اگرچه انتظار میرفت که یوونتوس ماسیمیلیانو آلگری را به دلیل ناکامیهایش در سری A اخراج کرد، اما مطمئناً سرسختترین منتقدان او نیز شاید تصور نمیکردند که این اتفاق دو هفته به پایان فصل رخ دهد آن هم درست یک روز پس از آنکه او بانوی پیر را قهرمان جام حذفی ایتالیا کرد.
باشگاه یوونتوس روز گذشته با انتشار بیانیهای اعلام کرد که آلگری را برای دومین بار اخراج کرده است، اما مرد ایتالیایی نه در پایان فصل بلکه همین حالا باید بیانکونری را ترک کند. طبق گزارش نشریه گاتزتا دلواسپورت، چیزی که مسئولان یوونتوس و در رأس آنها جان الکان به عنوان مالک باشگاه را مجاب به اخراج یکی از موفقترین مربیان تاریخ بانوی پیر کرده، رفتار عجیب او در حاشیه فینال جام حذفی بود، زمانی که کت و کرواتش را پیش چشمان هزاران تماشاگر ورزشگاه رم از تن درآورد و به زمین کوبید و اگر اطرافیانش وساطت نمیکردند قصد داشت پیراهنش را هم درآورد. علاوه بر آن پرخاشهای کم سابقه او بر سر داور چهارم و مسئول کمیته داوران ایتالیا روی سکوهای ورزشگاه، از نگاه الکان طوری به وجهه یووه خدشه وارد کرده که برای او راهی جز اخراج مربی اهل لیورنو باقی نمیگذاشت. در واقع رفتارهای آلگری که خودش در پایان بازی مدعی شد جو بازی به آن نیاز داشته، آنقدر به مالک باشگاه برخورده که حتی صبر نکرد فصل به پایان برسد و از بیانیهای که باشگاه منتشر کرده هم اینطور برمیآید که باشگاه ممکن است همین موضوع را به عنوان نقض و تخطی از مفاد قرارداد، دستاویزی برای خودداری از پرداخت حقوق دو سال باقیمانده از قرارداد مربی اخراجیاش قرار دهد.
در بیانیه یووه برای اعلام خبر اخراج آلگری آمده است: تصمیم اتخاذ شده برای اخراج ماسیمیلیانو آلگری پیروی برخی از رفتارهای او در جریان و پس از فینال جام حذفی ایتالیا بود که از نظر باشگاه با ارزشهای یوونتوس و آنهایی که نمایندهاش هستند همخوانی ندارد.
انتخابی متناقض
آلگری و دستیارانش، اما زمانی اخراج شدند که دو بازی آخر یوونتوس عملاً تشریفاتی است. بیانکونری از کسب سهمیه لیگ قهرمانان اطمینان حاصل کرده و جام حذفی را هم برد؛ بنابراین برد یا یاخت در دو هفته پایانی فرق چندانی به حالش نخواهد داشت. از این رو یووه عجلهای برای انتخاب سرمربی قطعی نداشته و پائولو مونترو، کاپیتان اروگوئهای سابقش که هدایت تیم زیر ۱۹ سالههای باشگاه را برعهده دارد، به عنوان سرمربی موقت تا پایان فصل معرفی کرده است. انتخاب مونترو، اما به نوبه خود باعث شکل گرفتن جنجال دیگری در آشفتهبازار تیم تورینی شده است. یووه شخصی را به عنوان جانشین موقت آلگری انتخاب کرد تا نمایانگر ارزشهای این باشگاه باشد که در دوران بازیگریاش با پیراهن بیانکونری به خاطر دریافت کارتهای قرمز مکرر (۱۶ مورد در ۲۶۶ بازی) و مشتی که سال ۲۰۰۰ به صورت لوئیجی دیبیاجو بازیکن اینتر کوبید و به خاطرش ۲۰ روز محروم شد، معروف بود. از این رو انتخاب باشگاه با بیانیهای که منتشر کرده بود کمی تناقض داشت. در واقع مونترو هنوز رکورددار دریافت کارت قرمز در تاریخ سری A است.
واکنشها و دودستگی
اخراج آلگری در نتیجه چیزی که یوونتوس آن را نقض ارزشهای باشگاه دانست، اگرچه بسیاری از هواداران بانوی پیر را به خواستهشان رساند، اما با واکنشهای منفی و طعنهآمیز گروهی دیگری از هواداران و اعضای فعلی و سابق باشگاه همراه بود.
آدرین رابیو هافبک فرانسوی یووه که شایعه جداییاش به گوش میرسید و احتمالاً اکنون باید آن را قطعی دانست، در واکنش به خبر اخراج آلگری در صفحه شخصی خود در اینستاگرام عکسی از او روی دوش بازیکنان در جشن قهرمانی پنجشنبه شب یوونتوسیها گذاشت و نوشت: تو به عنوان یکی از موفقترین مربیان تاریخ یوونتوس در یادها خواهی ماند. لیاقتت یک خداحافظی بهتر از این بود. مربی از تو بابت همه چیز تشکر و برایت آرزوی موفقیت میکنم.
نیکولو فاجولی، دیگر هافبک یوونتوس که به دلیل محرومیت ناشی از شرط بندی نتوانست در مهمترین بخش از فصل به آلگری کمک کند هم نوشت: همانطور که خودت همیشه میگفتی، نیازی نیست که خیلی چیزها را به زبان بیاوری... از تو متشکرم رئیس.
یکی دیگر از آنهایی که به تصمیم یوونتوس برای اخراج آلگری روی خوش نشان نداد، رئیس سابق باشگاه، آندرهآ آنیلی بود که پیامی معناداری منتشر کرد. او نوشت: ترکیبی خارقالعاده و بینظیر: شرف و انسانیت که ۱۰ سال مدام آنها را داشتی. از تو متشکرم مکس. از تو متشکرم که با تک تک سلولهایت نماینده یوونتوس بودی.
پیام آنیلی طعنهای به بیانیه باشگاه یوونتوس بود که آلگری را شخصیتی در تضاد با ارزشهای باشگاه و نمایندگان آن دانست.
کارنامه درخشان
آلگری که حتی صبح روز گذشته بازیکنان یوونتوس را تمرین داد و در جلسه عصر حکم اخراجش را از کریستیانو جونتولی مدیر ورزشی باشگاه دریافت کرد، طی دو دوره حضورش روی نیمکت بانوی پیر (اولی از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ و دومی از ۲۰۲۱ تا جمعه) به یکی از موفقترین مربیان تاریخ بیانکونری تبدیل شد. او در هشت فصلی که سرمربی یوونتوس بود، ۵ بار قهرمان سری آ، ۴ بار قهرمان جام حذفی ایتالیا و دو بار قهرمان سوپرجام ایتالیا شد. علاوه بر اینها او در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ یوونتوس را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند. او بعد از جووانی تراپاتونی دومین نفر دارای بیشترین آمار بازی به عنوان سرمربی یوونتوس است (۴۰۷ به ۵۹۶). از نظر تعداد برد هم تنها تراپاتونی از آلگری پیروزیهای بیشتری با یووه کسب کرده است (۲۷۱ به ۳۱۹). از نظر درصد کسب پیروزی، اما آلگری در میان آن دسته از سرمربیان یوونتوس که حداقل ۱۵۰ بار روی نیمکت این تیم نشستهاند، نفر اول است (۶۷ درصد شامل ۲۶۸ برد، ۶۸ تساوی و ۷۱ شکست).