زنگ آخر:
مجیدی، رنگ خدا و میرحسین موسوی
جاوید قربان اوغلی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: زنگ اول:/سینمای ایران ستاره‌های فراوانی در آسمان خود دارد ولی به یقین مجید مجیدی درخشان‌ترین ستاره این آسمان است. نمی‌دانم چرا «رنگ خدا»ی مجیدی بیشتر از همه آثار فاخر او بر دلم نشست. شاید دلیلش خاطره‌ای است که از این فیلم دارم.
چند سال قبل که سفیر ایران در آفریقای جنوبی بودم برای معرفی سینمای ایران جشنواره‌ای را ترتیب دادم. سالن نمایش سینما «نوو» در منطقه «بروکلین» پرتوریا، به رسم معمول پذیرای دیپلماتهای مقیمی بود که از طرف سفارت دعوت شده بودند. روزی که «رنگ خدا»ی مجیدی به نمایش گذاشته شد تعدادی از سفرای غربی در سالن سینما نوو حضور داشتند. سفیر یکی از کشورهای غربی پس از پایان فیلم نزد من آمد و پس از تشکر و تعارفات گفت هرگز فکر نمی‌کردم سینمای ایران چنین ستاره‌ای را در خود داشته باشد. در حالیکه با لهجه انگلیسی اسم مجیدی را تلفظ میکرد گفت: «تردید نداشته باشید که مجیدی کارگردانی در استاندارهای جهانی است».
زنگ دوم:/ وقتی‌که قرار شد مجیدی فیلم انتخاباتی میر حسین را بسازد، یکی از دوستان ستاد گفت: «جفا بر میر حسین بود اگر کس دیگری این کار را میکرد». بی‌اختیار گفتم: «جفا بر مجیدی بود اگر میر حسین این مهم را به دوش سینماگر دیگری می‌گذاشت. هیچکس نمی‌تواند میر حسین را مثل مجیدی به تصویر بکشد. مگر کسی غیر از مجیدی می‌توانست مکاشفه «محمد» کودک روشندل رنگ خدا با طبیعت را از دریچه دروبین در معرض دیدگان بگذارد».
بی‌اختیار آثار مجیدی که هریک برگی زرین‌تر از دیگری در تاریخ سینمای ایران است بر خاطرم گذشت، علی و زهرای بچه‌های آسمان، محمد رنگ خدا و کریم آواز گنجشگها. هنوز فیلم را ندیده‌ام و نمی‌دانم مجیدی این بار «میر حسین»، مردی که امام، این پیر انقلاب و عرفان عبارت شیوای «بسیج مدرسه عشق است» را از او به عاریت گرفت و بر زبان جاری کرد، چگونه بر دوربین سحر آمیز خود به تصویر خواهد کشید.
برای میر حسین و مجیدی دعا میکنم.
زنگ آخر/: تیتر روزنامه را که دیدم آتش به جانم افتاد. «انتخاب شدن میرحسین لطف خدا به ملت و انتخاب نشدنش لطف خدا به اوست». مجیدی این عبارت را در جمع دانشجویان صنعتی اصفهان گفته است. تصویری که تا دیروز از مجیدی بر ذهن داشتم سینماگری در طراز فیلم سازان بزرگ دنیا بود. امروز او را در قامت یک ادیب و متفکر می‌بینم. او انگشت بر نکته‌ای گذاشته که عصاره وجود میر حسین است. شیفته خدمت و نه تشنه قدرت. همین شیفتگی بود که میر حسین را در سخت‌ترین شرایط انقلاب به اسطوره‌ای در مدیریت بحران کشور تبدیل کرد. هیچکس فراموش نمی‌کند که در آن روزهای سخت هیچکس علی‌رغم سفره کوچک خانه خود، شرمنده زن و فرزندش نبود. مردم عدالت را در صدقه گرفتن از دولت نمی‌دیدند و اگر فقیر بودند با عزت نفس زندگی می‌کردند.
می‌دانم تشنگان قدرت که سوار بر توسن دروغ و تزویر میدان‌داری می‌کنند، آرزو می‌کردند که میر حسین به صحنه نمی‌آمد و پنجه در پنجه آنان نمی‌افکند. می‌دانند اگرچه او کسی نیست که در شهر‌ها و روستاها با کیسه‌های پول و گونی‌های سیب‌زمینی و..... مردم را به دنبال خود کشانده و عزت ملتی که خالق بزرگترین انقلاب قرن بیستم بود را به سخره بگیرد ولی اراده راسخش برای تغییر و معصومیت چهره‌اش چونان عصا و ید بیضاء موسی عمران سرنوشت مردم و انقلاب را رقم خواهد زد.
ملت نیازمند اجابت دعای مجیدی است . یقیین دارم «لطف خدا بر ملت» شامل حال ما خواهد شد.
