نقدی به جلیلی: ریاکاری با میراث رئیسی ممنوع
تخریب میراث رئیسی سه وجه مهم دارد:
با فرآیند‌ها و افرادی در انتخابات روبه‌رو هستیم که تلاش می‌کنند حال که او در ظاهر میان ما نیست یک به یک اتفاقات مثبت دولتش را از آن خود کنند، این رویکرد آنقدر ناجوانمردانه و غیراخلاقی است که نیاز به شرح و توضیح بیشتر ندارد، این مدل مصادره پژوهشگران را یاد چند چهره سیاسی می‌اندازد که داستان انقلاب اسلامی را به‌گونه‌ای روایت می‌کردند که گویی امام راحل هر تصمیم درستی گرفته است پای مشورت آن‌ها در میان بوده، بعد‌ها البته نقل خاطرات دو نفره از امام هم به سوابق آن‌ها اضافه شد. خاطراتی که نه قابل تایید بود نه تکذیب.
کار مصادره‌گران جدید از جهتی از افرادی که تلاش داشتند امام را مصادره کنند هم غیراخلاقی‌تر است، این اوج ریاکاری است که نقاط مثبت دولت رئیسی را مصادره کنیم، اما به نقاط منفی بتازیم، آن هم نقاط منفی‌ای که افرادی که در قاب عکس‌های دبش‌مان حضور دارند، در آن‌ها نقش محوری داشته‌اند.
متاسفانه آن‌ها که باید این روز‌ها از میراث رئیسی دفاع کنند زبان در کام کشیده‌اند، عده‌ای مشغول نامه‌نگاری‌اند و عده‌ای در حال ستادبازی.
