حمله به منابع طبیعی به بهانه تفریح و ورزش با طعم سیب!
« جنگل‌های ما و مراتع ما، هم ریه‌های تنفّسی شهرها و محیط‌های زندگی‌اند، هم نگهبان خاکند؛ اجازه ندهید به اینها دست‌درازی بشود؛ بخشهای مختلف کشور که مسئولیّتی در این زمینه دارند، از منابع طبیعی گرفته تا محیط زیست تا بقیّه‌ی دستگاه‌ها ، از شهربازی درست کردن و جذب گردشگر و هتل‌داری و مانند اینها بگیرید تا مدرسه علمیّه و حوزه‌ی علمیّه؛ همه‌ی اینها بهانه‌هایی می‌شوند و شده تاکنون - که تعرّض بشود؛ به جنگل‌ها و محیط زیست ».
اوقات فراغت، تفریح و ورزش برای هر ملت و جامعه‌ای مهم است اما نه آنقدر که به اسم آن محیط زندگی انسان‌ها تخریب و به عوامل تعیین‌کننده کیفیت زیست مردم آسیب وارد شود.
با وجود حساسیتی که شخص اول کشور نسبت به نگهداری منابع طبیعی داشته و دارد، متاسفانه در سال‌های اخیر دست درازی به این منابع به بهانه‌های مختلف شدت یافته و هرچند برخوردهای قضایی و قانونی خوبی هم صورت گرفته است اما گویا نه تنها بازدارنده نبوده بلکه هر روز شاهد بروز گونه‌ای جدید از تصرف و تخریب طبیعت کشور و جنگل خواری و کوه خواری با استفاده از رانت و دور زدن قانون هستیم.
یکی از این پرونده ها ، به پروژه‌ای تحت عنوان «سیب لند» برمی‌گردد که پرونده‌ای شامل موارد و شائبه‌های عجیب زمین خواری و کوه خواری است و مجری و متولی آن شرکتی به‌نام سرمایه‌گذاری عقیق پارسیان است؛ شرکتی کاملاً خصوصی و متعلق به خانواده جوادزاده که بنابر روایت‌ها طی یک دهه گذشته ۵۳۰ هکتار از بکرترین اراضی ملی و جنگلی این مرز و بوم که رستنگاه بیش از ۳۰۰ گونه گیاهی است، را به بهانه ساخت فضای ورزش و تفریح و بازی تصاحب کرده است.
در سال ۱۳۸۵ عوامل این شرکت، با عنوان جذاب ایجاد یک دهکده تفریحی در ۹۰ کیلومتری شمال شرق تهران ، تبدیل جنگل‌های ملی منطقه امین آباد فیروزکوه به اراضی خصوصی را آغاز کردند. این منطقه بکر و مرتفع که در رشته کوه‌های البرز واقع شده، طبق ادعای اهالی و فعالان محیط زیست، یکی از چهار منطقه جهان است که پاک‌ترین و سالم‌ترین هوای روی کره خاکی را از جنبه ذرات معلق موجود در هوا دارد و مدت‌ها قبل از شروع پروژه «سیب لند» از سوی سازمان‌های متولی محیط زیست ایران به عنوان ذخیره‌گاه ژنتیکی گونه کمیاب و نادر درختان «ارس» رسماً منطقه حفاظت شده اعلام گردید.
با شروع پروژه «سیب لند» این منطقه مورد تخریب مستقیم و غیر مستقیم پروژه از جمله اثرات ناشی از عملیات عمرانی و هجوم خیل گردشگران که عمدتاً طبقه اعیان و خواص هستند، قرار می‌گیرد. این اتفاق، انطباقی بی‌سابقه و بسیار نزدیک به تعابیر مقام معظم رهبری داشته که از آن به کوه خواری تعبیر نموده بودند:« نباید عده‌ای با استفاده از نفوذ در دستگاه ها و اشخاص ذی ربط یک ثروت ملی را تبدیل به ثروت شخصی کنند که این امر بسیار رنج آور است و از زمین‌خواری به کوهخواری تبدیل شده است».
عملیات عمرانی و اجرایی پروژه «سیب لند» در حالی در سال ۸۵ آغاز شده است که مجوز غیر اصولی و به شدت مشکوک به رانت آن ۷ سال بعد یعنی در سال ۱۳۹۲ به صورت مشروط در سه فاز و در سه سایت به وسعت ۶۵ و ۱۶۷ و ۳۳۴ هکتار گرفته شد. از سال ۱۳۹۴ با پیگیری انجمن‌ها و دوستداران محیط زیست و مالکان بومی برخی از اراضی منطقه امین آباد فیروزکوه و با ورود دادستان وقت تهران به موضوع، در تیر ماه ۱۳۹۷ و طی صدور قرار، حکم توقف پروژه«سیب لند» صادر و ساخت و ساز متوقف شد.
