متن کامل پاسخ کروبی به توکلی

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مهدی کروبی با انتشار نامه‌ای به نامه سرگشاده و انتقادی احمد توکلی پاسخ گفت.

به گزارش گروه سیاسی آفتاب، متن کامل این نامه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

برادر ارجمند جناب آقای دکتر احمد توکلی

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان
از سر لطف و محبت اقدام به نوشتن نامه‌ای بعنوان اینجانب فرموده‌اید که آن را در روزنامه خواندم. در این مرقومه هم نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی و هم نسبت به ارادتمند، اظهار دلسوزی شده که جای تقدیر و تشکر است.

بر اساس دلسوزی نامه‌ای مبنی بر آنکه چنانچه تخلفی از سوی مامورین انجام شده است بررسی و در صورت صحت موضوع با قاطعیت برخورد گردد تا مبادا بار دیگر نظام همچون قضایای تلخ مرحومه زهرا کاظمی و مرحومه زهرا بنی یعقوب هزینه‌های گزاف پرداخته و آب در آسیاب دشمن ریخته شود که متاسفانه اینگونه در حق بنده اجحاف گردیده و این بلوای بازار مسگری را راه انداخته و به زعم خویش آن را دفاع از نظام می‌پندارند که حقیر از فهم آن عاجزم.

علیهذا نه بعنوان پاسخگویی و نه از سر گلایه و اعتراض به بعضی داوری‌ها که هم شما و هم جایگاه و هم شرایط شما را درک می‌کنم و هم این روزها چنان آماج حملات تند و بی حساب و کتابی هستم که در مواردی سیبل تمرین تیراندازان ناشی و افراد تازه کاری که رزم آزمایشی را تجربه می‌کنند نیز شده‌ام و افرادی که شمشیر و نیزه ندارند با سنگ و کلوخ در هوس جایزه و پاداش و به نیت رسیدن به کلاهی از این نمد، از لطف و مرحمت دریغ ندارند که به حمد الهی هیچکدام از این حرکت‌ها کوچکترین خللی را در عزم قاطع بنده در دفاع و صیانت از نظام و انقلاب و راه امام بزرگوار نخواهد داشت، ولیکن فرصت را مغتنم دانسته، جهت تنویر ذهن شریف و استحضار ملت قهرمان و شریف ایران نکاتی را یادآور می‌شوم:

1. اینکه از سر دلسوزی مرا از سقوط در چاه ویل بر حذر داشته‌اید، گذشته از اداء تکلیفی سیاسی و اجتماعی و در فرصتی فراهم شده برای اعلام موضع شفقی در حق یک برادر دینی است اما در کنار ضرورت هر دو هدف یاد شده از امثال بنده و جنابعالی انتظار است در دفاع و دلسوزی از نظام و حقوق مردم که مصالح و منافع آنان مقدم بر حفظ و آسایش و عافیت طلبی افراد است به شفاف سازی و تعریف تمام ابعاد و علل و عواملی که سبب حفر و ایجاد این چاه ویل شده و راهکارههای عینی و عملی و واقع بینانه‌ای که باید به تخریب یا پلمپ این چاه ویل بکار گرفته شود بپردازیم. لذا بنظر می‌رسد باید همه عقلاء و اندیشمندان در حل این بحران یا معضل و یا فتنه بزرگ به گونه‌ای بگویند و بنویسند و رفتار کنند که قبل از آنکه دیر شود، نظام و مردم را از این چاه ویل نجات دهند.

2. از فردی فاضل مثل جنابعالی خصوصا" در ساحت نماینده مجلس و رئیس مرکز مهم و تاثیر گذار پژوهش‌های مجلس، یک بعدی نگری و یکجانبه داوری نمودن زیبنده نیست نه در بخش عتاب و خطاب به اینجانب و یادآوری نکاتی در خصوص بعضی نوشته و اظهار نظرهایم و غفلت از علل و عوامل اصلی این فضای ایجاد شده و آتش سنگین توپخانه صدها شخصیت حقیقی و حقوقی و دهها نهاد و تریبون که کشور را به فضای جولان و نمایش قدرت تبدیل نموده‌اند و نه در آن بخش که گفتن و نوشتن را خلاف مصلحت نظام تشخیص داده و به آن بپردازید ولی خطر سکوت و عافیت طلبی و در مواردی به زعم خویش مصلحت اندیشی یا به عبارتی دست بر کلاه خویش نهادن برای نظام را نادیده بگیرید!

