آفتابنیوز : آفتاب: دستیار ارشد محمود احمدینژاد از کنارهگیری اسفندیار رحیممشایی از سمت معاون اولی رئیس دولت خبر داد.
سیدمجتبی هاشمی ثمره جمعه شب، در حاشیه مراسم اختتامیه بیست و ششمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن کریم در سالن اجلاس سران در جمع خبرنگاران گفت: «آقای مشایی اعلام کرد با حکم رهبر معظم انقلاب وی از این پس خود را معاون اول رئیس جمهوری نمیداند».
رهبر انقلاب روز 27 تیرماه در نامهای به احمدینژاد خواستار لغو حکم معاون اولی رحیممشایی شده بودند. در بخشی از نامه ایشان آمده است: «انتصاب جناب آقای اسنفدیار رحیممشایی به معاونت رئیس جمهوری برخلاف مصلحت جنابعالی و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگی میان علاقمندان به شما است. لازم است انتصاب مذبور ملغی و کان لم یکن اعلام گردد».
در حکم مقام رهبری آمده است انتصاب مشائی باید ملغی و کان لم یکن شود. این یعنی مقامی که حکم انتصاب را صادر کرده است باید چنین کند. اما چرا هاشمی ثمره آن هم از قول مشائی می گوید که او خود را معاون اول نمی داند! این کار چه معناهای محتملی دارد: اول) مشائی که خود این حکم را داده بود، حالا خود آن را ملغی می کند! دوم) شان احمدی نژاد بالاتر از آن و گرفتاریهای او بیشتر از آن است که در قبال حکم رهبری خود اعلام نظر کند. لذا این کارها را برعهده مقام خود ساخته ای که در نوع خود بدعتی قابل تامل است، یعنی دستیار ارشد گذاشته است. سوم) رئیس جمهور ولایی آن قدر شناخت خود را درست می داند که شناخت ناصحیح دیگران (یا شناخت نادرست دیگران؟!) را نمی پذیرد. باوجود این، تنها با حفظ مواضع تسلیم حکم رهبری می شود. تازه این کار را هم بشکلی انجام می دهد که مشائی قهرمان عرصه ولایت پذیری به نظر برسد. رئیس جمهور در واقع برای اثبات وفاداری به مرشد خود، حاضر شده است خود را قربانی کند! راستی چرا قربانی قابیل پذیرفته نشد؟