وقتی نکونام را نمی‌خواهند یعنی هیچ کس را نمی‌خواهند!
در تعطیلات زمستانی و نقل و انتقالات نیم فصل باز صدای اعتراض و ناله سرمربی استقلال به آسمان‌ها رفت. ناله و شیونی که تازگی ندارد، تکراری است و به قولی تا زمانی که درمان نشود هر چند وقت یکبار باز شنیده می‌شود. دوباره مشکل مدیرعامل و سرمربی که از قبل از شروع فصل بار‌ها و بار‌ها به صورت علنی شنیده و دیده شد. در طول نیم فصل اول هر طور بود با یک آشتی مصلحتی استقلالی‌ها توانستند با صدرنشینی و قهرمانی در نیم فصل اول مزد خود را دریافت کنند، اما مشکل همچنان پابرجاست.
جواد نکونام از اختلاف مدیریت با خود صحبت می‌کند و سکوت مدیریت باشگاه استقلال، تایید بسیار محکمی بر این اختلاف است. انگار نه مدیریت باشگاه کادرفنی خودش را می‌خواهد و نه نکونام علاقه‌ای به ادامه این راه با این مدیران دارد. این حقیقت تلخ را باید بپذیریم که دعوا و اختلاف در یک خانواده به خصوص دو بزرگتر یک خانواده (مدیریت و کادرفنی) در ادامه کار ضربه مهلکی را به آن‌ها خواهد زد، ضربه‌ای که نه تنها باعث از دست دادن یک جام و قهرمانی در یک فصل باشد بلکه تبعات آن حتی تا چند فصل بعد هم ادامه خواهد یافت.