مگر جنابعالی هم از افرادی هستید که اعتقاد دارند باید تابلو دعوت به سکوت بیمارستان‌ها را در جای جای نظام نصب نمایند! در حالیکه در عمل از شما غیر از این را دیده‌ایم، خصوصا" نامه‌ای که اخیرا" در ارتباط با اوضاع اقتصادی نوشته‌اید که محافل اقتصادی دنیا چنان به آن پرداختند که قاعدتا" باید همسایگی ما در چاه ویل را بپذیرید.

3. حرمت شکنی‌ها و حملات شدید برخی از شخصیت‌های حقوقی و حقیقی و دهها نهاد دولتی و تریبون‌های نماز جمعه به فرزندان امام و انقلاب و دلسوزان نظام در سطوح مختلف بخصوص از ناحیه برخی جراید که متعلق به بیت المال بوده و مسوولیت سنگین خویش را با اطمینان خاطر از آنکه هیچ کس را یارای تعرض و بازخواست از آنان نیست، در بی آبرو ساختن، تهمت و افترا زدن و خراب نمودن چهره‌های خدوم نظام اعم از زن و مرد، روحانی و غیر روحانی، استاد و دانشجو دانسته و کسی را از گزند و سمپاشی‌های کریه آن امانی نیست.

آیا این وضعیت تاسف بار را نمی‌بینید؟! چگونه است که از کنار این مسائل تلخ براحتی عبور می‌کنید؟!

4. همانطوری که اشاره نمودید ما نیز از ابتدا تمامی سعی و تلاشمان را مصروف داشتیم که مطالب بحق و قانونی خویش را از مجاری قانونی به نتایج انتخابات پیگیر باشیم ولی طبیعی است اتفاقات نادری که در روزهای قبل از انتخابات خصوصا ً روز رای گیری رخ داد: چگونگی چینش ناظرین و بازرسین، شمارش آرا و اعلام نتایج انتخابات در زمانیکه هنوز ساعت اخذ رای پایان نیافته از سوی سایت‌های حامی دولت و از همه مهمتر داوری شورای نگهبان که می‌بایستی اصل بی طرفی را رعایت می‌نمود، بی محابا و بدون پرده پوشی از یک کاندیدا حمایت‌های همه جانبه نمود و قبل از خاتمه بازی سعی و تلاش وافر می‌نمود تا تیم مقابل را به هر شکل ممکن برنده مسابقه قرار دهد!، فعال بودن اکثریت بدنه دولت در جای جای انتخابات و به نفع یک کاندیدا، تلاش همه جانبه ما برای بررسی شکایات و بازشماری آرا بصورت صحیح و سایر پیشنهادات همه و همه در مقاومتی آهنین و محکمی روبرو بود که در جهت سد خواسته‌های بحق رقبا خود نمائی می‌کرد، انصاف خواهید داد مردم خودشان جهت احقاق حقوقی که احساس می‌کردند از دست رفته و مرجعی را جهت طرح شکایات خویش نمی‌یافتند با مدنی ترین شکل و مسالمت آمیزترین شیوه به خیابانها آمدند و تنها یک سوال داشتند «رای ما چه شد» و این ما بودیم که به خیل دریای بیکران مردم پیوستیم و مانند سی سال گذشته مردم طلایه دار و پیشگام و جلوتر از تمامی مسئولین و در کلیه پیشامد‌ها جلودار بودند.

