عمر طولانی با ۲ راهکار ساده

بر اساس نتایج تحقیق جدید، افرادی که بیشتر قدم می‌زنند و یا زمان بیشتری را در فعالیت بدنی متوسط تا شدید سپری می‌کنند، کمتر در معرض خطر مرگ و بیماری قلبی عروقی قرار دارند.

نتایج تحقیقات نشان داد که ورزش مبتنی بر زمان و قدم زدن هر دو برای سلامتی و طول عمر ما بسیار مفید هستند و از خطر بیماری قلبی و سکته جلوگیری می‌کنند. محققان تاکید کردند که یافته‌های آنان اهمیت گنجاندن اهداف مبتنی بر گام در دستورالعمل‌ها را برجسته می‌کند و بر اساس دستورالعمل‌های سرویس سلامت ملی بریتانیا (NHS)، فعالیت بدنی که خطر ابتلا به بیماری و عفونت را کاهش و طول عمر را افزایش می‌دهد، برای بزرگسالان توصیه می‌شود تا روزانه آن را انجام دهند.

برای بزرگسالان ۱۹ تا ۶۵ ساله، پیشنهاد می‌شود که حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط در هفته یا ۷۵ دقیقه فعالیت شدید در هفته انجام دهند.

افراد در این تحقیق می‌توانستند تعداد گام‌های روزانه خود را از طریق تلفن، ساعت‌های هوشمند یا دستگاه‌های مشابه خود ردیابی کنند و محققان بیمارستان زنان و بریگهام (BWH) در ماساچوست، ایالات‌متحده، تصمیم گرفتند اهداف مبتنی بر زمان را با اهداف مبتنی بر گام مقایسه کنند.

آنان دریافتند که سطوح بالاتر فعالیت بدنی، چه به صورت شمارش گام‌ها یا زمان صرف شده در فعالیت‌های متوسط تا شدید، با کاهش قابل توجهی در خطر مرگ یا بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. فعال‌ترین زنان طی سه ماه تحقیق ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش خطر را در مقایسه با سه ماهه کم تحرک تجربه کردند. بر اساس اندازه‌گیری‌های مبتنی بر زمان و گام، آن‌هایی که در سه گروه برتر فعال‌ترین گروه بودند، به‌ترتیب ۲.۲۲ و ۲.۳۶ ماه بیشتر از گروه پایین‌تر عمر کردند.

نتایج این تحقیق؛ که در نشریه JAMA Internal Medicine منتشر شده است، نشان داد، صرف‌نظر از تفاوت‌های شاخص توده بدنی، افرادی که آهسته راه می‌روند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. ریکوتا هامایا، محقق اصلی و محقق در بخش پزشکی پیشگیری بیمارستان زنان و بریگهام به مزایا و معایب استفاده از هر دو روش اندازه‌گیری فعالیت اشاره کرد.

او تاکید کرد که تعداد گام‌ها ممکن است سطوح مختلف تناسب اندام را در نظر نگیرد. به‌عنوان مثال، اگر یک جوان ۲۰ ساله و فرد ۸۰ ساله هر دو نیم ساعت با شدت متوسط راه بروند، تعداد قدم‌های آنها ممکن است متفاوت باشد. با این حال، شمارش گام‌ها معیاری ساده و در مقایسه با شدت تمرین، کمتر قابل تفسیر است. علاوه بر این، گام‌ها حرکات روزمره زندگی افراد مسن را به‌عنوان فعالیت ورزشی نشان می‌دهند.

ریکوتا هامایا گفت: برای برخی، به‌خصوص برای افراد جوان، ورزش ممکن است شامل فعالیت‌هایی مانند تنیس، فوتبال، پیاده‌روی یا دویدن باشد که همه آنها را می‌توان به راحتی با گام ردیابی کرد، اما برای برخی دیگر، ممکن است شامل دوچرخه‌سواری یا شنا باشد که در این موارد نظارت بر مدت زمان ورزش ساده‌تر است.

از این رو، اهمیت دستورالعمل‌های فعالیت بدنی که راه‌های مختلفی برای دستیابی به اهداف ارائه می‌دهد، اهمیت دارد. همانطور که او گفت: حرکت برای هر کسی متفاوت به نظر می‌رسد و تقریبا همه اشکال حرکت برای سلامتی ما مفید هستند.

یافته‌های این تحقیق از داده‌های ۱۴هزار و ۳۹۹ زن سالم شرکت‌کننده در تحقیق سلامت زنان استفاده کرد. بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، از زنان ۶۲ ساله و بالاتر خواسته شد تا برای نظارت بر سطح فعالیت بدنی خود، به مدت یک هفته متوالی از دستگاه‌های ردیابی فعالیت استفاده کنند.

شرکت‌کنندگان در طول مدتی که تحت نظارت قرار گرفتند، هر هفته به‌طور متوسط ۶۲ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید انجام دادند و روزانه به‌طور متوسط ۵۱۸۳ قدم برمی‌داشتند.

با پیگیری آنان به‌طور متوسط به مدت ۹ سال، مشخص شد که ۹ درصد فوت کرده‌اند و درصدی نیز به بیماری قلبی مبتلا شده‌اند. داده‌ها نشان داد افرادی که فعال‌تر بودند بیشترین کاهش خطر مرگ یا مشکلات قلبی عروقی را داشتند.

ال مین لی، اپیدمیولوژیست پیشرو در بخش پزشکی پیشگیرانه بیمارستان زنان و بریگهام اظهار کرد: راهنماهای بعدی فعالیت بدنی فدرال برای سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده است. وی افزود: یافته‌های ما اهمیت افزودن اهداف مبتنی بر گام را به منظور تطبیق انعطاف‌پذیری اهداف افراد با اولویت‌ها، توانایی‌ها و سبک‌های زندگی متفاوت، بیشتر نشان می‌دهد.

شایان‌ذکر است که ورزش منظم به پیشگیری از بیماری قلبی کمک می‌کند و در حالی که هر فعالیت بدنی بهتر از هیچ است، انواع خاصی از ورزش ممکن است برای قلب شما مفیدتر باشند. بدن شما برای حرکت طراحی شده است و فعال ماندن از بسیاری از عملکردهای آن پشتیبانی خواهد کرد و وقتی صحبت از سلامت قلب شما می‌شود، ورزش اثرات مستقیم و غیرمستقیم دارد که می‌تواند به پیشگیری و بهبود بیماری قلبی کمک کند.

بیماری قلبی عروقی (CVD) شامل مواردی است که بر عضله قلب، دریچه‌ها، رگ‌های خونی یا عملکرد فرد تاثیر می‌گذارد. در حالی که متغیرهای زیادی وجود دارند که در ایجاد بیماری قلبی نقش دارند، عدم تحرک بدنی، عامل خطر اصلی است. ورزش نه تنها به تقویت ماهیچه‌های قلب شما کمک می‌کند بلکه می‌تواند مزایای سلامت قلب را نیز افزایش دهد که شامل بهبود جریان خون، تقویت عروق، کاهش فشار خون، سطح کلسترول متعادل، کاهش التهاب، مدیریت وزن و تنظیم قند خون (گلوکز) می‌شود.