واکنش رادیکالها به ۱۶ میلیون و چهارصد هزار رای پزشکیان دیگر از حد و اندازههای مالوف و مرسوم گذشته و حتی شائبههای بیادبی و توهین را در خود نهان دارد. این واکنشها نشان میدهد که اصولگرایان با چه مکافاتی روبهرو هستند. با جوانانی که حتی ناکامی در یک انتخابات معمولی و مردمی را نمیتوانند هضم کنند و حاضر هستند به چنین جماعت انبوهی تهمت بزنند، آنها را شماتت کنند و نشان دهند هیچ سررشتهای از آداب احترام به حریف را در ذهن ندارند.
آنها آن قدر خود را برحق میدانند که مو بر تن آدمی راست میشود. آنها این شکست را به گردن همه عوامل میاندازند وحتی حاضر هستند نهاد شورای نگهبان را نیز مورد تهاجم قرار دهند و کوچکترین علاقهای به این موضوع که اشتباه درون خود آنها بوده ندارند. آنها حتی متوجه تمایز ادبیاتشان با حجتالاسلام رئیسی نیستند و انتخاب مردم را با چنان الفاظی توصیف میکنند که مخاطب را به سر حد جنون و خشم میرساند.
به نظرم این دوستان هیچ تعلق خاطری به اراده مردم و حتی سرنوشت و تقدیر ندارند و از چنان برداشت ماتریالیستی از اتفاقات و قدرت حاکمان در مهندسی تصمیمها و اتفاقات برخوردار هستند که قدرت تسلیم شدنشان به واقعیات را از دست دادهاند. حرفهای این گروه از دوستان نشان میدهد که انتخاب مردم، همان ۵۰ درصد از حائزین شرایط که در انتخابات شرکت کردند چقدر دقیق و درست بوده است.
دیگر دارم به این نتیجه میرسم که نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران همیشه نشان از ناخودآگاه هوشیار مردم سرزمینم دارد. همان چیزی که رادیکالها نمیفهمند. امیدوارم دوستان کمی به خود استراحت بدهند و از این خودبرحق بینی فلج کننده دست بردارند و با تکیه بر سیزده میلیون و پانصد هزار رای دکتر جلیلی اجازه دهند که مردم و تعامل آرای مختلف، کشور را به پیش ببرد. آنها باید قبول کنند که در چهارسال آینده سکان دولت دست یک گروه دیگر است. با این مسئله باید کنار بیایند.
منبع: هفت صبح