حال سوال اینجاست که آیا ما بی قانونی کردیم یا آنها که صرفا ً قانون را در جهت منویات و در خدمت مقاصد خود می‌پندارند؟! آیا ما به سوی آبروی نظام تیر انداختیم یا این تیر منیت اصحاب قدرت بود که با یورش ناجوانمردانه به اجتماعات آرام و مدنی مردم، آنان را مورد ضرب و شتم، دستگیری و زندانی، رها کردن در بیابان‌ها و شکنجه و قتل قرار داد.

5. فرموده‌اید اگر امام امروز در قید حیات بود با شما چگونه برخورد می‌کرد؟

می خواهم اجازه بدهید همین سوال را من از جنابعالی داشته باشم و شما را مخاطب قرار دهم زیرا به عنوان شخصی که از جریان فکری حوادث اخیر دفاع می‌کنید و برای نمونه مثال‌هایی را هم در حوزه‌های مختلف مطرح کرده‌اید، بنظر می‌رسد این دفاع را باید مورد قضاوت افکار عمومی و وجدان‌های بیدار قرار گیرد تا مشخص گردد که چه اشخاص و گروه‌هایی آتش را شعله ور نموده و سلاح برای حمله به جمهوری اسلامی به دست دشمنان داده و می‌دهند.

الف : همگان اذعان دارند امام در دفاع جانانه و بی وقفه از جایگاه والا و مقدس مرجعیت که همواره در غیبت امام معصوم (ع) مهمترین عامل برای احیای اسلام ناب محمدی و احقاق حقوق حقه مردم می‌باشد، لحظه‌ای از مجاهدت و پایداری در این راستا دست بر نداشتند و تا آخرین لحظه عمر مدافع این اندیشه ناب بودند ولی متاسفانه سالهاست فضای سیاسی جامعه را چنان مسموم و آلوده کرده اند که حتی برخی از آن بزرگواران به جهت حفظ حرمت خویش و ترس از شکستن شیشه خانه‌هایشان در دفاع از حق، مجبور به سکوت گشته‌اند!

ب: جناب آقای توکلی آیا اصل شکل گیری این انقلاب همه به برکت مرجعیت نبوده؟! مگر نه آنکه نقش پر عظمت مرجعیت و شخص حضرت امام (ره) بعنوان یک مرجع عظیم الشان و عالیقدر به نحوی بود که در زندانهای رژیم گذشته از شما و مای زندانی مورد بازخواست‌های شدیدی قرار می‌گرفت.

ج: همانطوری که همگان اطلاع داریم امام مرجع بزرگ و با عظمتی بود ولی همین امام زمانی‌که آیت الله سید حسن طاهری از سوی ایشان بعنوان نماینده عازم پاکستان می‌شود، امام تاکید می‌فرمایند در رابطه با تقلید بحث نکنید که مردم در انتخاب مراجع آزاد هستند فلذا مقلدین سایر مراجع را محترم شمارید.

د: زمانیکه من نماینده امام (ره) در حج بودم کسانی اصرار داشتند که منحصرا ً فتاوای امام در کاروانها و در ایام حج گفته و اجرا شود و از فتاوای سایر علما خودداری شود که این امر مورد اعتراض معظم له واقع و برآشفته شدند و فرمودند جلوی این مسائل را بگیرید، شما به تقلید مردم چه کار دارید و فتاوای علما همگی گفته و اجرا شود.
و یا در همان زمان برادر عزیزی که مشهور هم بود مقلد حضرت آیت الله العظمی خوانساری هستند و در بعثه هم حضور داشتند و مسوولیت سنگینی هم داشتند و در حالیکه مناسک مرحوم حضرت آیت الله العظمی خوانساری را در دست داشته و بدان عمل می‌نمودند ولی هیچ کس حق نداشت و جرات نمی‌کرد در خصوص مرجع تقلید ایشان مطلبی را بیان نماید.

ز: از موارد دیگر استقلال حوزه‌های علمیه و اداره آن توسط بزرگان حوزه است که امام (ره) بسیار حساس بودند. آیا در حال حاضر نیز به اتفاقاتی که قبلا" مکرر رخ داده و امروز نیز ادامه یافته که حتی در نماز جمعه مورد عتاب آیت ا... امینی نیز قرار گرفته، گلایه‌مند بوده و اعتراض خویش را همانند سایر بزرگواران علنی نموده‌اند.

