احتمال ابتلای کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ به اختلال خُلقی
پژوهش گروهی از محققان در انگلیس و جمهوری چک نشان داد کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ به صورت چشمگیری در معرض ابتلا به برخی مشکلات سلامت روان از جمله اختلال خلقی (نوعی اختلال روانی که با تجربه افسردگی یا شیدایی یا هر دو تعریف می‌شود که اختلال در خلق‌وخوی فرد ویژگی اصلی آن است) و اضطراب قرار دارند.
این یافته‌ها نشان داد نیاز فوری به نظارت بر وضعیت سلامت روانی جوانان مبتلا به دیابت نوع ۱ و حمایت از آنان وجود دارد.
به گفته مؤسسه خیریه جِی‌دی‌آراِف (بنیاد تحقیقاتی دیابت نوجوانان)، ۸.۷ میلیون نفر در سراسر جهان به دیابت نوع ۱ مبتلا هستند که بیش از ۴۰۰ هزار نفر آن‌ها اهل بریتانیا هستند.
دیابت یک بیماری مزمن و خطرناک است که معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود و در همه عمر با بیمار همراه است.
در حال حاضر، از نوک انگشت افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ خون گرفته و برای تشخیص میزان قند خون آن‌ها استفاده می‌شود. آن‌ها همچنین انسولین تزریق می‌کنند؛ زیرا پانکراس آن‌ها انسولین تولید نمی‌کند؛ هرچند پیشرفت‌های اخیر در فناوری پانکراس مصنوعی در حال تغییر این امر است.
پژوهش‌های قبلی احتمال ارتباط میان ابتلا به دیابت نوع ۱ در دوران کودکی و تعدادی از اختلالات سلامت روان در بزرگسالی را نشان داده‌اند؛ اما مشخص نیست این ارتباط به دلیل تأثیرات زندگی با این بیماری و درمان آن است یا سازوکار‌های (مکانیسم‌های) بیولوژیک معمولی (مثلاً تأثیر سطوح ناپایدار قند خون بر رشد مغز نوجوانان) در آن دخیل هستند.
محققان با بررسی اطلاعات چهار هزار و پانصد کودک دریافتند کودکانی که به دیابت نوع ۱ مبتلا هستند در مقایسه با کودکانی که به این بیماری مبتلا نیستند، بیش از دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال خلقی قرار دارند و بیش از ۵۰ درصد بیشتر احتمال دارد که به اختلال اضطراب مبتلا شوند.
این کودکان همچنین بیش از چهار برابر بیشتر در معرض ابتلا به سندرم‌های رفتاری از جمله اختلال‌های خوردن و خواب هستند.
این پژوهش در مجله نشریه سلامت روان نیچر Nature Mental Health منتشر شد.
