آقای رئیسی! رئیس‌جمهورید، اما اجازه و قدرت هیچ کاری را ندارید
محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصولگرا، در یادداشتی در کانال تلگرامی‌اش نوشت: آقای رئیس جمهور! سلام
آنقدر اسکل نیستم که گمان کنم این نوشته را به شما نشان می‌دهند. آدم‌ها و آدمک‌های تازه‌به‌دوران رسیده و بی‌خاصیتی که گرد شیرینی قدرت شما جمع شده اند، هزاران حرف به دردخور را سانسور می‌کنند تا نشنوید و ندانید. اما روی یخ می‌نویسم. درست مثل شما که صد‌ها دستور را روی یخ می‌نویسید! به همان سرعتی که می‌نویسید، آب می‌شود و می‌رود پی کارش.
شما رئیس جمهور خوبی نیستید. این را نه فقط خیل مردمی که صد‌ها وعده وقول عمل‌نشده شما را شنیدند، که حتی بعضی از دولتی‌ها هم می‌گویند. حتی هم‌لباسان شما و همدرسهای‌تان در مدرسه حقانی هم می‌گویند.
به جدتان قسم قصد متلک‌گفتن و تکه‌انداختن ندارم. صاف و صریح می‌گویم. سر پل‌صراط یقه آقایان شورای‌نگهبان را به خاطر تاییدصلاحیت شما خواهم گرفت، اما الان که رئیس جمهورید، معتقدم با همه ضعفهایتان باید کمک کرد. نه بخاطر خودتان بلکه به خاطر مردمی که با سکه ۴۶ میلیونی و دلار ۶۵ هزارتومانی، انا لله و اناالیه راجعون می‌خوانند و برای آینده زندگی خود و بچه‌هاشان تپش قلب می‌گیرند.
انتخابات مجلس دوازدهم نشان داد خیلی از مردم امیدشان به بهبود را از راه صندوق رای نمی‌دانند. شاید از الان اراده‌ای بر این تعلق گرفته باشد که شما در سال ۱۴۰۴ هم رئیس‌جمهور بمانید. مبارک تان باشد. شاید از اینکه با مشارکت ضعیف‌تر از اسفند ۱۴۰۲ رئیس جمهور شوید، کک‌تان نگزد. همین‌هایی که الان اوضاع را برای شما بزک می‌کنند، آن روز هم بلدند چه کنند. با چشم بندی چنان اوضاع را خوشگل و تودل‌برو می‌نمایانند که قند توی دل تان آب شود، اما....
اما همین افراد دارند از نردبان شما بالا می‌روند. شما اهل سیاست نبوده‌اید و نیستید. بازی‌های سیاست را نمی‌دانید و اصلا پدرسوختگی‌های سیاسی به گروه خون‌تان نمی‌خورد. به همین دلیل روزی متوجه خواهید شد که بالا رفته‌ها از نردبان شما، پله‌های نردبان را خرد کرده‌اند و قربانی اصلی‌اش شما بودید. دلتان را به این خوش می‌کنند که رئیس‌جمهورید، اما اجازه و قدرت هیچ کاری را ندارید.
می‌بینید خیمه‌شب‌بازی اطرافیانتان را؟ این روز‌ها هرکس از دولت انتقاد کند، می‌چسبانندش به حمله اسرائیل. بعدش یک انگ می‌زنند به او، که آی ایهاالناس، این دارد توی زمین دشمن بازی می‌کند! طفلکی‌ها نمی‌دانند که اگر قرار باشد بجنگیم، مرد جنگی می‌خواهیم که در این دولت با قحط چنان مردانی مواجهیم. آرزو نمی‌کنم که جنگی در بگیرد، اما اگر چنان شد، خواهید دید بی‌خاصیت‌هایی که اطرافتان می‌پلکند، به سوراخ موش پناه خواهند برد.
آقای رئیسی! شامورتی بازی این روزهای‌شان را ببینید. در قصه چای‌دبش، چون وزیر سابق جهاد از خودشان بود نگذاشتند شما برخورد کنید. در افزایش قیمت دلار و سکه و رسوایی بورس هم نمی‌گذارند با وزیر اقتصاد برخورد کنید. در حوزه مخابرات و ارتباطات و نیز حوزه فرهنگ، اجازه نمی‌دهند دست از پا خطا کنید.
امثال من عمرمان را کرده ایم. سودای قدرت هم نداریم. اتفاقا اگر مجیز شما را بگوییم قدر می‌بینیم و بر صدر می‌نشینیم. اما دل‌مان می‌سوزد برای ملتی که شما رئیس‌جمهورش هستید. خدا کند قبل از آنکه اجل قدرت‌تان سر برسد، حرف حساب منتقدان را بشنوید و در مقابل بدگویی‌های اطرافیانتان علیه منتقدان برای آن‌ها بایستید. اگر نایستادید هم باکی نیست. هرکس به شرافت قلمش قسم خورده باشد از این بازی‌ها نمی‌هراسد.
ایام به‌کام و دوران‌تان مستدام!