6. جناب آقای توکلی من و شما از سال 59 وارد مجلس شدیم و سه دوره انتخابات مجلس در زمان حیات امام انجام گردید، نظارت شورای نگهبان بر این انتخابات و در زمان حیات ایشان چگونه بود؟ چه شده است که اکنون حاکمیت شورای نگهبان به شکلی مبدل گردیده که نظارت آنان عامل استقرار یک جریان فکری و حذف جریان فکری رقیب و به واقع دخالت صریح در اجرا گردیده است و متاسفانه نظام را از خدمات اجرائی افراد مومن، انقلابی و خدوم به نظام مقدس جمهوری اسلامی محروم نموده است.

لازم است به عنوان نمونه 3 نفر از مشاهیر را که برای اولین بار در انتخابات مجلس هشتم رد صلاحیت گردیده‌اند را ذکر نموده و این سوال را مطرح سازم که آیا پاداش سالها خدمات ارزنده آنان بدینگونه بوده است؟! آیا شیوه امام (ره) در حفظ نیروهای خدوم و مسوولین دلسوز بدینگونه بود؟! با کمال تاسف عرض نمایم که کار بجایی رسیده که سرنخ جریانات اصولا ً از دست عزیزان شورای نگهبان خارج شده و این کارشناسان هستند که تعیین تکلیف می‌نماید.

الف: آقای دکتر عباسی فرد با سوابق 8 سال نمایندگی مجلس، قریب 12 سال حقوقدان شورای نگهبان، 10 سال خدمت در قوه قضائیه بعنوان معاون و رئیس دیوان عدالت اداری در زمان آیت ا.. یزدی، یک دوره حضور در مجلس خبرگان رهبری، به چه جرم و گناهی رد صلاحیت می‌شود؟!

ب: آقای دکتر سید رضا نوروززاده که 5 دوره متوالی و به مدت 20 سال نمایندگی مجلس را در کارنامه خویش دارد و نمونه انسان خدمتگزار و با صلاحیت، تحصیل کرده، متخصص و با سوابق درخشان می‌باشد، به چه گناهی برای مجلس هشتم رد صلاحیت می‌شود؟!

ج: آقای مهندس مرتضی الویری که سابقه مبارزه در زمان طاغوت، نمایندگی مجلس، شهردار تهران، معاون برنامه و بودجه و سفیر ایران در اسپانیا را دارد، به چه دلیل عقلی و شرعی رد صلاحیت می‌شود؟!

جالب آنکه زمانیکه وی با بعضی از فقها و حقوقدانان محترم روبرو می‌شود و علت رد صلاحیت خویش را جویا می‌شود با کمال تعجب می‌پرسند مگر شما کاندیدا بودید برای مجلس هشتم؟!

آیا مجلسی که بفرموده امام می‌بایست در راس امور باشد و به مرکز همه ی قدرتها تبدیل گردد و مدرس‌ها در آن پرورش یابند، با ادامه چنین رویه ی ناصوابی امکان پذیر است؟!

یادمان نرفته که حضرت امام حتی در مورد مبحث ریاست جمهوری می‌فرمودند که بروید و مجلس را قوی تر نمائید. تشکیل چنین مجلسی در سایه رهنمودهای آن پیر فرزانه می‌توانست نقش نظارتی و تائید دولتها را بدون کوچکترین تحقیری به منصه ی ظهور رساند.

آیا اکنون و با وجود فشارهای سیاسی وارده، مجلس می‌تواند همان
نقش واقعی خویش را که امام دنبال می‌کرد را ایفاء نماید؟!

