در ایران، سالهاست که بحث جمعآوری مدارس فرسوده، کپری و کانکسی مطرح است، اما این معضل همچنان ادامه دارد. عمر بسیاری از مدارس کشور به پایان رسیده و حوادث متعددی مانند آتشسوزی و فرو ریختن دیوار مدرسه جان دانشآموزان را تهدید میکند. حتی مدارس غیر دولتی که در خانههای قدیمی فعالیت میکنند نیز از ایمنی کافی برخوردار نیستند. با اینکه مسئولان به مشکلات آگاه هستند، اما به دلیل مسائل اقتصادی و بیتوجهی، اقدامی جدی برای بهبود شرایط انجام نشده است.
سرویس اجتماعی: در ایران، وضعیت مدارس فرسوده و ناایمن سالهاست که به یکی از چالشهای جدی حوزه آموزش تبدیل شده است. قرار بود که مدارس کانکسی، کپری و فرسوده برچیده شوند، اما نه تنها این وعدهها محقق نشد، بلکه مدارس با مشکل فرونشست زمین نیز مواجه شدند. با گذشت زمان، عمر مدارس معمولی نیز به پایان میرسد و بخشی از آنها به دسته مدارس فرسوده اضافه میشوند. این مدارس علاوه بر زیرساختهای ضعیف، در مواردی مانند سیستمهای گرمایشی و حفاظهای ایمنی نیز مشکل دارند که میتواند به وقوع حوادث ناگوار منجر شود.
در طول سالهای اخیر، حوادث متعددی در مدارس کشور رخ داده که نشاندهنده ناایمنی این فضاهاست. از جمله این حوادث میتوان به آتشسوزی مدرسه شینآباد اشاره کرد که باعث مرگ دو دانشآموز و جراحات شدید در ۲۷ نفر دیگر شد. استفاده از بخاریهای غیراستاندارد و نبود راههای خروجی ایمن از عوامل اصلی این حادثه بود. علاوه بر آن، مسمومیت ناشی از گاز منوکسیدکربن در مدرسهای در کاشان و ریزش دیوار مدرسه در چابهار نیز نمونههای دیگری از حوادث ناشی از ناایمنی مدارس است.
مشکل ناایمنی فقط به مدارس دولتی محدود نمیشود. بسیاری از مدارس غیر دولتی که در خانههای قدیمی با قدمت بیش از ۴۰ سال راهاندازی شدهاند، از نظر سازهای مناسب فعالیت آموزشی نیستند. بر اساس آمار، تعداد زیادی از دانشآموزان کشور در این مدارس تحصیل میکنند و خطرات احتمالی برای آنها نیز وجود دارد.
با وجود اینکه مسئولان آگاه به مشکلات ایمنی مدارس هستند، به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم وجود بودجه کافی، این موضوع به تعویق افتاده است. تنها راهکار ممکن برای جلوگیری از وقوع حوادث ناگوار، احیای طرح ایمنسازی مدارس و همچنین دیگر ساختمانهای عمومی مانند بیمارستانها و مراکز خدماتی است. هر گونه تعلل در اجرای این برنامه میتواند منجر به بروز فاجعههای بیشتری در آینده شود. به گفته کارشناسان، در صورتی که اقدامات فوری در این زمینه انجام نشود، ممکن است بیش از ۱۰۰ مدرسه در طول یک سال فرو بریزد.
براساس آخرین آمار اعلامشده توسط سازمانهای نظارتی، یکسوم مدارس کشور ایمن نیستند. این آمار به معنای این است که حدود ۳۰ درصد از مدارس کشور فاقد امنیت لازم برای دانشآموزان هستند. اینکه مسئولان آموزش و پرورش با تکذیب اخبار به این مشکل پاسخ میدهند، دردی را درمان نمیکند. سؤال اینجاست که چه کسی مسئول نظارت بر ایمنی ساختمان مدارس است و چرا باید مدارس بدون بررسیهای دقیق بازگشایی شوند؟