داستان ناراحتی و قهر مارشاری پف کم بود که بلافاصله خبر از داستان بلانکو هم رسید تا مثل هیزم زیر آتش، شعله جنگ در اردوگاه آبی را بیشتر کند. مهاجم آرژانتینی که گویا به خاطر عدم شارژ هزینه هتل مجبور شده شب را در اتاق تورس ستاره اسپانیایی گل گهر صبح کند.
در اصل ماجرا که هیچ تردیدی نیست، اینکه اصلاً نباید این اتفاقات بیفتد. باشگاه استقلال اگر پول نداشت و اگر نمیتوانست از پس تعهدات مالی برآید چرا باید بازیکن خارجی بیاورد؟ اینجا دیگر پای فوتبال وسط نیست، آبروی فرهنگ ایرانی که به مهمان نوازی شهره است نیز به خطر افتاده، اما اگر کمی بیشتر به این ماجرا دقت کنید لایههای پنهانی دیگری هم شما را به فکر فرو میبرد. اینکه طبق گفته خود بلانکو که اخیراً استوری گذاشته، چهار ماه است که به او حقوقی پرداخت نشده پس چرا باید حالا در آستانه دربی لب به گلایه باز کند؟
چرا ماشاریپف که مدتهاست در تهران به سر میبرد، درست قبل از دربی باید ناراحت شود و قهر کند؟ آیا این دو بازیکن حرفهای متوجه تاثیری که رفتار آنها روی تیم و مربیان میگذارند نیستند؟ به طور طبیعی سایر بازیکنان هم از مشکل همبازی خود ناراحت به این فکر میکنند که این شتر دم خانه آنها هم میخوابد! اما مربیان و کادر فنی آنها که باید همه تمرکز و وقت خود را روی دربی بگذارند، استقلال صدرنشین است و همینجوری به لحاظ فنی مشکلات بسیاری دارد، در آستانه دیداری که پیروزی آن به اندازه یک جام برای هواداران میارزد، به نظر شما آیا مربیان نمیتوانستند یا نباید بازیکنان خود را جوری اقناع میکردند که تا بعد از دربی تمرکزشان فقط روی بازی و فوتبال باشد؟ اگر قبلاً این کار را کردهاند و جواب نداده آیا نمیشد و نباید خیلی قبلتر از دربی اعتراض خود را رسانهای میکردند؟
همه از دعوای بین مدیریت و کادرفنی استقلال خبر داریم و همه میدانیم که این دعوا عاقبت خوشی برای تیم بزرگ استقلال ندارد. در فوتبال تیم درون و بیرون زمین باید به یک اندازه هماهنگ باشند تا جام قهرمانی در پایان فصل به دست آید. دیر یا زود این مشکلات تیشه به ریشه استقلال میزد، اما چرا قبل از دربی؟ تقارن زمانی به شدت انسان را به فکر فرو میبرد که نکند استقلالیها از همین حالا به فکر شکست احتمالی مقابل رقیب دیرینه و راه فراری برای رها شدن از فشار افکار عمومی هستند. یعنی آنها به این فکر میکنند که دربی را میبازند و از الان دنبال بهانهای هستند که بگویند به این دلایل و با این مشکلات باختیم! در حالی که کشتی وقتی غرق شود، همه با هم غرق میشوند. بازی را اگر ببازید، همه به یک اندازه مقصر هستید، چه بازیکن چه مربی و چه مدیر!