دیابت نوع ۲، نوعی اختلال در نحوه تنظیم استفاده از قند به عنوان سوخت بدن است که در طولانی مدت منجر به گردش بیش از حد قند در جریان خون شده و در نهایت، میتواند باعث اختلال در سیستم گردش خون، سیستم عصبی و سیستم ایمنی شود.
تیم تحقیقاتی در این مطالعه، دادههای حدود ۱۶ هزار فرد سالم که حداقل ۶۵ سال داشتند را مورد بررسی قرار دادند. تعدادی از شرکت کنندگان، به صورت تصادفی روزانه ۱۰۰ میلی گرم آسپرین مصرف کردند و گروه دیگر در معرض دارونما قرار گرفتند.
در طول یک پیگیری متوسط ۵ ساله، ۹۹۵ مورد دیابت ثبت شد که ۴۵۹ نفر از آنها متعلق به گروه آسپرین بودند و ۵۳۶ مورد به دارونما تعلق داشتند. در مقایسه با گروه دارونما، گروه آسپرین، ۱۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار داشتند. علاوه بر این، گلوکز پلاسمای ناشتا (FPG) نیز با سرعت پایین تری در گروه آسپرین افزایش یافت.
دانشمندان پیشنهاد دادند:با توجه به افزایش شیوع دیابت نوع ۲ در میان افراد مسن، پتانسیل داروهایی مثل آسپرین که دارای خاصیت ضد التهابی هستند، برای پیشگیری از دیابت نوع ۲ یا بهبود سطح گلوکز قطعا ارزش مطالعه بیشتر را دارد.
پژوهشگران یافتههای تحقیقاتی خود را در نشست سالانه انجمن اروپایی مطالعات دیابت (EASD) ارائه داده اند.