7. مبارزه با خرافات و حاکمیت ارتجاع و چهره‌هایی که اصولا" امام (ره) ورود آنان را به منهاد‌های انقلابی منع فرموده بودند و کارهایی که موجب وهن نظام مقدس جمهوری اسلامی و توسط افراد خودسر انجام می‌شد و امام تاکید داشتند که از اعمال آنان جلوگیری و با مرتکبین به شدت برخورد و مسببین مورد محاکمه قرار گیرند و اتفاقاتی که در خیابانها و در تماس با اینجانب و هیات حقیقت یاب مجلس به آنها اشاره شد و مسائل اخیر همه و همه موجبات نشان دادن چهره غیر واقعی از اسلام و انقلاب و امام (ره) گردید و انصاف خواهید داد که عملکرد چه اشخاص و گروه‌هایی به مسوولیت خویش در قبال مردم و رهبری عمل نموده اند و سایر نمونه‌هایی که در این مقال، فرصت پرداختن به آنها میسر نمی باشد سوالی است که می‌بایست سناریو نویسان کودتای انتخاباتی و آمرین و مباشران و مجریان حوادث پس از انتخابات بدان پاسخ دهند که اگر امام امروز در قید حیات بود با آنان چگونه برخورد می‌کرد.

8. اما در راس نگارش نامه سرکرده منافقین (مسعود رجوی)
جناب آقای توکلی ما که به اتفاق در زندان بودیم و منافقین را می‌شناسیم، نوشتن نامه توسط او چه ارتباطی به من دارد؟! مگر شما اطلاع ندارید که من از داخل زندان با آنها درگیر و مشکل داشتم. خدا وکیلی واژه وااسفا و خون گریه کردن و از غصه جان دادن زیبنده مسببین و موثرین در جنایاتی که بعد از حوادث انتخابات روی داد، نمی‌باشد؟!

حال سوال نهایی این است، روشهای من نظام برکن، اعلام ختم جمهوریت نظام، تجلیل سرکرده منافقین، ظلم به امام و عدم حمایت از ولایت فقیه است؟! و بر سر شاخه نشستن و بن می‌برم یا کسانی که اعتراضات هوشمندانه و تظاهرات آرام و چند میلیونی که همگان شاهد بودند از میدان امام حسین (ع) تا میدان آزادی را دربر گرفته بود و تنها سوالشان این بود که (رای من چه شد؟) را به خاک و خون کشاندند و به زندان و شکنجه و قتل و ... دچار ساختند.

وجدان بیدار افکار عمومی و آیندگان در این خصوص بهترین قضاوت را خواهند داشت.

توقع بنده از جنابعالی که از زندان رفته‌های رژیم گذشته هستید و همیشه و در همه حال تمایز بین گروه‌های سیاسی را به راستی و درستی تشخیص می‌دادید و گروههای تروریستی من جمله منافقین را به خوبی می‌شناسید بیش از این بوده و این سخن جنابعالی برای من بسیار گران تمام شد. مطمئنا" شما از آن جمله افرادی که شناخت ندارند و یا مغرضند و یا جهل به گروه‌های سیاسی و ... دارند، نیستید که اگر جز این بود هرگز شما را مخاطب خویش قرار نمی دادم.

مواضع بنده چه در قبل از انقلاب و در دوران سخت و تلخ زندان‌های ستم شاهی و چه بعد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی همیشه شفاف و روشن بوده است.

در پایان لازم است به حضور عرض نمایم، که براستی آقای توکلی آن مصلحتی که باید همه بخاطر آن و برای پرهیز از سقوط در چاه ویل، دین و شرف و مردانگی و دنیا و آخرت خود را فدای آن کنیم تا مصلحت حکومت و خودمان حفظ گردد، اگر جنابعالی گفتن و نوشتن را خلاف این مصالح می‌دانید من رسما" اعلام می‌کنم امروز سکوت خلاف همه آن مصالح است.

به امید حصول و یکپارچگی و وحدت آحاد جامعه و حفظ دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی این میراث ارزشمند امام و شهیدان و ایثارگران گرانقدر.

مبادا توجه به یکسری امور ما را از توجه به امور بزرگتر غافل نماید.
 حفظت شئیا" غابت عنک اشیاءٌ

مهدی کروبی