از صفر تا صد جراحی‌های چاقی

جراحی های چاقی در سال‌ اخیر بسیار رایج شده است؛ برخی با هدف زیبایی و رسیدن به تناسب اندام به جراحی روی می آورند و برخی هم به دنبال درمان برخی بیماری های متابولیک خود از این طریق هستند. در این میان آنچه مهم است، اینکه مزایا و معایب آن را بشناسیم.

به گزارش شفاآنلاین،  متخصص جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بیان اینکه جراحی یکی از روش‌هایی است که برای کاهش وزن برخی افراد به کار گرفته می‌شود، گفت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت‌های بعد از عمل کاملا توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل ممکن است دچار بازگشت وزن شود و باید بعد از جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد.

 
دکتر ناصر ملک پور علمداری متخصص جراحی عمومی و فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته و جراحی های چاقی و متابولیک در گفت و گو با خبرنگار روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: چاقی یکی از معضلات مهم سیستم های بهداشتی در جهان محسوب می شود.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه چاقی باعث افزایش شیوع بیماری های قلبی و احتمال بروز سرطان ها (پستان، رحم، کولون) می شود، افزود:  نزدیک به ۳۰ درصد افراد در امریکا دچار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی  آنها بین ۳۰تا۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان نیز دچار چاقی هستند.

ملک پور طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، شاخص توده بدنی یا BMI را  معیاری برای تشخیص چاقی و اضافه وزن عنوان کرد و گفت: شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل می‌شود.

وی افزود: شاخص توده بدنی بین  ۲۵ تا ۳۰ به عنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته می‌شود.

به گفته دکتر ملک پور روش‌های متعددی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله می توان به اصلاح سبک زندگی، رژیم تغذیه‌ای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره کرد.

دانشیار دانشگاه درباره روش جراحی در درمان چاقی توضیح داد: این روش با توجه به این که احتمال بازگشت‌های مکرر چاقی وجود ندارد، مطمئن‌تر است. اما جراحی نیز دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماری‌های زمینه‌ای فرد و تجربه جراح متفاوت است.

انواع جراحی چاقی

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به انواع روش‌های استاندارد جراحی در چاقی گفت: کاستن حجم معده یکی از این روش‌هاست که شاخص ترین آن‌ها عمل اسلیو یاگاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش می‌دهیم.

به گفته وی روش باندینگ از دیگر جراحی ها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به دلیل عوارض مکرر و بازگشت وزن پس از برداشتن بند، دیگر انجام نمی‌شود.

ملک پور در ادامه به روش تغییر مسیر غذا اشاره کرد که باعث سوء جذب مواد غذایی می‌شود و افزود: شایعترین روش سوء جذب مواد غذایی بایپس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمت‌ها جدا شده و به روده باریک متصل می‌شود تا مواد غذایی مستقیما وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود.

این متخصص جراحی عمومی انتخاب نوع جراحی را بسته به شرایط بیمار متفاوت دانست و یادآور شد که هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند.

وی با اشاره به انجام عمل باندینگ و بای پس در گذشته خاطرنشان کرد که هم اکنون جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس انجام می شود و حتی در برخی جوامع بای پس بیشتر انجام می‌گیرد.

ملک پور با اشاره به احتمال عود و حتی شکست در جراحی های چاقی یادآور شد: براساس آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت بعد از ۲ تا پنج سال و برای عمل جراحی بایپس نزدیک به هفت درصد گزارش شده است.

این فلوشیپ جراحی عروق با تاکید بر ضرورت آگاهی دادن به بیماران درخصوص روش‌های جراحی گفت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت‌های بعد از عمل کاملا توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که ممکن است بازگشت وزن را تجربه کند.

به گفته وی بر اساس مطالعات، پس از جراحی چاقی امید به زندگی به ویژه در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال افزایش می‌یابد.

وی با بیان اینکه جراحی چاقی تنها برای زیبایی و اصلاح ظاهر نیست خاطرنشان کرد: این افراد معمولا مبتلا به بیماری‌های متابولیک هستند که پس از جراحی بسیاری از این بیماری ها مرتفع می‌شود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد پس از جراحی کاملا بهبود می‌یابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان نیز کم می‌شود.

اندیکاسیون جراحی چاقی

وی با اشاره به اندیکاسیون های جراحی چاقی گفت: در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همچنین اBMI  بالای ۳۵ به همراه بیماری‌های زمینه ای اندیکاسیون جراحی چاقی را می‌توانیم برای بیمار مطرح کنیم.

به گفته این دانشیار دانشگاه این افراد معمولا دچار بیماری‌های متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون نیز هستند که تحقیقات اثبات کرده که با جراحی چاقی این بیماری‌های متابولیک و عوارض آنها کاهش می یابد. اما این موضوع بدین معنا نیست که به دلیل دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار می گیرد.

شیوه جراحی

این متخصص جراحی عمومی درخصوص نحوه انجام اعمال جراحی چاقی گفت: جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام می‌شد اما امروزه در این نوع جراحی‌ها از روش‌های درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک استفاده می‌شود.

وی روش انتخابی برای این جراحی را لاپاروسکوپیک و کم تهاجمی عنوان کرد تا دوره نقاهت کوتاهتر و بهبود سریعتر رخ دهد.

مهمترین عوارض جراحی‌های چاقی کدامند؟

ملک پور آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونتها و خونریزی را از جمله عوارضی برشمرد که در تمامی جراحی ها احتمال بروز دارد و در جراحی های چاقی نیز ممکن است رخ دهد.

وی در ادامه به عوارض زودرس و دیررس ویژه جراحی های چاقی اشاره کرد و گفت: مهمترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحی های چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و اکنون حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد.

عوارض دیررس جراحی‌های چاقی را بشناسید

 به گفته ملک پور هرگونه کاهش وزن معنی دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد باعث عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد می شود.

این عضو هیات علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: اگر کاهش وزن به صورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکمل ها و یک رژیم تغذیه ای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است.

وی افزود: برای جلوگیری از تحلیل عضلات نیز ورزشهای مناسبی به فرد توصیه می‌شود بنابراین عوارض با مکمل های مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند.

دوره نقاهت جراحی‌ چاقی چه مدت است؟

دکتر ملک پور یکی از بزرگترین محاسن اعمال جراحی کم تهاجمی( minimal invasive) را کاهش دوران نقاهت عنوان کرد و گفت: در این نوع جراحی ها دوره نقاهت بیمار کوتاه تر و درد کمتر است و بازگشت  فرد به کار سریعتر صورت می گیرد.

وی یادآور شد: در بیش از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در اولین روز بعد از عمل مشروط بر این که مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص می شود و به وی توصیه می شود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما بعد از سه یا در نهایت پنج روز بیماران می‌توانند به کار خود بازگردد.

ملک پور در پایان خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که در واقع  یک عمل جراحی نسبتا بزرگ انجام شده است، بنابر این فرد حدود یک ماه طول می کشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خود را بازیابد.