردن پیدا نمیکرد و بیشتر در دعواهای کنار زمین و تهییج هواداران نقشآفرینی میکرد به یکباره گلر شماره یک سرخها شد و در چند بازی هم عملکرد خوبی نشان داد. با تغییر و تحول در راس کادرفنی، اما رادو دوباره به نیمکت برگشت. درست در همان ایام بود که قرارداد جدیدی با این بازیکن امضا شد که در همان مقطع هم تعجب همگان را برانگیخت! پرداخت رقم نزدیک به میلیون دلار به یک دروازهبان ذخیره آن هم برای سه فصل! در حالی که شاید با یک سوم همان پول میشد بهترین دروازهبان وقت لیگ یا یک دروازهبان خارجی را جذب کرد.
در هفتههای گذشته زمانی که رادوشوویچ وارد یک جنگ رسانهای با هواداران پرسپولیس شد، همان هوادارانی که او را به پولپرستی و بیمعرفتی متهم میکردند، رادو بعد از یک استوری تند خطاب به هواداران استوری فرد دیگری که از خبرنگاران بود بازنشر کرد با این مضمون که پیگیری مطالباتش حق قانونی اوست. در آن متن چنین آمده بود که رادوشوویچ سالها در پرسپولیس بدون دریافت مطالبات به کارش ادامه داده و هیچگاه برای باشگاه دردسر درست نکرده بود. در آن استوری رادو یک فرد بامرام معرفی شد که بارها میتوانست فسخ کند و نکرد و بعد از مدتی بالاخره صبرش لبریز شد. اتفاقا نکته جالب ماجرا همین جاست. اینکه چرا رادوشوویچ که سالها در پرسپولیس بازی کرده بود و از شرایط مالی باشگاه خبر داشت و بارها دریافت با تاخیر مطالباتش را تجربه کرده بود به یکباره تصمیم به فسخ یکطرفه گرفت. پاسخ در «رقم قرارداد» است.
رادوشوویچ سالها با دیر پرداخت شدن دستمزدش در پرسپولیس ماند بدون اینکه بخواهد نوتیس بدهد یا اقدام به فسخ یکطرفه کند. دلیلش هم واضح است. با توجه به رقم پایین قراردادهای نخست او با پرسپولیس در صورتی که این دروازهبان از قانون حق فسخ فیفا استفاده میکرد پول خاصی دستش را نمیگرفت. یعنی نهایتا رقمی نزدیک به ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلار در بهترین حالت به او میرسید. رادوشوویچ در تمام این سالها صبر کرد تا از فرصتی که ممکن است در آینده نصیبش شود استفاده ببرد. این فرصت را چه کسی در اختیار او قرار داد؟ مدیرعامل پرسپولیس که به شکل باورنکردنی دستمزد تقریبا میلیونی برای گلر ذخیره تیم در نظر گرفت. رادوشوویچ هم که میدید اینبار بر خلاف سالهای قبل در صورت فسخ رقمی نصیبش میشود که در تمام طول عمر فوتبالیاش نگرفته و نخواهد گرفت، با اولین تاخیر در دریافت مطالبات اقدام به ترک ایران کرد و پروندهای میلیون دلاری روی دست باشگاه گذاشت.
طبق شنیدهها از برخی منابع، رادوشوویچ برای پیشبرد چنین برنامهای از مشورت و همکاری عدهای داخل ایران سود برده است. همانها که ابتدا او را پروموت کردند تا بتواند از یک دروازهبان ارزانقیمت تبدیل به دروازهبان میلیون دلاری شود. همانها که به او میگفتند فعلا بابت دریافت نکردن مطالباتت حرفی نزن و فقط سعی کن از جو هواداری به سود خودت استفاده کنی تا زمان طلایی از راه برسد. همانها که احتمالا از این سفره به نفعی رسیدهاند و حالا تلاش میکنند او را یک آدم مظلوم نشان بدهند که صرفا میخواهد پولی که حقش است را بگیرد.
نمیتوان با قطعیت گفت که این نقشه دقیقا از چه زمانی در ذهن رادو و مشاورانش نقش بسته بود، ولی میتوان مطمئن بود که آن مرام گذاشتنهای رادو در دوره نخست قراردادش صرفا به این دلیل بوده که میدانسته حتی با محکوم کردن باشگاه رقم چندانی نمیگیرد وگرنه در همان برهه خنجر خود بر قلب باشگاه فرو میکرد.
اقدام رادوشوویچ در مورد فسخ و شکایت، قرارداد او، حتی اصرار به پرداخت مالیاتش توسط باشگاه کاملا قانونی است. اما در پس این قانونی بودن رگههایی از ابهام وجود دارد و مثل همیشه آنهایی که باید به این ابهامات پاسخ بدهند قائم شدهاند و کسی هم قصد بازخواست آنها را ندارد.