اولین دیدار رسمی «پوتین» در دور جدید ریاست جمهوریاش بر روسیه از چین و گفت وگوی دوجانبه با «شی جین پینگ» انجام گرفت. خبر این دیدار بدون کمترین زمینهسازی قبلی، اغلب محافل سیاسی ـ امنیتی در کشورهای غربی (اروپا و آمریکا) را متعجب کرد!
رسانههای غربی درباره گرمی روابط مسکو ـ پکن نوشتند واز نشانههای آن دیدار رسمی رئیس جمهوری روسیه از مؤسسهای در «هاربین» است که به مرکز تحقیقات دفاعی استراتژیکی معروف است.
روزنامه نیویورک تایمز نوشت: «پوتین، روز جمعه در یک نمایشگاه تجاری در یکی از شهرهای شمالی شرق چین شرکت کرد و از یک دانشگاه دولتی که به دلیل تحقیقات پیشرفته دفاعی ـ جنگیاش شهرت دارد، بازدید کرد و نشان داد که چگونه روابط اقتصادی و نظامی بین دو کشور (روسیه و چین) به رغم فشار غربیها رشد کرده است.
هدف از سفر پوتین به هاربین، یک شهر چینی که با گذشته روسی، نشان دادن این است که او دوستان قدرتمندی دارد. حتی اگر غربیها به دنبال آن باشند که وی را بیش از پیش منزوی کنند.» در ادامه این گزارش آمده است: «.. این دیدار پس از یک روز گفتگو با او و شی چین پینگ، رئیس جمهوری چین انجام شد که به نظر میرسد نه تنها همسویی استراتژیک این دو رهبر قدرتمند و اتوکرات علیه غرب بیشتر شده، بلکه این دو یک رابطه شخصی هم دارند.
رسانههای دولتی چین در گزارش تصویری سفر رئیس جمهوری روسیه نشان دادند که پوتین و شی پس از گفتگوهای رسمی روز پنجشنبه، زیر درختان بید قدم میزدند و در یک غرفه سنتی در محوطه وسیع ژونگ نانهای، دور یک میز به همراه مترجمانشان نشسته و چایی مینوشند. عصر هنگام که شی، پوتین را دید، رئیس جمهوری چین در ابراز محبتی نادر، ولادیمیر پوتین را به آغوش کشید؛ موردی که عمدتاً از «شی» سر نمیزند.
ریچارد مک گرگور، کارشناس ارشد آسیای شرقی در مؤسسه لووی در سیدنی گفت: آغوش بسیار عمدی شی برای پوتین فقط برای دوربینها و نشان دادن رابطه سیاسی نزدیک بین این دو کشور نبوده است.
وی افزود: «همچنین نوعی تحقیر نسبت به واشنگتن وجود داشت که پکن را تحت فشار قرار داده است تا از حمایت مسکو دست بردارد. این به وضوح نشان میدهد که خواست آمریکا به هیچ وجه اتفاق نخواهد افتاد.» نمایش رفاقت به جز در مقابل دوربینها، در بیانیه مشترکشان هم به اوج رسید که در آن ایالات متحده را هدف قرار دادند و پوتین و شی، واشنگتن را متهم به سرکوب کشورهایشان کردند.
این بیانیه متعهد شد که روسیه و چین در بخشهای حیاتی مانند انرژی، فضا و ارتش همکاری نزدیکتری خواهند داشت. اوج روابط امنیتی فزاینده بین دو قدرت دارای سلاح هستهای، دیدار پوتین از هاربین است؛ در حالی که چین و روسیه متحدان رسمی متعهد به دفاع از یکدیگر با حمایت نظامی نیستند، نیروهای مسلح آنها در سالهای اخیر بیشترین همکاری را با یکدیگر داشتهاند.»
در شرایط کنونی که مهمترین رویداد سیاسی برای هر دو حزب حاکم در آمریکا، «دمکراتها و جمهوریخواهان» بسترسازی برای انتخابات ریاستجمهوری آینده در این کشور است، «بایدن» رئیسجمهوری کنونی و «ترامپ» که خود را نامزد اصلی ریاستجمهوری آمریکا از حزب «جمهوریخواه» میخواند، با بحرانآفرینی جنگی «نتانیاهو» در خاورمیانه مواجهند که برای هر دو نماینده نامزدی ریاستجمهوری آینده آمریکا، همچنان مشکل و بحرانآفرین شده است؛ به ویژه که در اروپا و آمریکا شدت اعتراضها علیه ادامه کشتارها و جنایات جنگی نتانیاهو به اوج خود رسیده است.
هم «بایدن» و هم «ترامپ» نتانیاهو را مُهره سوختهای میشمارند که آینده انتخابات رقابت ریاستجمهوری برای هر دو را دچار خطر جدّی کرده است.
ترامپ سعی دارد تا «نتانیاهو» را شکستخورده منزوی در افکار عمومی مردم آمریکا معرفی کند و «بایدن» همه تلاش خود را بهکار میبرد تا «بحران قتل عام» در غزه، رفح و در سراسر فلسطین اشغالی را هر چه سریعتر به پایان برساند.
به بیان دیگر، نتانیاهو و سیاستهای او که مدام «فاجعه بشری» را رقم میزند، مشکل انتخابات ریاستجمهوری آینده آمریکا برای «بایدن» و «ترامپ» شده است؛ اگر چه «ترامپ» فعلاً همه تلاش خود را به کار گرفته تا خود را وارد این ماجرا و بحران در خاورمیانه نکند؛ بنابراین در شرایط کنونی دیدار رسمی دو رهبر روسیه و چین با در نظر گرفتن بحران در فلسطین اشغالی و سیاستهای جنگی و فاجعهبار نتانیاهو، بسیار مهم خوانده شده است.