آفتاب: زنگ اول:/سینمای ایران ستاره‌های فراوانی در آسمان خود دارد ولی به یقین مجید مجیدی درخشان‌ترین ستاره این آسمان است. نمی‌دانم چرا «رنگ خدا»ی مجیدی بیشتر از همه آثار فاخر او بر دلم نشست. شاید دلیلش خاطره‌ای است که از این فیلم دارم. چند سال قبل که سفیر ایران در آفریقای جنوبی بودم برای معرفی سینمای ایران جشنواره‌ای را ترتیب دادم. سالن نمایش سینما «نوو» در منطقه «بروکلین» پرتوریا، به رسم معمول پذیرای دیپلماتهای مقیمی بود که از طرف سفارت دعوت شده بودند. روزی که «رنگ خدا»ی مجیدی به نمایش گذاشته شد تعدادی از سفرای غربی در سالن سینما نوو حضور داشتند. سفیر یکی از کشورهای غربی پس از پایان فیلم نزد من آمد و پس از تشکر و تعارفات گفت هرگز فکر نمی‌کردم سینمای ایران چنین ستاره‌ای را در خود داشته باشد. در حالیکه با لهجه انگلیسی اسم مجیدی را تلفظ میکرد گفت: «تردید نداشته باشید که مجیدی کارگردانی در استاندارهای جهانی است».
زنگ دوم:/ وقتی‌که قرار شد مجیدی فیلم انتخاباتی میر حسین را بسازد، یکی از دوستان ستاد گفت: «جفا بر میر حسین بود اگر کس دیگری این کار را میکرد». بی‌اختیار گفتم: «جفا بر مجیدی بود اگر میر حسین این مهم را به دوش سینماگر دیگری می‌گذاشت. هیچکس نمی‌تواند میر حسین را مثل مجیدی به تصویر بکشد. مگر کسی غیر از مجیدی می‌توانست مکاشفه «محمد» کودک روشندل رنگ خدا با طبیعت را از دریچه دروبین در معرض دیدگان بگذارد».
بی‌اختیار آثار مجیدی که هریک برگی زرین‌تر از دیگری در تاریخ سینمای ایران است بر خاطرم گذشت، علی و زهرای بچه‌های آسمان، محمد رنگ خدا و کریم آواز گنجشگها. هنوز فیلم را ندیده‌ام و نمی‌دانم مجیدی این بار «میر حسین»، مردی که امام، این پیر انقلاب و عرفان عبارت شیوای «بسیج مدرسه عشق است» را از او به عاریت گرفت و بر زبان جاری کرد، چگونه بر دوربین سحر آمیز خود به تصویر خواهد کشید.
برای میر حسین و مجیدی دعا میکنم.
زنگ آخر/: تیتر روزنامه را که دیدم آتش به جانم افتاد. «انتخاب شدن میرحسین لطف خدا به ملت و انتخاب نشدنش لطف خدا به اوست». مجیدی این عبارت را در جمع دانشجویان صنعتی اصفهان گفته است. تصویری که تا دیروز از مجیدی بر ذهن داشتم سینماگری در طراز فیلم سازان بزرگ دنیا بود. امروز او را در قامت یک ادیب و متفکر می‌بینم. او انگشت بر نکته‌ای گذاشته که عصاره وجود میر حسین است. شیفته خدمت و نه تشنه قدرت. همین شیفتگی بود که میر حسین را در سخت‌ترین شرایط انقلاب به اسطوره‌ای در مدیریت بحران کشور تبدیل کرد. هیچکس فراموش نمی‌کند که در آن روزهای سخت هیچکس علی‌رغم سفره کوچک خانه خود، شرمنده زن و فرزندش نبود. مردم عدالت را در صدقه گرفتن از دولت نمی‌دیدند و اگر فقیر بودند با عزت نفس زندگی می‌کردند.
می‌دانم تشنگان قدرت که سوار بر توسن دروغ و تزویر میدان‌داری می‌کنند، آرزو می‌کردند که میر حسین به صحنه نمی‌آمد و پنجه در پنجه آنان نمی‌افکند. می‌دانند اگرچه او کسی نیست که در شهر‌ها و روستاها با کیسه‌های پول و گونی‌های سیب‌زمینی و..... مردم را به دنبال خود کشانده و عزت ملتی که خالق بزرگترین انقلاب قرن بیستم بود را به سخره بگیرد ولی اراده راسخش برای تغییر و معصومیت چهره‌اش چونان عصا و ید بیضاء موسی عمران سرنوشت مردم و انقلاب را رقم خواهد زد.
ملت نیازمند اجابت دعای مجیدی است . یقیین دارم «لطف خدا بر ملت» شامل حال ما خواهد شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
به امید پیروزی تعقل و نظم و انضباط
یا علی مدد
دروغ از این بالاتر می شود ؟!!!
این کار مایه ننگ آقای موسوی و همچنین مجید مجیدی است!
واقعا خجالت داره که این جور با احساسات مردم بازی کنیم!
درود بر مجیدی