آفتاب‌‌نیوز : این بازیگر که فردا، ۲۹ خرداد ماه ۷۳ ساله می‌شود، از جمله هنرمندانی است که همواره دغدغه مسائل اجتماعی و سیاسی را داشته و معمولا نسبت به اتفاقاتی که در این زمینه‌ها رخ می‌دهد، واکنش دارد.
او که از دوره نوجوانی و جوانی همچون تازه جوانان دوره خودش، سری پر شور، ذهنی جستجوگر و روحیه‌ای انقلابی داشته، این روز‌ها هم دلمشغولی وضعیت کشورمان را دارد و البته ترجیح می‌دهد فعلا در این زمینه گفتگویی نداشته باشد، اما در صفحه شخصی خود بخشی از دغدغه‌هایش را با مردم و نامزد‌های ریاست جمهوری در میان گذاشته است.
درباره فعالیت‌های این هنرمند در زمینه بازیگری و تئاتر و سینما و تلویزیون بار‌ها صحبت شده. او خود با نگارش چندین و چند کتاب، «شعبده بازیگری» را تشریح و تحلیل کرده و خاطرات بازیگری خود را با «این مردم نازنین» در میان گذاشته. هر جا که فرصتی دست داده، نقاشی‌ها و عکس‌ها و دست‌ساخته‌هایش را هم برای هم‌وطنان‌مان به نمایش گذاشته است بنابراین مردم کشورمان با کارنامه هنری او بیگانه نیستند؛ بنابراین بد ندیدیم در این نوشتار که به انگیزه زادروز او منتشر می‌شود، بخشی از دلمشغولی‌هایش را مرور کنیم.
حالا که بحث انتخابات ریاست جمهوری مطرح است، کیانیان نیز در نوشتار تازه خود، ذات کار هنری را با کار سیاسی مقایسه کرده؛ اینکه هنرمندان به واسطه ذات کارشان که با احساسات و عواطف سر و کار دارد، گویی به مردم نزدیک‌تر هستند و از شادی آنان خوشحال‌تر می‌شوند و از غم‌شان، غمگین‌تر، اما یک سیاستمدار به واسطه ماهیت شغلش، نمی‌تواند در کار سیاست درگیر احساسات و عواطف باشد، اما می‌تواند راستگویی و پاکدستی پیشه کند. می‌تواند به مردم و فردای کشورش علاقه‌مند باشد و برای فردایی بهتر برنامه‌ریزی کند و بکوشد.
شاید مهم‌ترین دغدغه‌ای که این هنرمند در تازه‌ترین یادداشت خود مطرح کرده، ضرورت حضور احزاب سیاسی باشد؛ احزابی که به روشنی به مردم برنامه بدهند، برای فعالیت‌هایشان استراتژی و چشم‌انداز داشته باشند و به همان اندازه نیز پاسخگو باشند.
او در عین حال به این نکته اشاره داشته که حال در شرایطی که اشخاص باید به صورت شخصی برنامه بدهند، طبیعتا چشم همه مردم به سخنانی است که از جانب نامزد‌های ریاست جمهوری مطرح می‌شود. کیانیان نیز در یادداشت خود از نامزد‌های ریاست جمهوری خواسته به جای وعده‌های رنگ رنگ که گاه ممکن است واکنش مردم را در پی داشته باشد، به پرسش‌هایی پاسخ دهند که ذهن عموم جامعه را مشغول خود کرده.
او بر همین اساس، هم پرسش‌هایی عمومی‌تر را درباره مسائلی مانند مهار تورم، وضعیت اینترنت، دسترسی آزاد به اطلاعات، امید به آینده و ... مطرح کرده و هم به مسائل خاص حوزه کاری خود به عنوان یک هنرمند توجه داشته است.
