با وجود تغییراتی که یحیی گل محمدی بعضا در سیستم و ارنج تیم خود طی بازیهای اخیر انجام داده، اما مسعود ریگی تقریبا همیشه در ترکیب اصلی قرار گرفته است.
در واقع طی بازیهای اخیر غالبا مسعود ریگی یا کنار سرلک به کار گرفته شده یا سروش رفیعی و بعضا در کنار سرلک پشت سر سروش بازی کردهاند.
با این حال گروهی معتقدند ریگی که بی سر و صدا و بدون حاشیه کار میکند تا حد زیادی قالب تدافعی دارد و در امور تهاجمی به تیم خود کمک نمیکند در شرایطی که شاید انتظار میرود وقتی تیم با دو هافبک مرکزی بازی میکند هر دو نفر در کار انتقال توپ از دفاع به حمله و البته مشارکت در امور تهاجمی که منجر به خلق موقعیت برای دیگر بازیکنان یا شوتزنی آنها شود مشارکت فعال داشته باشند.
طی روزهای اخیر و بعد از دو بازی گذشته پرسپولیس استفاده همزمان از مسعود ریگی و میلاد سرلک در ترکیب پرسپولیس با انتقادهایی در فضای هواداری پرسپولیس مواجه بوده و برخی پرسپولیسیها به این نکته اشاره کردهاند که ریگی در نیم فصل دوم فصل قبل در سپاهان هم خیلی کم بازی میکرد چرا که از وزن تهاجمی تیمش کم میکرد.
با این وجود ریگی بازیکن مورد علاقه یحیی است و میتواند فضای مقابل خط فاعی تیمش را جمع و جور کرده و البته پل ارتباطی بین مدافعان و هافبکهای خط جلو باشد و شاید اگر به عنوان تنها هافبک دفاعی به میدان نرود اشتباهاتش و بازی تدافعیاش کمتر به چشم هوادار بیاید.
در عین حال مشکل بزرگ پست هافبک دفاعی این است که شما اگر بهترین نمایش ممکن را در این پست ارائه دهید باز هم فوتبالتان کمتر از بازیکنان پستهای دیگر به چشم میآید و این مشکل در مورد ریگی هم مصداق دارد.