«دراکولا» داستانی است که سینما بارها به سراغش رفته و از فیلمهای ترسناک عامهپسند تا فیلمهای روشنفکرانه به تصویر کردن این هیولای خونخوار علاقه نشان دادهاند. لوک بسون، کارگردان فیلمهایی همچون «لئون»، «عنصر پنجم» و «لوسی»، تازهترین کارگردانی است که قصد ارائه خوانشی رمانتیک از این داستان کلاسیک را دارد. این فیلم روی رابطه میان شاهزاده ولادیمیر دراکولا و همسرش متمرکز است و به گفته بسون، رویکردی کاملا رمانتیک به داستان دارد، داستان عاشقانهای درباره مردی که ۴۰۰ سال برای بازگشت همسرش به زندگی انتظار میکشد. به بهانه این فیلم ۵ دراکولای مهم تاریخ را مرور کردهایم.
۱. کریستوفر لی
چهره استخوانی، دندانهای نیش تیز، قد بلند و حرکاتی مرموز و مخوفِ کرستوفر لی او را به ایدهآلترین دراکولای سینما تبدیل میکند. او در فیلمهای استودیو همر این مخلوق ترنساک را تجسم بخشید و بعدها بارها کوشید از زیر سایه سنگین آن خارج شود و نقشهای متفاوتی رد سینما بازی کند.
۲. مکس شرک
یکی از مخوفترین مخلوقات سینمای وحشت مدیون بازیگر آلمانی مکس شرک است در فیلم «نوسفراتو: سموفنی وحشت» به کارگردانی اف. ام. مورنائو. مورنائو تفسیر منحصربهفرد خودش را از دراکولا داشت. از آنجا که فیلم مورنائو اقتباسی بیاجازه و غیر رسمی از رمان «دراکولا» نوشته برام استوکر بود، برخی جزئیات از جمله نام شخصیت اصلی به کنت اورلوک تغییر کرد. چنگالهای بلند و تیز شرک و آن کله طاس و چشمهای بیفروغش در ترایخ سینما ثبت شده.
۳. بلا لوگوسی
لوگوسی در نقش «دراکولا» نه گریم عجیبوغریبی دارد و نه چنگال و دندان تیز. بیشتر از هر چیز میمک و فیزیک خودش است که به هیبت دراکولا میخورد. بازی اغراقشده، کمی نور که معمولا در چشمانش منعکس شده، لباس رسمی و تیره و حالات تهاجمیاش او را به یکی از بهیادماندنیترین دراکولاهای تاریخ بدل کرده است.
۴. گری الدمن
اقتباس تحسینبرانگیز فرانسیس فورد کاپولا یکی از بهترین دراکولاهای تاریخ سینما را به خود دید: گری الدمن. الدمن که به گریمخور بودن صورتش مشهور است و در طول دوران پربار حرفهایاش بارها گریمهای مختلفی را تجربه کرده، در همین فیلم دو گریم متفاوت در نقش دراکولا دارد. دراکولای الدمن هراسناک و چندشانگیز است و واقعا تن تماشاگر از دیدنش مورمور میشود.
۵. نیکلاس کیج
کیج همین اواخر در فیلم «رنفلد» نقش دراکولا را بازی کرد که برایاش ستایشهای بسیاری به همراه آورد. ویژگی مهم دراکولای کیج کمیک بودن آن است که برخلاف اغلب دراکولاهای تاریخ سینماست. نقشآفرینی کیج در نقش دراکولا آنقدر مورد توجه قرار گرفت که صحبتهایی درباره ساخت فیلم مستقلی درباره این شخصیت مطرح شد.