سقف‌های خنک؛ ناجی شهرها در برابر گرمای طاقت فرسا؟
با تغییرات اقلیمی و افزایش دما، شهرنشینان بیشتر از ساکنان مناطق روستایی از گرمای شدید رنج می‌برند. یکی از دلایل این امر، اثر جزیره گرمایی شهری است که باعث افزایش دمای شهرها به دلیل جذب انرژی خورشید توسط بتن، آسفالت و آجر می‌شود. در ادامه به بررسی راهکار‌هایی خواهیم پرداخت که شهرها می‌توانند برای مقابله با این مشکل و نجات مردم از گرمای شدید به کار گیرند.
اثر جزیره گرمایی شهری باعث می‌شود دمای شهرها به طور محسوسی بالاتر از مناطق اطراف باشد. این مساله به خصوص در شهر‌های آمریکا مشهود است که گرما بیشتر از هر نوع دیگر آب و هوای شدید جان مردم را می‌گیرد. یکی از راهکار‌های مقابله با این پدیده استفاده از سقف‌های خنک است. این سقف‌ها با استفاده از پوشش‌ها یا سطوح بازتاب‌دهنده نور، انرژی خورشید را منعکس کرده و دما را کاهش می‌دهند.
ادیت دی گوزمن، محقق دانشگاه UCLA، معتقد است که تغییر محیط شهری می‌تواند تاثیر زیادی در کاهش گرما داشته باشد. با افزایش بازتاب مواد موجود در محیط ساخته شده، می‌توان تعداد موارد اورژانسی و مرگ و میر را تا بیش از ۵۰ درصد کاهش داد.
دانشمندان مدت‌هاست که درباره اثر جزیره گرمایی می‌دانند، اما اکنون داده‌های دقیق‌تری در اختیار دارند تا مشخص کنند که شهرها باید در کدام مداخلات و در کجا سرمایه‌گذاری کنند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استفاده گسترده از سقف‌های خنک می‌تواند دمای شهرها را به طور قابل توجهی کاهش دهد. در مطالعه‌ای که در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده، استفاده گسترده از سقف‌های خنک در لندن می‌تواند دما را در گرم‌ترین روز تابستان ۲۰۱۸ به طور متوسط حدود ۲ درجه فارنهایت کاهش دهد.
به نقل از grist، سقف‌های خنک دارای مقیاس بزرگی هستند و می‌توانند به سادگی روی ساختمان‌ها نصب شوند. حتی کاشی‌های سقفی سفالی را می‌توان با پوشش‌های رنگ روشن رنگ‌آمیزی کرد. با این حال، پذیرش گسترده این تکنولوژی نیاز به سیاست‌ها و مشوق‌های مناسب دارد. به عنوان مثال، لس‌آنجلس در سال ۲۰۱۵ اولین شهر بزرگی بود که تمام ساخت‌وساز‌های مسکونی جدید را به سقف‌های خنک مجهز کرد و تخفیف‌هایی برای صاحبان خانه ارائه داد.
یکی از چالش‌های اثر جزیره گرمایی این است که هیچ دو محله‌ای به طور یکسان گرم نمی‌شوند. تفاوت‌های جغرافیایی و اقتصادی به تعیین میزان گرمای یک محله کمک می‌کند. محله‌های ثروتمندتر معمولاً سبزتر هستند، در حالی که محله‌های کم‌درآمد اغلب بیشتر تحت تاثیر فعالیت‌های صنعتی قرار دارند. بنابراین، نیاز به رویکرد‌های ترکیبی برای مقابله با گرما وجود دارد.
در حالی که مطالعه جدید نشان می‌دهد که سقف‌های خنک به‌طور گسترده می‌توانند دمای لندن را به طور متوسط حدود ۲ درجه فارنهایت کاهش دهند، این دما در برخی مکان‌ها تا ۳.۶ درجه فارنهایت کاهش می‌یابد. بام‌های سبز دما را در طول روز کاهش می‌دهند، اما در شب با انتشار گرمای انباشته دوباره آن را افزایش می‌دهند، به طوری که به طور متوسط، اثرات یکدیگر را خنثی می‌کنند.
برای روشن شدن، این مطالعه فقط درباره بررسی دما بود، نه مزایای دیگر تلاش برای خنک کردن شهرها. به عنوان مثال، یک بام سبز به عنوان پناهگاهی برای گونه‌های گیاهی و جانوری بومی عمل می‌کند. فضا‌های سبز روی زمین نیز می‌توانند از سیل جلوگیری کنند.
استفاده از تکنیک‌های خنک‌کننده غیرفعال، مانند سقف‌های خنک، می‌تواند به طور موثری دمای شهرها را کاهش دهد و نیاز به سیستم‌های تهویه مطبوع پرهزینه را کاهش دهد. هر چه دانشمندان و طراحان شهری بهتر بتوانند گرما را در یک محله مشخص کنند، بهتر می‌توانند با آن جامعه در راهکار‌های مناسب همکاری کنند. با استفاده از رویکرد‌های ترکیبی و سیاست‌های مناسب، شهرها می‌توانند محیطی خنک‌تر و ایمن‌تر برای ساکنان خود ایجاد کنند.
