تبریزی در این برنامه اظهار کرد: با حسین فرحبخش کار نکرده بودم؛ در گیجگاه ادای دین به پویافیلم کرده بودم و وی پس از دیدن این فیلم پیشنهاد کار داد. در نهایت ایدهای را مطرح کردم و در نگارش فیلمنامه دخیل بودم و نگاهم وارد قصه شد. سلیقه من و فرحبخش از هم دور نبود و در نهایت به مفتبر رسیدیم.
وی ادامه داد: در گیجگاه به جریان سینما که در جامعه نهادینه شده میپردازم و سینما از ابزار حیاتی مردم بوده است. تمام شور و هیجان ما از پویافیلم است و مگر کسی را داریم با فیلمهای جمشید هاشمپور و ملودرامهای پورعرب خاطره نداشته باشد.
کارگردان مفتبر دلیل مخالفت برخی منتقدان با سینمای فرحبخش یادآور شد: این ادعا را دارم از سن کم هیچکس به اندازه من پیگیر منتقدان نبوده است. گیجگاه را به یک منتقد منتقل کردم و هیجانات نسل ما به واسطه منتقدان منتقل شد؛ برخی حرفها، اما شبیه این است که از درون مردم بیخبر هستیم و مردم پیادهرو هنوز با سلطان قلبها خاطره دارند. سینما با کلمه غلط فیلمفارسی مورد حمله شده و قبل انقلاب هم به فیلمهای فردین و فیلمفارسی حمله شد.
تبریزی افزود: فیلمهای عقرب و نیش و گروگان از جمله فیلمهایی بود که قهرمان داشت و همان زمان به این فیلمها حمله میشد. برخی منتقدان به شناخت دنیای فیلمساز تاکید دارند و اگر خانوادهای فیلم مفتبر را میبیند شبیه خانوادهای است که میخواهد شهربازی برود و سوار ترن هوایی شود، اما برخی میخواهند این خانواده در اوج هیجان، ویل دورانت بخوانند و هدف این فیلم، سرگرمی است.
طهماسبی منتقد و نویسنده نیز با بیان اینکه مفتبر در حال و هوای خود، فیلم خوبی است اظهار کرد: درباره حال خوب و بد سینما میتوان حرف زد و علت، شرایط سیاستگذاران سینما هستند که مسیر خوبی را نیز انتخاب نکردند. معتقدم تبریزی رویکرد دلسوزانه به سینما دارد و سینما برای او یک دغدغه است. مفتبر هم ادای دین به کسانی است که از ابتدای شکل گیری سینما، فارغ از سطح آثارشان دغدغه این هنر را داشتند.
تبریزی نیز اظهار کرد: یک چیزی در فیلمفارسی وجود دارد که ارزشمند و اخلاق و خانواده در این آثار مورد توجه است. مادر در سینمای ایران و فیلمهای ایرانی چه جایگاهی دارد. سفره، عشق، خانواده و... بعد ترویجی مناسبی برای جامعه داشته است و این فیلمفارسی که مورد حمله قرار میگیرد تاثیر خود را داشته است.
طهماسبی با اشاره به ابداع کلمه فیلمفارسی از سوی دکتر کاووسی یادآور شد: وی این واژه را درباره آثاری به کار میبرد که نه فیلم بودند و نه فارسی. نمیدانم چرا پذیرفتن الگوی مشخص برای بازی یک بازیگر تکرار شده و منجر به دلخوری مخاطب میشود و وقتی آن فریم را در مفتبر برای حامد بهداد و سحر دولتشاهی میشکنیم چرا گارد میگیریم؟ بازیگری امکاناتی را در اختیار شما میگذارد که مجموعهای از نقشها را بازی کنید.
کارگردان مفت بر توضیح داد: من دوست دارم فیلم مردمی را احیا کنم و عاشق جریانهای مردمی هستم و مردم باید موسیقی فیلم را بخوانند. در بهترین حالت سینمای ایران که یک فیلم میفروشد، سه میلیون تا چهارمیلیون مخاطب دارد و از ۸۰ میلیون بیش از ۷۶ میلیون ما را نمیبینند و کسانی که نگران فرهنگ هستند چرا برای پایگاههای اصلی فرهنگی مثل مدارس و... دلسوزی نمیکنند؟
وی ادامه داد: منتقدان درست میگویند که چرا فقط کمدی، اما وقتی حال جامعه خوب باشد مردم ندیدههای خود را میبینند. چرا مردم سگ کشی را میدیدند؟ مردم امروز حالشان خوب نیست و میخواهند چیزی را ببینند که ندارند. به واسطه دلسوزی برای سینما نباید سینما را تخریب کنیم. جامعه سینما به واسطه برخی چیزها فقط دارد خودش را میکوبد.
تبریزی تصریح کرد: عباس کیارستمی و داریوش مهرجویی رفتند، اما همه یک خانواده کوچک هستیم و باید برای کسانی مثل فرحبخش دست بزنیم که فیلم میسازد و اتفاقا موضع وی مشخص است.
وی گفت: حرف منتقدان برای من مهم است، اما خودم و سلیقه خودم را عوض نمیکنم. فیلم بد خودم را بسازم بهتر از این است که فیلم خوب دیگران را بسازم؛ میتوان براساس جریان روز، یک فیلم بسازم و برای تولید مفت بر ژست نمیگیرم، اما برایم مهم است مردم را در سینماها ببینم.