برخی افراد، چون نزد خود متاع ارجمندی برای ارائه ندارند، درآویختن با دیگران را بهترین راه برای دیده شدن میپندارند. نمونهاش علیرضا زاکانی، شهردار پرحاشیه تهران است که هنوز که هنوز است، فکر میکند حمله به دولت روحانی - که ۳ سال پیش به پایان رسیده است - روش جالبی است تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
در مناظره دیشب، همه نامزدها و از جمله زاکانی تاکید داشتند که تورم کمر مردم را شکسته و باید برای عبور از آن کار کرد و از این حرفهای تکراری که گوشمان پر از آنهاست.
او در بخشی از صحبتهایش برای چندمین بار به دولت روحانی تاخت تا هم خودش را مطرح کند و هم به زعم خود پزشکیان را تخریب کند و این در حالی است که یادش رفته بود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت خاتمی بود و نه دولت روحانی.
زاکانی گفت که برگشت به دهه ۹۰ - زمان دولت روحانی - کابوس مردم است و دولت کنونی را موفقتر از دولت قبل دانست.
برخلاف روش زاکانی که مبتنی بر ایراد اتهام بیبنیاد است، ما مستند سخن میگوییم و به موضوعی که مورد وفاق همه کاندیداها و از جمله خود زاکانی است، یعنی تورم میپردازیم که مشخص شود دولت روحانی موفقتر بود یا دولت کنونی که وعدهاش تک رقمی کردن تورم بود؟
طبق آمار رسمی بانک مرکزی، متوسط تورم در ۸ سال ریاست جمهوری روحانی، ۲۵ درصد بود. در سالهای ۹۵ و ۹۶ که برجام در حال اجرا بود، به زیر ۱۰ درصد هم رسید و تنها زمانی شاهد رشد تورم بودیم که ترامپ به پیروزی رسید و آمریکا را از پیمانهای متعددی از جمله برجام خارج کرد.
این را نیز همه میدانند که چه جریانهایی در داخل، برای از بین بردن برجامی که به تورم تک رقمی منجر شده بود، با ترامپ همسویی کردند.
اما در دولت سیزدهم که مدعی است فروش نفتش را به میزان قبل از دوران تحریم رسانده و از ظرفیتهای داخلی هم استفاده کرده است و قوای دیگر نیز همراهش بوده اند، متوسط تورم ۴۵ درصد است.
جالب است یادآوری کنیم که در ۸ سال دولت خاتمی که پزشکیان نیز عضو آن بود، متوسط نرخ تورم، تنها ۱۵ درصد بود، یعنی یک سوم تورم دولت محبوب زاکانی.
بماند که این توفیق در شرایط کارشکنیها و بحرانسازیهای داخلی همسویان زاکانی که همگان بدان مستحضر هستند، به دست آمد.
پس اگر بخواهیم فارغ از حب و بغض و بر اساس عدد و رقم و واقعیت، سه دولت خاتمی، روحانی و مرحوم رئیسی را از نظر تورم مقایسه کنیم، دولت خاتمی در مجموع بهترین عملکرد را داشته است. دولت روحانی توانسته است در سالهایی حتی بهتر از دولت خاتمی عمل کند و تورم را به ۹ درصد کاهش دهد و ضعیفترین عملکرد تورمی مربوط به دولت کنونی است که رکورددار تورم است.
بنابراین از نقطه نظر اقتصادی، برگشت به سالهای طلایی برجام با تورم زیر ۱۰ درصد (و دلار ۳۶۰۰ تومانی بدون نوسانات بالا) نه تنها کابوس مردم ایران نیست که آرزویشان است و بعد از آن، سالهای اصلاحات که تورم ۱۵ درصدی داشتیم، رویای از دست رفته ایرانیان است.
انصاف، متاع گران بهایی است آقای زاکانی و بقیه نامزدهای محترم ریاست جمهوری!