مذاکرات باشگاه پرسپولیس با برانکو ایوانکوویچ بی نتیجه بود و مرد کروات ۳ بار به پیشنهاد رضا درویش و هیئت مدیره، جواب منفی داد. مدیرعامل پرسپولیس هم در مصاحبهای گفت به نظر میرسد برانکو دیگر آدم سابق نیست و به ما گفت تغییراتی در مدل زندگی اش ایجاد کرده و مثل گذشته آمادگی اینکه دوباره جایش را عوض کند ندارد.
یادمان میآید چند سال قبل اصغر شرفی مربی و دستیار تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین گفته بود اوایل انقلاب برای کار به امارات دعوت شدم و هدایت یک تیم دسته دویی را بر عهده گرفتم. وقتی به پایان لیگ رسیدیم و صعودمان قطعی شد به آپارتمانی که زندگی میکردم آمدم که در یکی از اتاق ها، دلارهای تا نشده را روی هم به عنوان پاداش چیده بودند.
واقعیت این است که حضور در تیمهای حوزه خلیج فارس و کار کردن با تیمهای عربی، منفعت مالی عجیب و غریبی دارد. برانکو ایوانکوویچ هم پس از پایان کارش در پرسپولیس اگرچه دو تجربه ناموفق در الاهلی عربستان و تیم ملی عمان داشت، اما بی گمان سود سرشاری از این راه نصیبش شده است.
ایوانکوویچ را سال هاست در فوتبال ایران میشناسیم. او را در تمام این سال ها، چهرهای باهوش، موقعیت شناس و زیرک دیده ایم. برانکو به درستی موقعیت فعلی اش را درک کرده و میداند ۶۹ سالگی، جای بلندپروازی بیشتر ندارد. مربیگری شغلی پراسترس است و میتواند برای سلامتی خطرناک هم باشد. مربیگری در تیمهایی مانند پرسپولیس به دلیل ارتباط مستقیم با هواداران و حاشیههای فروان، مخاطرههای خاص خودش را دارد. با پول هنگفتی که برانکو در فوتبال ایران و سپس در تیمهای عربی به دست آورده، منطقی نیست که این باقی مانده عمر، صرف استرسهای شدید مربیگری در تیمی مثل پرسپولیس شود.
تصمیم ایوانکوویچ در نگاه نخست برای هواداران پرسپولیس شاید تلخ و باورنکردنی باشد، اما برانکو حرف آخر را به درویش زده است. او سبک زندگی را تغییر داده و با دلارهایی که در بانک خوابیده اند، میخواهد ادامه عمر را با آرامش طی کند. شاید در آیندهای نزدیک با انتخاب یک تیم بی حاشیه و بی سروصدا، شاید هم حضور در آکادمیهای فوتبال و بلکه اساسا، استراحت مطلق در کنار اعضای خانواده، این مسیر ادامه پیدا کند.
برانکو آرامش این زندگی رویایی را در آستانه ۷۰ سالگی به خطر نمیاندازد...