این ژاپن بود که ابتدا در برابر ایران به گل رسید و این شانس را پیدا کرد که در جمع ۴ تیم برتر مسابقات حاضر شود، اما نمایش خیرهکننده تیم ملی در برابر ژاپن دو گل برای تیم ملی فوتبال ایران به ارمغان آورد. ایران این قدر خوب بازی کرد که حتی تیم ملی فوتبال ژاپن هم ایران را مستحق پیروزی دانست.
اما سوال مهم و اساسی اینجاست چه اتفاقی رخ داد که تیم ملی فوتبال ایران در نیمه دوم متحول شد و چنان فشاری به ژاپن آورد که این تیم نتوانست در برابر حملات تاب بیاورد و در نهایت شکست را پذیرفت؟
جالب است بدانید امیر قلعهنویی در بین دو نیمه وقتی وارد رختکن شد ابتدا برای بچههای تیم ملی دست زد. او خطاب به ملی پوشان گفت: این یکی از بهترین بازیهای تیم ملی در سالهای اخیر به خصوص در برابر ژاپن بود و هر نتیجهای در این بازی رقم بخورد، من در پایان بازی به شما افتخار میکنم. از نظر من الان هم شما برنده بازی هستید!
این حرفهای امیر قلعهنویی در اوج حساسیت تعجب ملی پوشان را به همراه داشت. آنهاهاج و واج بهم نگاه میکردند. تیم ملی یک بر صفر از ژاپن عقب است، اما سرمربی تیم ملی آنها را تحسین میکند و برایشان دست میزند. اینجا بود که فشار از روی بچههای تیم ملی برداشته شد و آنها در نیمه دوم راحتتر بازی کردند و آنقدر به تیم ملی ژاپن فشار آوردند که علاوه بر جبران گل خورده گل برتری را به ثمر رساندند.
گاهی حرفهای روحی و روانی از حرفهای تاکتیکی مهمتر است. گاهی حرفهای روحی و روانی خود تاکتیک است. امیر قلعهنویی که کوله باری از تجربه است و در این فوتبال مو سپید کرده در بین دو نیمه بازی با ژاپن حرفهایی که زد که به دل ملی پوشان نشست و آنها را با قلبهای جریحتر در نیمه دوم وارد میدان کرد. بچههای تیم ملی در نیمه دوم برای برد از جان مایه گذاشتند. سر جلوی توپ گذاشتند. تصور کنید محمدحسین کنعانیزادگان خط دفاعی تیم ملی را رها کرد و جلو رفت و پنالتی گرفت. در حالی تصور میکردیم اگر بازیکنی موفق به گرفتن پنالتی شود، آن بازیکن سردار آزمون خواهد بود یا محمد محبی و...
اینجاست که میگویند فوتبال همهاش تاکتیک نیست. بخش مهمی از فوتبال آمادگی جسمانی و بخش مهم دیگر آن آمادگی روحی و روانی است.
در پایان نیمه و بعد از حرفهای امیر قلعهنویی روایت میکنند، همه ملی پوشان هم قسم شدند که در نیمه دوم ژاپن را شکست دهند که خوشبختانه این اتفاق خوب رخ داد.