دانشمندان بر این باورند که این افزایش بادکنکی حجم عضلات در واقع به علت پاسخ ایمنی بدن به ویروس شکل میگیرد به طوریکه میتوکندریها که نیروگاههای سلولی محسوب میشوند در این پاسخ سیستم دفاعی دچار آسیب میشوند که منجر به از دست دادن انرژی شده و آب را در بافت جمع آوری و باعث متورم شدن ماهیچهها میشود.
این پدیده، تیم تحقیقاتی بلژیکی را حیرت زده کرد، زیرا انقباض عضلانی یک عارضه رایج در بین افرادی است که چندین روز را در بخش مراقبتهای ویژه میگذرانند.
در ادامه، نمونه برداری از عضله ران ۱۸ بیمار مبتلا به کووید نشان داد که حجم عضلات چهار نفر از آنها که در آی سی یو بستری بودند، به شدت افزایش یافته است. در همین راستا تحقیقات نشان داد که فیبرهای ماهیچهای نوع ۱ و ۲ در این بیماران به ترتیب ۶۲ و ۳۲ درصد رشد کردند.
به گفته محققان، فیبرهای عضلانی نوع ۱ از فعالیتهای استقامتی پشتیبانی کرده، در حالی که رشتههای نوع ۲ لحظات سریع و قدرتمند را مدیریت میکنند.
دکتر تون ماستین (Toon Mostien) پژوهشگر ارشد این تحقیقات خاطرنشان کرد که این نوع تورم در نهایت میتواند منجر به مرگ فیبرهای عضلانی شود.
از آنجایی که کوچک شدن عضلات به دلیل عدم فعالیت طبیعی است، تیم تحقیقاتی بر این باور است که این عارضه جانبی عجیب یک وضعیت موقتی است.
در ادامه این تحقیقات و در نقطه مقابل، زمانی که پژوهشگران، بیماران مبتلا به تورم شدید را از نتایج حذف کردند، بقیه بیماران انقباض عضلانی قابل توجهی را نشان دادند. در بیماران بدون تورم کووید، فیبرهای عضلانی نوع ۱ آنها ۱۱ درصد کوچک شد و عضلات نوع ۲ آنها ۱۷ درصد کاهش یافت.
تحقیقات قبلی نشان داده است که فیبرها پس از یک هفته بستری شدن بیمار در آی سی یو تقریباً یک پنجم کوچک میشوند. این تیم تحقیقاتی بیم آن را دارد که کووید باعث آسیبهای بیشتر شود. تیم دکتر ماستین همچنین دریافتند که تعداد مویرگهایی که فیبرهای نوع ۱ و ۲ را با اکسیژن و مواد مغذی تامین میکنند، به ترتیب ۵ و ۱۰ درصد کاهش یافته است.
در انتها پژوهشگران اعلام کردند که نگرانیهایی در مورد پاسخ سیستم ایمنی بدن به کووید وجود دارد که میتواند آسیبهای عضلانی را تشدید کند، به این معنی که بیماران بدحال مبتلا به کرونا آسیب عضلانی شدیدتری نسبت به بیماران عادی تجربه میکنند.