خالص مهاجرت به سوئیس در سال گذشته میلادی ۱۱.۷ درصد در مقایسه با سال ۲۰۲۲ میلادی افزایش یافت.
نسبت خارجیهایی که در سوئیس زندگی میکنند بسیار بیشتر ازقرن پیش است که این گروه ۱۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل میداد.
این رقم در طول جنگ جهانی دوم به طرز چشمگیری کاهش یافت، اما اندکی بعد دوباره افزایش یافت و در سال ۲۰۰۲ هنگامی که سوئیس مرزهای خود را به روی اتحادیه اروپا باز کرد، رشد بیشتری پیدا کرد.
کارگران اتحادیه اروپا هر ساله بزرگترین گروه مهاجران را تشکیل میدهند. به طوری که ۷۲ درصد از کل مهاجران جدید در سال ۲۰۲۳ شامل این گروه میشود.
ایتالیاییها بیشترین نسبت ساکنان خارجی در سوئیس را تشکیل میدهند. هر چند ورود آنها به سوئیس پس از جنگ جهانی دوم و ویرانی ایتالیا آغاز شد ولی همچنان ادامه دارد. چنان که در حال حاضر، ۱۴ درصد از خارجیهای ساکنِ سوئیس، ایتالیایی هستند.
پس از آنها آلمانیها (۱۳.۴ درصد)، پرتغالیها (۱۰.۶ درصد) و فرانسویها (۶.۸ درصد) قرار دارند.
جای تعجب نیست که اکثر مهاجران خارجی از کشورهای هممرز با سوئیس میآیند و از زبان و فرهنگ مشترک استفاده میکنند تا فرصتهای شغلی بهتری را نسبت به کشور محل تولد خودشان تصاحب کنند.
کوزوییها (۴.۸ درصد)، اسپانیاییها (۳.۹ درصد) و ترکها (۳.۱ درصد) در ردههای بعدی قرار دارند.
کارگران کشورهای ثالث، مانند ایالات متحده آمریکا، چین، هند و بریتانیا، کمتر از ۱۰ درصد از کل خارجیهای مقیم سوئیس را تشکیل میدهند. تعداد مجوزهای کار برای اتباع غیر اتحادیه اروپا به حدود ۱۲ هزار فقره در هر سال محدود شده است.
دسته دیگری از مهاجران، پناهجویان هستند. سال گذشته، سوئیس به بیش از ۱۸ هزار اوکراینی پناهندگی موقت اعطا کرد و با درخواست پناهندگی ۶ هزار نفر از اتباع سایر کشورها موافقت کرد.
البته همانند گروهی از کشورهای اروپایی، نسبت رو به رشد ساکنان غیرسوئیسی باعث اعتراض اتحادیههای کارگری و احزاب سیاسی راستگرا شده است. چنان که بحث مقابله با ورود مهاجران خارجی به یکی از مباحث داغ محافل عمومی و سیاسی سوئیس بدل شده است.