آیت الله جوادی آملی در دیدار مدیر عامل بانک ملی ایران و هیئت همراه بیان داشتند: مال در مملکت بعد از مسائل عقاید دینی، حرف اول را میزند. یک بیان نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) دارد که «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» هیچ تازیانهای بدتر از فقر نیست، این اصل اول.
وی افزود: اصل دوم آن است که اگر کسی این تازیانه را خورد، از این طرف تازیانه به دوشش میخورد، از آن طرف دین از عقلش رخت برمی بندد. حواستان جمع باشد. آن اولی را حضرت امیر فرمود که «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ»، هیچ تازیانهای دردناکتر از فقر نیست. اگر کسی با دست خالی به منزل برود از خدای سبحان همان لحظه، تقاضای مرگ میکند؛ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست.
جوادی آملی ابراز داشت: در جریان شعب ابی طالب که مسلمانان، سه سال در محاصره بودند، پیغمبر امتحانش را پس داد، یک دعایی را مرحوم کلینی از وجود مبارک پیغمبر نقل میکند که پیغمبر به خدا عرض میکند که خدایا ما امتحان خودمان را در شعب دادیم: «اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی الْخُبْزِ وَ لَا تُفَرِّقْ بَینَنَا وَ بَینَهُ فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا أَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل»؛ خدایا، بین ما و نان ما جدایی نیانداز! یعنی اقتصاد. بعد عرض میکند که خدایا، اگر نان مردم قطع بشود و مردم در اقتصاد آسیب ببینند، سخن از دینداری مردم نیست: «فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا أَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل». کار علمی این است که در اقتصاد هم بفهمید و هم بفهمانید که چگونه میشود که قیمت یک نان را در چندین سال یک جا نگهداشت؟ لذا باید بدانیم که ما چه داریم، چه نیازی داریم، چگونه این را به خواست، تبدیل بکنیم و چگونه تولید داشته باشیم تا با رونق اقتصاد، به بیگانه نیاز نداشته باشیم.
معظم له با بیان اینکه باید بانکها جلوی اختلاسها را بگیرند، اظهار داشتند: غالباً اختلاسها از راه بانکها میگذرد، و لذا شما باید بیش از پیش نسبت به این امر حساسیت داشته باشید تا جلوی کسانی که میخواهند سوء استفاده کنند، گرفته شود البته کسی که دین داشته باشد اختلاس و از این کارها نمیکند.
وی اظهار داشت: اگر اقتصاد نتواند رضایت مردم را تأمین کند و مردم گرفتار فقر بشوند، دین نیز از بین خواهد رفت، این دعای پیغمبر است که عرض کرد خدایا، اگر اقتصاد ما ضعیف باشد دینداری سخت است؛ لذا بانکداری اولین وظیفه اش باسواد شدن است که ما چه نیاز داریم؟ چه داریم؟ چگونه حل بکنیم؟ خطر ربا هم باید از بانکها گرفته بشود. بانک باید این غیرت را داشته باشد که اقتصاد مملکت را حفظ بکند. بانک انباردار نیست و لذا با سفارش هم حل نمیشود، بلکه آنجا فکر و دقت و بررسی و برنامه ریزی باید انجام گیرد، تلاش شود تا اقتصاد و تولید رونق بگیرد و مسائل حل شود، این برنامه علمی میخواهد که که چه داریم؟ یک؛ چقدر مصرف داریم؟ دو؛ چکار بکنیم که این نیازها تأمین بشود؟ سه؛ این میشود اقتصاد.
آیت الله جوادی آملی گفت: اساس و وظیفه همه مسئولین این است که آبروی این مملکت را حفظ کنند، هیچ کسی با دست خالی به خانه اش نرود و این به تولید وابسته است. تولید هم سفارشی نیست. تولید نصیحت نیست، تولید خواهش نیست، تولید علم است و علم است و علم است و علم.