بعداز آن شنیده شد که برخی سهامداران و مدیرعامل شرکت عقیق پارسیان جلب و از سوی نهادهای قوه قضایی مورد پیگرد قانونی قرار گرفتند. در این راستا سازمان‌های دولتی برای اجرای این پروژه ۲۴ شرط در نظر گرفته بودند که شرط ۲۴ این بود که بایستی ۲۳ شرط قبلی در خصوص عدم تخریب محیط زیست از طرف شرکت مذکور رعایت شود در غیر این صورت شرکت عقیق پارسیان خلع ید می‌گردد. حال اولین سوالی که به ذهن خطور می‌کند این است که خانواده مذکور چگونه توانسته در عین موانع جدی و مخالفان سرسخت، کارش را پیش ببرد؟ مجوز غیر اصولی و شبهه‌دار تاسیس دهکده چند صد هکتاری «سیب لند» در اراضی ملی و محافظت شده را با چه روابط و توانایی‌هایی دریافت و عملیات اجرایی را کلید زدند؟
سوال دوم این است که چگونه توانسته است با عدم رعایت شروط ۲۴گانه محیط زیستی و پس از توقف چند ساله عملیات اجرایی پروژه «سیب لند» که با حکم قضایی صورت گرفته بود مجدداً در سال ۱۳۹۹ آن را فعال کرده و کوهخواری در منطقه فیروزکوه را از سر بگیرد و در سال ۱۴۰۰ آن را افتتاح و کاسبی زیان‌زای خود را دنبال کند؟
پاسخ در سابقه سهامداران شرکت جستجو شد و به نوشته دیده‌بان ایران به نام وحید جوادزاده سهامدار و مدیرعامل از قبل از شروع پروژه «سیب لند» رسیدند که طبق شنیده‌ها از بستگان محمود احمدی بیغش نماینده شازند در دوره هشتم و یازدهم مجلس شورای اسلامی است. در مجلس، احمدی بیغش یکی از نمایندگان مخالف دولت وقت بود و به شدت انتقاد می‌کرد، اما در همان مقطع زمانی، مجوز احداث پروژه چند صد هکتاری «سیب لند» در منطقه زیست محیطی و ملی جنگل ارس فیروزکوه از سوی هیئت دولت و سازمان محیط زیست همان دولت صادر شد. بلایی که گریبان کشور را در زمینه های مختلف امروز گرفته و راه علاج آن ، قطعا چشم بستن و ندیدن این آفت بزرگ نیست. هر کسی در هر جایگاهی باید مطیع قانون و امر قضا باشد به خصوص قانونگذاران که چشم ملت به آنهاست.
قاسم جوادزاده که نماینده شرکت عقیق پارسیان و ذینفع در پروژه «سیب لند» بوده، در سال ۱۳۸۷ به سمت فرماندار شازند و در سال ۱۳۸۸ به عنوان مشاور عالی استاندار مرکزی رسیده است.
اما اقدامات ناصواب و خلاف مصالح ملی احمدی بیغش به عنوان نماینده مردم در خانه ملت، به همین جا ختم نمی‌شود.
آیا این اتفاقی است که با شروع دوره نمایندگی این چهره در سال ۱۳۹۹ به فاصله چند روز از آغاز به کار در مجلس یازدهم پروژه متوقف شده «سیب لند» پس از دو سال توقف مجدداً برای خانواده جوادزاده فعال شده است؟ آیا این رخداد باز کردن دست یک خانواده برای بهره‌برداری از صدها هکتار اراضی ملی برخلاف منافع زیست محیطی کشور نیست تا با گذشت زمان این اراضی بکر ملی تحت عنوان دهکده گردشگری و ورزشی و شهربازی، به تصرف شخصی درآید؟
بررسی شواهد حاکی از آن است در حالی که بخش قابل توجهی از مردم نجیب شهر شازند در فقر به سر برده و با بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند، چنین سفره چند صد هکتاری از اراضی ملی پهن شود و پروژه‌ای که به شدت مشکوک به ویژه خواری است، در سکوت مسوولین پیش برود.
هیچکس پاسخگوی این ابهام بزرگ نیست و نهادهای بازرسی و نظارتی کشور ، به نحوی که باید هنوز به این موضوع ورود نکرده‌اند تا با استفاده از ابزارها و قابلیت‌های قانونی، راه دخل و تصرف در منابع طبیعی را برای سوء استفاده کنندگان ببندند.
