دو علت میتوان برای این موضوع مطرح کرد. علت اول این است که وضع موجود به حدی غیرقابل قبول بود که حتی جریان اصولگرا به کاندیداهای خود که مدعی طرفداری از دولت بودند هم رای نداد. آرای شهید رئیسی حدود ۱۸ میلیون بود، اما در حال حاضر مجموع آرای قالیباف و جلیلی حدود ۱۲ میلیون و ۸۰۰ هزار است. یعنی بیش از ۵میلیون رای از آرای رئیسی کمتر بود. اگر کاهش آرا را به حساب عملکرد دولت رئیسی بگذاریم، به معنای آن است که از بدنهای که به شهید رئیسی رای داده بود، حداقل ۵ میلیون دیگر حاضر نشدند که به جانشینان ایشان رای بدهند.
او ادامه داد: علت دیگر که مهمتر است اینکه این میزان کاهش مشارکت در مقایسه با دور قبل نشاندهنده یک نوع بیاعتمادی است. این بیاعتمادی ناشی از برخی از نارضایتیهاست که بخش عمده آن مسائل اقتصادی است. بخش دیگری از این بیاعتمادی به دلیل وضعیت اینترنت و بخشی دیگر هم به دلیل مساله حجاب و ناهنجاریهای اجتماعی دیگر است. مجموعه اینها نارضایتی عمومی را در جامعه به وجود آورده که این نارضایتی متاسفانه فزاینده است.
این فعال سیاسی اصولگرا خاطرنشان کرد: ما تصور میکردیم که بعد از ۱۴۰۰و روی کار آمدن دولت رئیسی بخشی از نارضایتیها فروکش کند. اما نارضایتیها فروکش نکرد و نتیجه آن را در ۱۴۰۲ دیدیم و باز هم فروکش نکرد و در ۱۴۰۳با وضعیت پیچیدهتری از ۱۴۰۰ روبهرو هستیم. درست است که همه جریان اصلاحطلب پشت پزشکیان آمدند، اما میبینیم که جریان اصولگرا اصلا رشد آرا ندارد، بلکه تنزل آرا دارد. این یعنی بیاعتمادی عمومی فقط منحصر به جریان اصلاحطلب، اعتدالی و جریانی که در انتخابات شرکت نمیکند و آن را تحریم کرده، نیست؛ بلکه حتی در جریان اصولگرا هم این بیاعتمادی خودش را نشان میدهد.