تب قسمت حبس شده نقدینگی بالا رفت
از اسفند ۱۴۰۰ تا بهمن ۱۴۰۲ حجم نقدینگی افزایش یافته، ولی روند رشد آن نزولی بوده است. نرخ رشد نقدینگی در این دوره از حدود ۴۰ درصد به ۲۳ درصد رسیده است.
در این دوره سهم سپرده‌های طولانی مدت‌تر از شبه پول افزایش یافته است. این اتفاق می‌تواند به تصمیم بانک مرکزی مبنی بر افزایش نرخ بهره اسمی برگردد. با افزایش نرخ سود بانک سعی دارند تا برای کسب سود بالاتر بیشتر پول را نزد خود نگه دارند از همین رو نیز سهم سپرده‌های ۳ ساله از شبه پول جهش کرده است.
نقدینگی از دو جزء پول و شبه پول تشکیل شده است. پول مجموع اسکناس و مسکوکات در دست مردم و سپرده‌های جاری است. شبه پول شامل سپرده‌های بلند مدت بانکی می‌شود که خود اجزای مختلفی دارد. این گزارش قصد دارد تا به سهم هر یک از سپرده‌های بلند مدت از شبه پول بپردازد.
به طور معمول، شبه پول سهم بیشتری از نقدینگی را تشکیل می‌دهد. سهم پول از نقدینگی از اسفند ۱۴۰۰ از ۲۰ درصد به حدود ۲۵ درصد در بهمن ۱۴۰۲ رسیده است. در مقابل، سهم شبه پول از نقدینگی از حدود ۸۰ درصد به ۷۵ درصد کاهش یافته است. از این گزاره می‌توان نتیجه گرفت که با بالا رفتن سهم پول از نقدینگی، انتظارات تورمی افزایش یافته است. از طرفی، سیالیت پول نیز بالاتر رفته است که می‌تواند منجر به خلق تورم بیشتر شود. همه این‌ها می‌تواند از افزایش تورم ذهنی و نااطمینانی نشات گرفته باشد.
زمانی که انتظارات تورمی در جامعه افزایش پیدا می‌کند جذابیت سود سپرده‌های بانکی کاهش میابد. در این وضعیت مردم برای اینکه بتوانند از ارزش دارایی خود محافظت کنند پول خود را از حساب بلند مدت خارج کرده و به سمت بازار‌های دارایی مانند طلا و ارز می‌برند. البته در یکسال گذشته از شتاب سیالیت نقدینگی کاسته شده است.
همانطور که گفته شد، شبه پول سپرده‌های بلند مدت بانکی است. در ترازنامه بانک مرکزی این بخش از نقدینگی شامل چندین جزء، از جمله قرض الحسنه پس‌انداز، سپرده‌های کوتاه مدت، سپرده‌های یک ساله تا پنج ساله است. حجم همه این سپرده‌ها از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲، بجز سپرده‌های دو ساله افزایش یافته است.
حساب‌های قرض الحسنه پس‌انداز به منظور نگهداری دارایی در بانک و برای تراکنش‌هایی در جهت اهداف خیرخواهانه مثل کمک به افراد نیازمند افتتاح می‌شود و به آن سود بانکی تعلق نمی‌گیرد. همچنین بانک‌ها از محل این سپرده‌ها وام‌هایی با سود کم به افراد می‌دهند. سهم این نوع سپرده‌ها از شبه پول از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ به طور کلی افزایش یافته و از حدود ۸ درصد در سال ۱۴۰۰ به بالاتر از ۱۱ درصد در دو سال گذشته رسیده است.
به سپرده‌هایی که با مدت زمان کمتر از یک سال نزد بانک به امانت گذاشته می‌شوند، سپرده کوتاه مدت گفته می‌شود. با وجود اینکه سپرده‌های کوتاه مدت بیشترین سهم را از شبه پول دارند، اما سهم آن در چند سال گذشته نزولی بوده است. سهم سپرده‌های کوتاه مدت از ۳۵ درصد در اسفند ۱۴۰۰ به ۲۸ درصد در بهمن ۱۴۰۲ رسیده است.
سهم سپرده‌های یک ساله از شبه پول در این دوره ابتدا سیری صعودی و سپس نزولی داشته است. از طرفی، سهم سپرده‌های دو ساله روندی کاهشی داشته است. اما سهم سپرده‌های سه ساله از شبه پول در طول سه سال از زیر یک درصد به ۲۴ درصد پرش داشته است.
در چند سال اخیر بانک مرکزی نرخ بهره اسمی را افزایش داده است. به طبع افزایش نرخ بهره به نفع بانک‌ها نیست چراکه باید سود بیشتری پرداخت کنند. در نتیجه بانک‌های تجاری قرارداد‌های طولانی مدت‌تری با مردم می‌بندند تا بتوانند پول را بیشتر نزد خود نگهداری کنند تا سود خود را حداکثر کنند. به همین دلیل، سهم سپرده‌های طولانی مدت‌تر از شبه پول در چند سال اخیر افزایش یافته است.
