من ردصلاحیت شده این انتخابات هستم و انتخابات را هم استاندارد نمیدانم، اما با در نظر گرفتن بهبود تدریجی و نسبی شرایط، تشخیصم این است که کنار کشیدن، عدم مشارکت در انتخابات واجد هیچ خیر عمومی نیست. تاریخ ۴۵ سال گذشته هم این را نشان میدهد.
یک انتخابات سراغ ندارم که با تحریم، عقبنشینی و کنارهگیری از قِبل آن اتفاق خوبی برای مردم و کشور افتاده باشد؛ یعنی کسانی که مسببان وضع امروز مردم هستند بعد از قهر از انتخابات متنبه شده باشند و بگویند مردم فهمیدیم که شما ناراحت هستید ما از فردا اصلاح میکنیم.
اگر به این روش قرار بود اصلاحی صورت گیرد بعد از انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ اتفاق میافتاد
به حکم اصلاح تدریجی، الزام به اینکه قدم به قدم باید شرایط بهبود پیدا کند، معتقدم که در انتخابات پیشرو جاهایی که این امکان برای مردم وجود دارد و کاندیدای مورد نظر آنها حضور دارد، بیتردید پای صندوق رای بروند و به او رای دهند.