نمایشگاهی به نام خودروی ایرانی به کام خودرو‌های چینی
در آغاز دولت سیزدهم، رویداد مجزایی از نمایشگاه خودرو به نام “نمایشگاه تحول صنعت خودرو” برگزار شد. اینکه این رویداد با در نظر گرفتن هزینه‌های بسیار، جدا از نمایشگاه خودرو برگزار می‌شود، تعجب برخی از افراد را برانگیخته بود؛ اما در نهایت با برگزاری آن، متوجه حضور ویژه و پررنگ‌تر خودروسازان داخلی در این نمایشگاه شدیم.
طبیعتاً عبارت “تحول صنعت خودرو” باید متکی بر دستاورد‌های داخلی و ملی و نشان‌دهنده پیشرفت‌های خودروسازان ایرانی باشد. در اولین دوره این رویداد، خودروسازان داخلی مانند ایران‌خودرو، سایپا و پارس‌خودرو حضور ویژه‌ای داشتند و محصولات و پروژه‌های فعلی و آینده خود را به این نمایشگاه می‌آوردند؛ البته بماند که این حضور بیشتر با تمسخر خودروسازان توسط بازدیدکنندگان مواجه می‌شد! به‌نوعی این رویداد قصد داشت تا گذشته، حال و آینده صنعت خودرو ایران به همگان نشان دهد.
در دومین دوره، همین روند با حضور بیشتر مونتاژکاران و خودرو‌های چینی اجرا شد؛ اما برای سومین سال برگزاری این رویداد، دیگر نمی‌توان نام تحول صنعت خودرو ایران را به این رویداد نسبت داد؛ چرا که بیشتر نشان‌دهنده تحول صنعت خودروی چین بود! رویداد امسال به‌گونه‌ای برگزار شد که حتی ایران‌خودرو هم حضور پیدا نکرد؛ تقریباً به‌جز سایپا و پارس‌خودرو و کرمان موتور، هیچ شرکت دیگری با محوریت نشان‌دادن تحول صنعت خودروی ایران حضور نداشت.
حضور خودروسازان مهمی مانند ام‌جی، لیپ‌موتور، نتا، هاوال و سِرِس نشانه‌های خوبی از آینده بازار خودرو‌های وارداتی ایران به‌حساب می‌آیند، اما در نهایت جای این خودرو‌ها در نمایشگاه خودرو است نه تحول صنعت خودروی ایران!
مورد دیگر، حضور خودرو‌هایی مانند شاهین پلاس و سیتروئن C ۳-XR (سایپا سیلک) بود که چندین سال است از این نمایشگاه به آن نمایشگاه جابجا می‌شوند و مشخص نیست که چه زمانی به بازار عرضه می‌شوند.
نکته دیگر درباره حصار کشیدن اطراف برخی خودرو‌ها و محدودیت بازدید برای خودرو‌هایی بود که در جهان ارزش آن‌چنانی ندارند. در واقع این اعمال محدودیت، نوعی توهین به مخاطب تلقی می‌شود.
با وجود هزینه‌های گزافی که برای برگزاری این نمایشگاه می‌شود، به نظر می‌رسد که نمایشگاه تحول صنعت خودرو به دومین نمایشگاه سالانه خودرو تبدیل شده که در سال برگزار می‌شود و تقریباً تفاوتی با دیگر رویداد خودرویی ندارد. شاید بهتر باشد که در آینده، تصمیمی جدی درباره برگزاری یا عدم برگزاری آن گرفته شود.
