فردیس رضوانی در سال ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۲ شمسی) در تهران متولد شد. پدر و عمویش خلبان جنگنده اف ۴ در ارتش ایران و داییاش هم در زمان جنگ ایران و عراق خلبان بود.
پدرش در سال ۱۹۸۳ میلادی (۱۳۶۱ شمسی) تصمیم میگیرد به همراه خانوادهاش و زمانی که فردیس ۹ ساله بود، به آمریکا سفر کنند.
بر اساس گزارش روزیاتو، رضوانی از کودکی دوست داشت ماشینی را سوار شود که همانطور که دوست دارد ساخته شده باشد از همین رو این رویا همیشه در ذهن او در حال پرورش بود.
از همان سنین کودکی، عاشق طراحی ماشین بوده و در تعریف خاطراتش میگوید: خاطرم هست ۴ ساله که بودم، پشت پنجره خانه مان به دیدن ماشینهایی که در خیابان بودند مینشستم و میتوانستم نام برند آنها را بگویم. تمام کتابهایی که در دوران کودکی و نوجوانی میخواندم، در مورد هواپیما، تانک و خودروهای نظامی بود.
از همان دوران کودکی ماشینی دوست داشتم که هیچوقت ساخته نشده بود، بنابراین دوست داشتم ماشینی را که به نظر خودم یک ماشین اسپرت بود، درست کنم.
فردیس رضوانی در ابتدا رشته نرم افزار را انتخاب کرد اما خیلی زود خسته شده و تصمیم گرفت که یک شرکت دایر کند. پس از تاسیس رضوانی موتورز در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳ شمسی)، طرح جدیدی را با تولید خود به ثبت رساند.
سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ در دانشگاه ارواین کالیفرنیا مهندسی و سپس در دانشگاه سنترال وسترن از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، مدیریت و تجارت خوانده و مدرک UCI گرفت.
فردیس رضوانی پس از اتمام تحصیل اقدام به طراحی خودرو کرد و پس از سختیها و شکستهایی که در مسیر اولین طراحی او قرار گرفت، سرانجام اولین طراحی خود را در سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵ شمسی) انجام داد و با فروش این طرح به کمپانی هلندی، ۱۴ نمونه از آن ساخته شد.
این طرح باعث شد تا پول خوبی نصیب فردیس شود و همچنین این پول منجر به افزایش انگیزه وی شود و این اتفاق باعث شد تا کمپانی رضوانی تحت مدیریت فردیس رضوانی تاسیس شود.
اولین خودروی ساخته شده توسط کمپانی رضوانی موتورز به نام بیست (Beast) است که در زبان فارسی به نام «هیولا» شناخته میشود.
این خودرو در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳ شمسی) ساخته شد که وزن سبکی دارد و کنترل آن راحتتر از دیگر ماشینهاست.
اصرار آقای رضوانی بر تولید ماشینی با وزن کم این است که هرچه وزن خودرو کمتر باشد، شتاب آن بیشتر است به علاوه، استفاده از قطعات کوچکتر سبب میشود تا این ماشین آمریکایی در مصرف سوخت نیز صرفه جویی کند.
از مشخصات دیگر این خودرو میتوان به باز شدن شیشه جلویی ماشین اشاره کرد. وزن آن ۷۵۰ کیلوگرم و ۶ دنده است که در بدن فیبر کربن کار شده است تا از وزن زیاد آن جلوگیری کند.
ماشین بیست میتواند صفر تا صد را در ۲.۷ ثانیه پر کند. نکته جالبی که باید به آن اشاره کرد نداشتن درب در این ماشین است.
ایده آقای رضوانی بر این بوده است که این ماشین را همانند جنگنده طراحی کند. همچنین داشبورد زیبایی در این ماشین به کار گرفته شده است که حس کابین خلبان جنگنده را به راننده القا میکند.
کریس براون با ۲۰۰ هزار دلار اولین مشتری این ماشین است که در موزیک ویدئو آهنگ Zero از آن استفاده کرده است.